شواهدی از استفاده ایران و امارات از پهپاد

ایران و امارات متحده عربی (امارات متحده عربی) متهم به نقض تحریم تسلیحاتی سازمان ملل با ارسال پهپاد به طرف های درگیر در درگیری 14 ماهه ای هستند که سودان را ویران کرده است. ما شواهد را برای حمایت از این ادعا بررسی می کنیم.

در صبح روز 12 مارس 2024، سربازان دولت سودان یک پیشروی نظامی بی سابقه را جشن گرفتند. آنها سرانجام دفتر مرکزی صدا و سیمای دولتی در پایتخت، خارطوم را پس گرفتند.

مانند بسیاری از شهرها، ساختمان 11 ماه پیش در آغاز جنگ داخلی به دست نیروهای پشتیبانی سریع شبه نظامی (RSF) افتاد.

نکته قابل توجه در این پیروزی نظامی ارتش این است که تصاویر ویدئویی نشان می‌دهد که این حمله با کمک پهپادهای ساخت ایران انجام شده است.

به گفته سلیمان بالدو، مدیر دیده بان شفافیت و سیاست سودان، در مراحل اولیه جنگ، ارتش به نیروی هوایی متکی بود.

او می گوید: «نیروهای مسلح تمام نیروهای امدادی خود را در محاصره یافتند و هیچ نیروی رزمی روی زمین نداشتند.

نیروهای RSF کنترل زمینی بیشتر مناطق خارطوم و دارفور در غرب سودان را در دست داشتند، در حالی که ارتش حضور خود را در آسمان حفظ کرد.

در اوایل ژانویه 2024، ویدئویی از یک پهپاد ارتش که توسط نیروهای RSF سرنگون شد در توییتر منتشر شد.

به گفته ویم زوایننبورگ، کارشناس هواپیماهای بدون سرنشین و رئیس پروژه خلع سلاح بشردوستانه در سازمان صلحبان هلندی PAX، لاشه، موتور و دم آن شبیه یک پهپاد ساخت ایران به نام مهاجر-6 است.

Mohajer-6 6.5 متر طول دارد، می تواند تا 2000 کیلومتر (1240 مایل) پرواز کند و حملات هوایی را با موشک های هدایت شونده سقوط آزاد انجام می دهد.

آقای Zweinenburg نسخه متفاوتی از پهپاد را در تصویر ماهواره‌ای از پایگاه نظامی وادی سیدنا در شمال خارطوم که سه روز بعد گرفته شده بود، شناسایی کرد.

او می‌گوید: «این پهپادها بسیار مؤثر هستند، زیرا می‌توانند اهداف را با حداقل آموزش شناسایی کنند».

سه هفته پس از سرنگون شدن مهاجر-6، ویدئویی از یک پهپاد دیگر منتشر شد که توسط نیروهای RSF سرنگون شد.

آقای Zwijnenburg این یکی را با Zajil-3، نسخه تولید داخلی پهپاد ابابیل-3 ایران مقایسه کرد.

پهپادهای Zajil-3 سالهاست که در سودان مورد استفاده قرار می گیرند. اما در ماه ژانویه، همانطور که توسط BBC و PAX اشاره شده است، آنها برای اولین بار در این جنگ شرکت کردند.

در ماه مارس، آقای Zweinenburg نسخه دیگری از Zajil-3 را در تصویر ماهواره ای وادی سیدنا شناسایی کرد.

“[It is] حاکی از حمایت فعال ایران از ارتش سودان است.

آقای Zweinenburg می افزاید: «اگر این پهپادها مجهز به مهمات هدایت شونده هستند، به این معنی است که آنها توسط ایران تامین شده اند، زیرا این مهمات در سودان تولید نمی شود.

اوایل آذرماه یک فروند هواپیمای مسافربری بوئینگ ۷۴۷ متعلق به شرکت هواپیمایی باربری ایران قشم فارس ایر از فرودگاه بندرعباس در ایران به سمت دریای سرخ برخاست و از رادار محو شد.

چند ساعت بعد ماهواره ها تصویری از همین نوع هواپیما را در فرودگاه پورت سودان در شرق کشور که مقامات ارتش سودان در آن مستقر هستند، ثبت کردند.

عکسی از همان هواپیما در باند فرودگاه بعداً در توییتر پخش شد.

این پرواز تا پایان دی ماه پنج بار تکرار شد، همان ماه که استفاده از پهپادهای ایرانی مستند شد.

قشم فارس ایر به دلیل اتهامات متعدد مبنی بر حمل تسلیحات و جت های جنگنده در سراسر خاورمیانه، به ویژه سوریه، یکی از متحدان اصلی ایران، با تحریم های آمریکا مواجه است.

سودان سابقه طولانی همکاری نظامی با ایران قبل از پایان این روابط در سال 2016 به دلیل درگیری بین عربستان سعودی و ایران داشت، زمانی که سودان در کنار عربستان سعودی قرار گرفت.

آقای بالدا از دیده‌بان شفافیت و سیاست سودان می‌گوید: «بسیاری از سلاح‌های سودانی نمونه‌های ایرانی تولید محلی بودند.

دولت سودان از آغاز مناقشه کنونی روابط خود را با تهران احیا کرده است.

به گفته آقای بالدو، هر طرف اهداف خاص خود را دارد.

«ایران به دنبال جای پایی در منطقه است. اگر امتیازات ژئواستراتژیک پیدا کنند، مطمئناً پهپادهای پیچیده‌تر و متعددی را ارائه خواهند کرد.»

بی بی سی با ارتش سودان، وزارت خارجه ایران و قشم فارس ایر تماس گرفت تا در مورد ادعاها مبنی بر استفاده از پهپادهای ایرانی در این درگیری اظهار نظر کنند، اما پاسخی دریافت نکرد.

اما مالک آگار، معاون شورای حاکمیت سودان در مصاحبه با بی بی سی گفت: “ما هیچ سلاحی از هیچ طرف دریافت نمی کنیم. سلاح ها در بازار سیاه موجود است و بازار سیاه اکنون خاکستری است.”

در همین حال، شواهدی در اوایل جنگ ظاهر شد مبنی بر اینکه نیروهای RSF از پهپادهای کوادکوپتر ساخته شده از قطعات تجاری که قادر به پرتاب گلوله های خمپاره 120 میلی متری هستند، استفاده می کردند.

تصاویر و تصاویر در شبکه های اجتماعی نشان می دهد که ارتش بسیاری از این پهپادها را سرنگون کرده است.

برایان کاستنر، کارشناس تسلیحات عفو بین الملل، انگشت اتهام را به سمت امارات نشانه می رود.

او می گوید: «امارات متحده عربی همین پهپادها را در مناطق درگیری دیگر مانند اتیوپی و یمن به متحدان خود عرضه کرده است.

بر اساس گزارش سازمان ملل که در اوایل سال جاری به شورای امنیت ارائه شد، کارشناسان نظارت هوانوردی حمل و نقل هوایی یک هواپیمای غیرنظامی را مشاهده کردند که گفته می‌شود در حال انتقال سلاح از امارات به نیروهای RSF بود – ادعایی که امارات آن را رد می‌کند.

این مسیر از فرودگاه ابوظبی شروع می شود، از فرودگاه های نایروبی و کامپالا می گذرد و سپس در فرودگاه آمجارس در چاد، چند کیلومتری مرز غربی سودان، و دارفور، محل قرارگیری پایگاه نیروهای RSF، پایان می یابد.

گزارش سازمان ملل همچنین به نقل از منابع محلی و گروه‌های نظامی گفته است که وسایل نقلیه حامل سلاح قبل از سفر به دارفور و بقیه سودان هفته‌ای چندین بار هواپیماها را در فرودگاه امجارس تخلیه می‌کنند.

آقای بالدا می گوید: «امارات همچنین منافع اقتصادی در سودان دارد و به دنبال دستیابی به جایگاهی در دریای سرخ است.

امارات بارها حمل سلاح در این پروازها را رد کرده و گفته است که به جای آن کمک های بشردوستانه می رساندند. در بیانیه ای، یک مقام دولتی به بی بی سی گفت که امارات متعهد به یافتن یک “راه حل مسالمت آمیز برای مناقشه جاری” است.

RSF به درخواست بی بی سی برای اظهار نظر پاسخ نداد.

هواپیماهای بدون سرنشین که هر دو طرف در جنگ داخلی ظاهرا وارد کرده‌اند، قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل در سال 2005 مبنی بر ممنوعیت ارسال تسلیحات به دولت سودان و گروه‌های مسلح در دارفور را نقض می‌کنند.

آقای کاستنر می گوید: «شورای امنیت باید مسئولیت را بپذیرد و به وضعیت سودان، قحطی قریب الوقوع و تعداد کشته ها و آواره ها رسیدگی کند و فوراً تحریم تسلیحاتی همه جانبه ای را بر کل سودان اعمال کند».

از زمان ظهور پهپادها در آسمان سودان، وضعیت روی زمین تا حدی تغییر کرده است.

ارتش سودان موفق شد محاصره تحمیل شده توسط سربازان خود را در چند نقطه بشکند.

و RSF از برخی مناطق به غرب پایتخت عقب نشینی کرد.

به گفته آقای بالدو، این تغییر به دلیل پهپادهای ایرانی بوده است.

بر اساس پروژه داده های مکان ها و رویدادهای درگیری مسلحانه (Acled) پس از بیش از یک سال جنگ، حداقل 16650 غیرنظامی کشته شده اند.

سازمان بین المللی مهاجرت (IOM) سازمان ملل متحد تخمین می زند که 12 میلیون نفر مجبور به ترک خانه های خود شده اند – بیش از هر درگیری فعلی دیگر.

عبدالله مک کاوی اکنون به مصر گریخته است. زمانی که او هنوز در ژوئیه گذشته در جنوب خارطوم بود، می‌گوید که با حمله پهپادهایی که به گفته او متعلق به نیروهای RSF بودند، به سختی از مرگ فرار کرد.

او می گوید: «به سرعت وارد خانه شدم و در اتاقی با سقف سیمانی پنهان شدیم… من، مادرم و چهار خواهر و برادرم زیر تخت ها پنهان شدیم.

آقای مکاوی می گوید که صدای فرود گلوله هواپیمای بدون سرنشین بر روی یک اتاق با سقف چوبی مجاور را شنیده اند.

«اگر در اتاق دیگری بودیم، همه کشته می‌شدیم. ما به طور معجزه آسایی زنده ماندیم.»

در آغاز سال 2024، درگیری به مناطق جدیدی در خارج از پایتخت گسترش یافت. برای اولین بار در شمال، شرق و مرکز سودان گزارش هایی از کشته شدن غیرنظامیان در نتیجه حملات هواپیماهای بدون سرنشین گزارش شده است.

قبل از فرار به مصر، آقای مکاوی خانواده خود را در بندر سودان ترک کرد و معتقد بود که این مکان امن است. اما اکنون او می ترسد که پهپادها نیز به آنها برسند.

“مردم سودان از جنگ خسته شده اند. تنها چیزی که ما می خواهیم این است که جنگ متوقف شود. اگر کشورهای خارجی از حمایت تسلیحاتی از هر دو طرف دست بردارند، این به پایان خواهد رسید.»