انتخابی که ویلیام روتو، رئیس جمهور کنیا با آن روبروست، چندان ساده نیست.
آقای روتو که در سال 2022 بر اساس وعده‌هایی مبنی بر کاهش فساد، تقویت اقتصاد متزلزل کشور و کمک به فقرا انتخاب شد، اکنون با واکنش بی‌سابقه‌ای علیه لایحه مالی خود مواجه است – قانونی که او می‌گوید بخش مهمی از برنامه ملت‌سازی او است.
اگر مخالفتی که آقای روتو با آن روبرو بود به پارلمان محدود می شد، شاید بهتر بود بدانیم به کدام سمت برویم.
آقای روتا یک بازیگر سیاسی زیرک که تقریباً یک دهه قبل از انتخاب شدن به عنوان معاون رئیس جمهور خدمت کرد، سال ها تجربه در مجادلات سیاسی برای موفقیت دارد.
با این حال، اکنون نیروهایی که علیه او قرار گرفته اند چیزی واقعاً خارج از کنترل او هستند.
یک جنبش مردمی که به طور ارگانیک به دلیل نارضایتی بیان شده در رسانه های اجتماعی رشد کرد به یک قیام قدرتمند تبدیل شد که خیابان های شهرها و شهرستان های سراسر کشور را پر کرد.
بعدازظهر امروز دفتر فرمانداری نایروبی، شهرداری و پارلمان این کشور در پایتخت به آتش کشیده شد.
معترضان روز را با تهدید به «تعطیلی کامل» آغاز کردند.
و در پایان یک روز هرج و مرج و وحشت در سراسر کشور، اغلب با صدای گاز اشک آور و گاهی اوقات شلیک گلوله های مستقیم پلیس، شکی نیست که خشم آنها شنیده شد.
برای آقای روتو، اکنون به نظر می رسد که انتخاب این است که تسلیم معترضان شود و بودجه خود را رها کند، یا آن را کند و پیش ببرد و خطر شورش های بیشتر و خونریزی در خیابان ها را به دنبال داشته باشد.
او استدلال کرد که برای کنترل بدهی کنیا به مالیات های جدیدی نیاز است – بدهی هنگفت 80 میلیارد دلاری (63 میلیارد پوند) که بیش از نیمی از درآمد مالیاتی سالانه آن را برای این کشور هزینه دارد.
در اوایل سال جاری، کنیا تجدید ساختار تعهدات بدهی بین‌المللی خود را تضمین کرد که بلافاصله ارزش پول این کشور، شیلینگ، افزایش یافت.
آقای روتا که به‌طور فزاینده‌ای به عنوان یکی از دولتمردان برجسته آفریقا شناخته می‌شود، و اخیراً از یک سفر دولتی به کاخ سفید بازگشته است، اهمیت اقتصاد کشورش را درک می‌کند که از نکول در پرداخت بدهی جلوگیری می‌کند.
برای کسانی که در دولت او بودند، این حساب وجود داشت که کنترل مالیه عمومی از طریق افزایش بار مالیاتی بر کاهش خدمات عمومی ارجحیت دارد.
لایحه مالی که قرار بود روز دوشنبه به قانون تبدیل شود، در ابتدا ده ها مالیات جدید یا افزایش یافته را بر هر چیزی از مالکیت خودرو و تراکنش های مالی گرفته تا نوار بهداشتی اعمال کرد.
برخی از بحث برانگیزترین مالیات ها قبلاً پس از مشورت عمومی لغو شده اند.
اما جنجال بر سر بودجه به دنبال سایر اقدامات افزایش درآمد توسط آقای روتو از جمله افزایش مالیات بر سلامت و مسکن مقرون به صرفه بود.
و برای کسانی که در خیابان هستند، راه حل سومی فراتر از کاهش خدمات یا افزایش مالیات در دسترس دولت است.
بسیاری مشکلات مالی کشور را ناشی از فساد می دانند و مالیات دهندگان به دلیل عدم اعتماد به شفافیت دولت از پرداخت بیشتر محتاط هستند.
برای آقای روتو، شاید سایه های آن گذشته است که وضعیت فعلی او را بسیار دشوار می کند.
در انتخابات 2022، او از سمت معاون رئیس جمهور به ریاست جمهوری رسید و با تمرکز بر انرژی سبز و فناوری، مطمئناً ایده های جدیدی در مورد اینکه می خواهد کنیا را به کجا برساند، دارد.
اما برای بسیاری در خیابان ها، سابقه آقای روتو به عنوان یک شخصیت ارشد در دولت در دوره ای که با فساد مخدوش شده بود به این معنی است که او به سختی می توان به مالیات هایش اعتماد کرد.
وقایع روز سه‌شنبه در نایروبی آقای روتو را در گوشه و کنار گذاشته است.
در مواجهه با محکومیت آنچه که بسیاری از کنیایی‌ها آن را پاسخی سنگین به اعتراضات خیابانی می‌دانند، اکنون باید تصمیم بگیرد که آیا محکم به بودجه خود پایبند باشد یا راه دیگری برای تضمین امنیت مالی کنیا بیابد.
در همین حال، کسانی که برای رساندن صدای خود به نایروبی و سراسر کشور آمده بودند، نشانی از تسلیم شدن ندارند.
هنگامی که آقای روتو در سخنرانی افتتاحیه خود خطاب به ملت کرد، مستقیماً جوانان فعال سیاسی کشور را مورد خطاب قرار داد.
او به آنها گفت: “مسیر سیاسی من از یک جوان داوطلب و تازه از دانشگاه فارغ التحصیل شده بودم.”
“تجارب و درس های آموخته شده شما باید به رهبری شما اطلاع دهد.”
اکنون این رویارویی با جنبشی به رهبری جوانان است که به نظر بسیاری بزرگترین چالش برای دولت کنیا از زمان استقلال این کشور در سال 1963 است.
چند روز آینده برای آقای روتو بسیار مهم خواهد بود زیرا او با انتخاب سختی برای دولت و کشورش روبروست.