یک باشگاه ورزشی در کره جنوبی «خالههای زشت» را ممنوع کرده است و این موضوع بحث تبعیض علیه زنان مسن را در این کشور برانگیخته است.
در یک باشگاه ورزشی در شهر اینچئون، در نزدیکی پایتخت سئول، تابلویی نصب شده بود که روی آن نوشته شده بود “عدم آجوما” و “فقط زنان خوش اخلاق و شیک مجاز هستند.”
آجوما برای زنان مسن تر – معمولاً بالای 30 سال – یک اصطلاح مهم است، اما برای رفتاری که به عنوان بی ادبانه یا نفرت انگیز به نظر می رسد، تحقیرآمیز است.
گزارشهای محلی نامی از سالن ورزشی یا مالک آن که از این حرکت دفاع کرد، ذکر نکردند و گفتند که شرکت او به دلیل زنان و رفتارهای سرکش آنها “تحمل آسیب دیده است”.
“[Some older women customers] او در یک مصاحبه تلویزیونی با خبرگزاری یونهاپ کره جنوبی گفت: یک یا دو ساعت را در رختکن برای شستن لباس ها، سرقت چیزهایی از جمله حوله، صابون یا سشوار گذراند.
وی با بیان اینکه آنها پشت سر هم می نشستند و نظر می دادند و در مورد بدن دیگران قضاوت می کردند، افزود: برخی از زنان جوان به دلیل این اظهارنظرها ورزشگاه را ترک کرده اند که باعث ناراحتی یا ناراحتی آنها شده است.
اگرچه این حرکت توسط یک باشگاه ورزشی انجام شد، اما به نظر می رسد که اعصاب را تحت تاثیر قرار داده است، زیرا کسب و کارهای کره جنوبی در سال های اخیر به دلیل ممنوع کردن کودکان و افراد مسن از برخی مناطق عمومی خشمگین شده اند.
بخشی از این به عنوان شواهدی از عدم تحمل رو به رشد نسبت به گروه های سنی خاص تلقی می شد.
این باشگاه همچنین به دلیل ارتباط دادن رفتار بد با زنان در سن خاص مورد انتقاد قرار گرفته است.
چگونه عبارت «مشتری بد» با «آجوما» یکی شد؟
اگر در صنعت خدمات کار کرده اید، می دانید که فقط زنان مسن نیستند که در این دسته بندی ها قرار می گیرند.
نظر دیگری این حرکت را نشانه ای از دیدگاه های منسوخ توصیف کرد و آن را “احساسات اولیه دهه 2000” نامید.
ورزشگاه با اشاره به یک پیام اضافی که سعی در تمایز قائل شدن بین زنان و اجوم داشت، از خود دفاع کرد. می گوید که عجم ها تمایل دارند “بدون در نظر گرفتن سن، چیزهای رایگان را دوست داشته باشند” و “با پول خود خسیس هستند، اما با پول دیگران نه.”
صاحب باشگاه همچنین گفت که ممکن است صاحبان مشاغل دیگری نیز وجود داشته باشند که احساسات او را با او در میان بگذارند اما صحبت نمی کنند.
او به یونهاپ گفت: «من سعی نداشتم نسبت به زنان مسن یا به طور کلی از زنان ابراز تنفر کنم. “من فکر می کنم مردم عصبانی هستند [the notice] در واقع، آنها مشکلاتی دارند.'
این ممنوعیت در میان برخی از افراد آنلاین مورد حمایت قرار گرفت، که به نظر می رسید رفتارهای بد را با زنان مسن و میانسال مرتبط می کنند. برخی آنها را “سرزمینی” خواندند و برخی دیگر آنها را “بیهوده” خواندند.
«زنان خانه دار مزاحم هستند… بچه ها را به رستوران و کافه می برند. آنها بی ملاحظه و توهین آمیز هستند،» یکی از نظرات در یوتیوب خوانده شد.
بارها از کودکان نام برده شد، ایده اصلی این بود که این زنان در مجامع عمومی فضا یا توجه زیادی را به خود اختصاص دادند.
زنان کرهجنوبی مدتهاست که برای انتخابهای غیرمتعارف – از موهای کوتاه گرفته تا تجرد – در جامعهای که آنها را به استانداردهای اغلب تزلزلناپذیر نگاه میدارد، تلاش کردهاند. زنان می گویند که مردان به ندرت برای رفتارهای مشابه محکوم می شوند.
مفسران همچنین خاطرنشان کردند که اصلاً نیازی به جدا کردن زنان نیست، در حالی که مردان مسنتر نیز به همان اندازه احتمال بدرفتاری دارند.
پارک سانگ هی پروفسور روانشناسی در مصاحبه ای با JTBC پس از ممنوعیت این ممنوعیت گفت: «مردان مسن هم همینطور رفتار می کنند. – مردان مسن تر نیز چیزهای رایگان را دوست دارند و خود را بارها و بارها تکرار می کنند. رفتار توهین آمیز منحصر به زنان مسن نیست.”