پا سارا رینفورد، خبرنگار در اروپای شرقی
استراحتگاه آرام سوئیس در دریاچه لوسرن این آخر هفته زمانی که دهها رهبر جهان و هزاران سرباز و پلیس در بورگنستاک فرود میآیند، دگرگون میشود.
سوئیس امیدوار است که نشست اوکراین بتواند اولین طرح اولیه روند صلح را حدود 28 ماه پس از حمله روسیه به همسایه خود ارائه دهد.
این بزرگترین گردهمایی اوکراین از زمان تهاجم تمام عیار است.
اما با توجه به اینکه بازیگران کلیدی مانند چین در حاشیه هستند و ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، اولتیماتوم جدیدی صادر می کند – خواستار تسلیم شدن اوکراین و آن را پیشنهاد صلح می خواند – انتظارات برای پیشرفت قابل توجه پایین است.
روسیه دعوت نشد.
برای اوکراین، واقعیت این دیدار مثبت است.
سیاستمداران در کیف به نشانه حمایت از هر شرکت کننده تایید شده استقبال کردند. برای آنها، نشست غول پیکر باید به مسکو نشان دهد که جهان در کنار اوکراین و قوانین بین المللی است.
در زمان سختی می آید.
یک حمله جدید روسیه در شمال شرق، نزدیک خارکف صورت گرفته است و راکت ها با شدتی دوباره به خانه ها و نیروگاه ها در سراسر اوکراین اصابت می کنند.
بنابراین وقتی نوبت به قسمت بالایی می رسد، اندازه اهمیت دارد. اما محتوا هم همینطور.
ایجاد یک چارچوب سیاسی و قانونی برای صلح آینده مهم است. الکساندر مراژکو، نماینده اوکراینی، از کییف توضیح میدهد تا نشان دهیم که صلح تنها در چارچوب 10 نقطه زلنسکی قابل دستیابی است. این شامل تمامیت ارضی اوکراین و حاکمیت آن می شود.»
اشاره او به فرمول صلح است که در اواخر سال 2022 توسط رئیس جمهور اوکراین ارائه شد که بر وادار کردن روسیه به بازگرداندن تمام اراضی اشغالی اصرار دارد.
اوکراین اکنون می خواهد تا آنجا که ممکن است کشورها را به فرمول خود جلب کند و “فشار روانی” را بر روسیه اعمال کند تا در صورت رسیدن به این مرحله، چنین شرایطی را بپذیرد.
حالا بعید به نظر می رسد.
این نشست برای اولین بار زمانی مورد بحث قرار گرفت که وضعیت در میدان نبرد برای کی یف امیدوارکننده تر به نظر می رسید: بهترین زمان برای شکل دادن به شرایط هر توافق صلح آینده.
از آن زمان، پویایی تغییر کرده است.
سام گرین از مرکز تحلیل سیاست اروپا (CEPA) میگوید: «من فکر میکنم تعداد رأیدهندگانی که معتقدند این جنگی نیست که اوکراین بتواند پیروز شود، در حال افزایش است».
او به “بخش مهمی” از تشکیلات سیاست خارجی ایالات متحده اشاره می کند که معتقد است اوکراین باید “تلفات خود را کاهش دهد” و همچنین حمایت فزاینده در اروپا از احزاب راست گرای بیشتر نسبت به مسکو.
پروفسور گرین می گوید: “من فکر می کنم این رویداد برای تشویق حمایت از دیدگاه اوکراین در مورد یک نتیجه قابل قبول طراحی شده است.”
اما میزان مشارکت کمتر از آن چیزی است که اوکراین و سوئیس زمانی امیدوار بودند.
جو بایدن شخصا در آن شرکت نخواهد کرد، تصمیمی که آقای زلنسکی را ناراحت کرد. و تلاش برای جلب امضای کشورهای کلیدی “جنوب جهانی” – نه متحدان غریزی اوکراین – فقط تا حدی موفقیت آمیز بود.
هند، برزیل و چین یا غایب هستند یا نمایندگانی در سطح پایین می فرستند.
مقامات روسی در صف ایستاده اند تا این رویداد را جزئی بخوانند. به گفته سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه، این “بی اهمیت” و “بن بست” است. اما مسکو با این وجود متحدان خود را به تحریم اجلاس سوق می دهد.
الکساندر مراژکو اذعان می کند: “این یک منهای است.” به نظر میرسد چین تصمیم گرفته است تا بیپایان از شریک استراتژیک خود، روسیه و نه از روند صلح حمایت کند: متجاوز، نه صلح.
در آستانه این رویداد، ولادیمیر پوتین سعی کرد با بیان شرایط خود برای صلح فرضی، آچار دیگری را پرتاب کند: مردی که بی دلیل به اوکراین حمله کرد، اکنون می خواهد کیف تسلیم شود.
از جمله، آقای پوتین از اوکراین می خواهد که هر چهار منطقه ای را که روسیه ادعا می کند ضمیمه کرده است، از جمله مناطقی که تحت کنترل کیف باقی مانده اند، تحویل دهد.
در کیف، بلافاصله به عنوان “خنده” رد شد.
این نشست در دریاچه لوسرن به سه جنبه کمتر بحث برانگیز فرمول صلح رئیس جمهور زلنسکی می پردازد: امنیت هسته ای، تامین مواد غذایی به بازارهای جهانی، و بازگشت کودکان و زندانیان ربوده شده اوکراینی.
فراتر از این بعید است که مولد باشد.
نه اکنون که نه اوکراین و نه روسیه حاضر نیستند از مبارزه دست بکشند.
سام گرین درباره متحدان کییف میگوید: «من فکر میکنم از دیدگاه اوکراین، با نگاهی به آنچه در خط مقدم رخ میدهد، آنچه واقعاً به آن نیاز دارند، تعهد به صلح و قطعاً به هر قیمتی نیست.
آنها برای پیروزی در جنگ به تعهد نیاز دارند.»