دادگاهی در پرو 10 سرباز بازنشسته را به اتهام تجاوز به 9 دختر و زن نوجوان در جریان درگیری های مسلحانه چندین دهه این کشور محکوم کرد.
دادگاه تجاوز سیستماتیک را جنایت علیه بشریت تشخیص داد.
این سربازان از 6 تا 12 سال حبس محکوم شدند.
در حالی که گروه‌های حقوق بشر از محکومیت این افراد تجلیل می‌کردند، برخی از بازماندگان می‌گفتند که از این که مدت زندان بیشتر نشده است، ناامید شده‌اند.
این تجاوزها در منطقه Huancavelica در پرو بین سالهای 1984 و 1995 و در اوج مبارزه دولت با شورشیان مائوئیست انجام شد.
شورشیان که خود را مسیر درخشان می نامیدند، به ویژه در روستاهای پرو فعال بودند. به ویژه، روستاییان بومی اغلب در معرض تیراندازی متقابل قرار می گرفتند.
ساکنان محلی که اغلب مجبور به تهیه غذا برای شورشیان می شدند، اغلب به اتهام همکاری با شورشیان مورد هدف نیروهای امنیتی قرار می گرفتند.
سربازانی که روز سه شنبه محکوم شدند به مناطق مانتا و ویلکا در کوه های آند فرستاده شدند.
دادگاه دریافت که آنها به طور سیستماتیک به دختران و زنان محلی در پایگاه های نظامی، پست های بازرسی و در خانه های خود زنان تجاوز می کردند.
بازماندگان شهادت می دهند که سربازان با مصونیت مطلق عمل کردند.
گروه‌های حقوق بشر این احکام را – که برای اولین بار به سربازان سابق برای تجاوز جنسی صادر شد – “تاریخی” خواندند.
آنها گفتند که این یک نقطه عطف مهم در مبارزه برای محاکمه کسانی است که مسئول جنایات علیه بشریت هستند.
با این حال، برخی از بازماندگان می گویند که امیدوار بودند برای سربازان سابق احکام بیشتری صادر شود.
یکی از آنها سربازان را به دلیل عدم حضور در دادگاه برای صدور حکم “بزدل” خواند.
گروه های حقوق بشر امیدوارند که پرونده مانتا و ویلکو زمینه را برای محاکمه سایر جنایات ادعایی ناشی از درگیری راه درخشان فراهم کند.
با این حال، لایحه‌ای که در حال حاضر در کنگره پرو در حال اجراست، می‌تواند به این معنا باشد که جنایات ادعایی علیه بشریت که قبل از سال 2002 انجام شده است، نمی‌توانند در پرو محاکمه شوند.
ماهیت گسترده خشونت جنسی علیه زنان ساکن در نزدیکی پایگاه های نظامی مانتا و ویلکا در گزارشی در سال 2003 توسط کمیسیون حقیقت و آشتی پرو ثبت شد.
این گزارش 24 زن را که در این منطقه مورد تجاوز جنسی قرار گرفته بودند شناسایی کرد. این کمیسیون افزود که آزار جنسی آنقدر رایج بود که حداقل 32 کودک در نتیجه تجاوز به عنف متولد شدند.
یکی از بازماندگان، که پس از تجاوزهای مکرر دو فرزند به دنیا آورد، گفت که امیدوار است “این جنایتکاران اکنون به زندان بروند”.
گزارش کمیسیون حقیقت نشان داد که خشونت جنسی به این حوزه محدود نمی شود. این سازمان گفته است که بیش از 5300 زن در سراسر کشور در جریان درگیری های مسلحانه مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند.
در حالی که اکثر تجاوزات جنسی – 83٪ بر اساس این گزارش – توسط نیروهای امنیتی انجام شده است، راه درخشان نیز مرتکب جنایات گسترده شده است.
در یک قتل عام خونین خاص، شورشیان 69 نفر از مردم محلی را در سانتیاگو د لوکانامارکو با تبر، قمه و تپانچه به تلافی قتل یک فرمانده راه درخشان کشتند.
در مجموع، تقریباً 70000 نفر در جریان درگیری های داخلی که در دهه 1980 و اوایل دهه 1990 به اوج خود رسید، جان خود را از دست دادند یا مفقود شدند.