پنجاه سال پس از اینکه یک هشدار گردباد به طور ناگهانی امتحانات فارغ التحصیلی دبیرستان را برای دانش آموزان در مور، اوکلاهاما لغو کرد، کلاس سال 1974 سرانجام برای دریافت دیپلم خود از صحنه عبور کرد.
روز شنبه، فارغ التحصیلان این فرصت را داشتند که کلاه و لباس مجلسی آبی بپوشند و موفقیت تحصیلی دوران جوانی خود را جشن بگیرند.
این رویداد 50 ساله هرگز تغییر نکرد و سال ها کلاس 500 دانش آموزی درباره ایده برگزاری جشن فارغ التحصیلی رسمی خود بحث کردند.
مردی مشتاقانه گفت: “نوه های ما فارغ التحصیل ما را خواهند دید.” اوکلاهومن روزنامه در آستانه این رویداد.
در 23 مه 1974، دانش‌آموزان دبیرستانی به تازگی در استادیوم فوتبال در زیر آسمان تاریک روی صندلی‌های خود نشسته بودند که یک مدیر مدرسه به سمت میکروفون رفت و به مردم توصیه کرد که فوراً به دنبال سرپناه باشند.
مایک ویلسون، یک گوینده ورزشی محلی که به رهبری تلاش برای به حرکت درآوردن این رویداد کمک کرد، به KOCO-TV گفت: “شاید یک آهنگ، شاید یک سخنرانی، و سپس سرپرست بلند می‌شود و می‌گوید کار شما تمام است، شما تمام شده‌اید.”
باران دانش‌آموزان را با لباس‌های رسمی خیس کرد، زیرا آنها زیر سفیدکننده‌ها پنهان شده بودند و برای یافتن امنیت از مدرسه دور می‌شدند.
یک تور مدرسه که برای روز بعد برنامه ریزی شده بود به این معنی بود که این رویداد نمی تواند برنامه ریزی مجدد شود و در عوض به فارغ التحصیلان دستور داده شد تا قبل از پایان سال تحصیلی، گواهی نامه های دبیرستان خود را بدون تشریفات جمع آوری کنند.
راشل استارک، مدیر دبیرستان مور، فارغ التحصیل سال 1988، به اوکلاهومن گفت که خوشحال است که به سازماندهی این مراسم دیرهنگام کمک کرده است.
خانم استارک گفت: «این بسیار منحصر به فرد است. “من قبلا در مورد آن نشنیده ام. آنها هنوز بخشی از جامعه ما هستند… بنابراین ما این کار را برای آنها انجام خواهیم داد.”
روز شنبه حدود 200 فارغ التحصیل دیپلم خود را دریافت کردند. هوا آفتابی و گرم بود و فقط احتمال رعد و برق کمی وجود داشت.
اعضای خانواده کلاس متوفی در سال 1974 تشویق شدند تا به نمایندگی از فارغ التحصیلان مرحوم از روی صحنه عبور کنند.
استرلینگ کریم، فارغ‌التحصیل به بی‌بی‌سی گفت، باب بیکر، رئیس کلاس، نسخه اصلاح‌شده‌ای از سخنرانی خود را که نیم قرن پیش برنامه‌ریزی کرده بود، ارائه کرد و دو تن از مداحان، فیلیس کلارک و لوید وایت نیز سخنرانی کردند.
نیویورک تایمز گزارش داد که این رویداد پس از آن رخ داد که مدرسه مراسمی با تأخیر برای سایر دانش‌آموزانی برگزار کرد که مراسم شروع خودشان به تعویق افتاد، آنهایی که در آغاز همه‌گیری کووید-19 فارغ‌التحصیل شدند.
آقای ویلسون به روزنامه گفت: «هر چه بزرگتر می‌شوی، فقط به گذشته نگاه می‌کنی و فکر می‌کنی چیزی را از دست داده‌ای.
مور در آن روز تحت تأثیر گردباد قرار نگرفت، اما شهر توسط طوفان های مرگبار دیگری ضربه خورد.
در سال 1999، یک گردباد با بادهایی با سرعت بیش از 300 مایل در ساعت به مور برخورد کرد و 36 نفر را کشت.
گردباد دیگری در نزدیکی مور در سال 2013 جان 91 نفر را گرفت.