کمپین آرام استرالیا برای بازگرداندن جولیان آسانژ به خانه

هنگامی که جولیان آسانژ پس از 14 سال در یک شب سرد کانبرا به خانه بازگشت، همسرش را در آغوش گرفت و مشت خود را به نشانه پیروزی بالا برد.

در حالی که از پایگاه هوایی دور می شد، چند نفر از هواداران او را تکان دادند و تشویق کردند.

اما استقبال یک قهرمان نبود – ازدحام زیاد یا شامپاین دیده نمی شد.

با این حال، با دقت نگاه کنید، و نشانه هایی از اینکه استرالیا چقدر سخت کار کرده است تا بنیانگذار ویکی لیکس را به خانه بازگرداند، خواهید دید.

کوین راد، نخست وزیر سابق استرالیا که اکنون سفیر این کشور در ایالات متحده است و استفان اسمیت، کمیسر عالی استرالیا در بریتانیا، که از قضا وزیر امور خارجه راد از سال 2007 تا 2010 بود، از هواپیما خارج شدند.

و دقایقی پس از فرود، آنتونی آلبانیز خطاب به ملت در یک بازگشت خوش آمد گفت.

او گفت: «بسیار خوشحالم که این حماسه به پایان رسیده است و خوشحالم که امشب با آقای آسانژ برای خوشامدگویی به او در خانه صحبت کردم.

این با احساس سال 2010، زمانی که آسانژ برای اولین بار خود را در آب داغ دید، بسیار متفاوت است.

او هزاران سند ویرایش نشده آمریکا را درباره جنگ‌های افغانستان و عراق منتشر کرد – از جمله فیلم‌هایی از تیراندازی یک هلیکوپتر آمریکایی به غیرنظامیان – که باعث شرمساری واشنگتن و ظاهراً به خطر انداختن خبرچین‌ها و عاملان آنها شده است.

بلافاصله پس از آن، مقامات سوئدی شروع به محاکمه او به اتهام تجاوز جنسی به دو زن کردند – ادعاهایی که به گفته او انگیزه سیاسی داشتند.

در کانبرا همدلی چندانی با آسانژ وجود نداشت، به طوری که او به قول معروف گفت که نخست وزیر وقت به او “خیانت” کرده است.

جولیا گیلارد گفت: «بیایید سعی نکنیم آن را پنهان کنیم… اگر اقدام غیرقانونی صورت نمی گرفت، اطلاعات در ویکی لیکس وجود نداشت.

و سپس ما یک بررسی عقل سلیم در مورد بی مسئولیتی فاحش این رفتار داریم.»

دولت او پیشنهاد دفاع از او را نداد، اما گفت که “هر گونه کمکی” به مقامات آمریکایی ارائه می کند و از مقامات استرالیایی خواست بررسی کنند که آیا او قوانین کشور را نیز زیر پا گذاشته است یا خیر.

آنها بعداً زبان خود را نرم کردند، اما گیلارد استدلال کرد که “ما نمی توانیم و نباید کاری انجام دهیم”.

حداقل از نظر ظاهری، در ده سال آینده چیز زیادی تغییر نخواهد کرد.

آسانژ پس از تلاش ناموفق برای به چالش کشیدن حکم بازداشت بین‌المللی سوئد – که ادعا می‌کرد حقه‌ای برای فرستادن او به ایالات متحده است – به سفارت اکوادور در لندن گریخت، جایی که نزدیک به هفت سال است که در آنجا زندگی می‌کند.

در سال 2019، او در حالی که برای جلوگیری از استرداد خود به ایالات متحده مبارزه می کرد، از سفارت بیرون کشیده شد و به زندان افتاد.

با طولانی شدن دادگاه و وخامت وضعیت سلامت آسانژ، حمایت از آزادی او در سراسر طیف سیاسی استرالیا افزایش یافت. اما همچنان در مناصب عالی کشور باقی ماند.

تنها نخست وزیری که با اظهار نظر درباره آزادی آسانژ سروصدا کرد، اسکات موریسون بود، زمانی که پاملا اندرسون، هنرپیشه «Rise Malibu» در سال 2018 به کشور سفر کرد تا از طرف بنیانگذار ویکی لیکس لابی کند.

موریسون به یک ایستگاه رادیویی محلی گفت: «من دوستان زیادی از من پرسیده‌اند که آیا می‌توانند فرستاده ویژه من برای حل مشکل پاملا اندرسون باشند یا خیر.»

با این حال، با انتخاب آنتونی آلبانیز، نخست وزیر حزب کارگر در سال 2022. اطرافیان آسانژ به بی بی سی گفتند که امیدوارند تغییر کنند.

دادستان های سوئدی اتهامات تجاوز جنسی را رد کردند و گفتند که گذشت زمان شواهد را ضعیف کرده است. مستندها شروع به تمجید از کار آسانژ کردند و او را مبارزی شجاع برای حقیقت خواندند و بیماری و درمان او را در زندان افشا کردند.

سپس خبر رسید که او پدر دو پسر جوان است – زمانی که او در سفارت اکوادور بود باردار شد و مادر آنها را ترک کرد تا خودش بزرگ شود.

خصومت ملی یا دوگانگی نسبت به آسانژ در حال تبدیل شدن به ترحم بود. یک نظرسنجی در اوایل این ماه نشان داد که اکثریت بزرگ استرالیایی ها – 71٪ – گفتند که ایالات متحده و بریتانیا باید تحت فشار قرار گیرند تا پرونده آسانژ را ببندند.

و آقای آلبانیز به عنوان یک متحد دیده می شد. او مدت‌هاست گفته است که از بسیاری از اقدامات آسانژ حمایت نمی‌کند، اما «دیگر بس است».

آقای آلبانیز پس از تصدی مسئولیت، موضع خود را تایید کرد، اما تاکید کرد که “همه امور خارجی به بهترین شکل با فریاد بلند حل نمی شود.”

سایمون جکمن، دانشمند علوم سیاسی، می گوید که بسیاری از حامیان آسانژ، گرد هم آمدن یک دولت کارگری در استرالیا و یک دولت دموکرات در ایالات متحده را فرصتی می دانستند.

استاد بازنشسته مطالعات آمریکا در دانشگاه سیدنی به بی‌بی‌سی گفت: «اما هر چه به انتخابات در ایالات متحده نزدیک‌تر می‌شویم، پنجره برای انجام آن در حال بسته شدن است.

و بنابراین من فکر می کنم که کمی انرژی … کمی حرکت اضافی از طرف استرالیا اضافه کرد.

آقای آلبانیز در جریان یک سفر دولتی اواخر سال گذشته به ایالات متحده تأیید کرد که موضوع وضعیت آسانژ را مستقیماً با رئیس جمهور بایدن در میان گذاشته است.

و در ماه فوریه، پارلمان استرالیا – با حمایت نخست وزیر – با اکثریت قاطع به ایالات متحده و بریتانیا رای داد تا اجازه دهند او به استرالیا بازگردد.

لری فایفر، رئیس سابق ستاد سیا به بی‌بی‌سی گفت که در ایالات متحده، مدت‌هاست که این پرونده برای وزارت دادگستری و دولت‌های ریاست‌جمهوری «دردسرساز» تلقی می‌شود.

فشار استرالیا و ناامیدی در بریتانیا به خاطر ماهیت طولانی دادرسی در آنجا – اصطکاک از دو جنبه مهم – به اضافه گذر زمان و احتمال تجدیدنظرخواهی دیگر را اضافه کنید، و ایالات متحده بسیار مشتاق به حل و فصل این پرونده شده است.

فایفر گفت: «فکر می‌کنم افرادی در وزارت دادگستری بودند که می‌گفتند، «هی، می‌دانی، آن مرد تقریباً با خودش این کار را کرد، اما تقریباً وقت خود را سپری کرد».

او می افزاید، اما گرفتن یک معامله اعتباری برای استرالیا است.

این گواهی بر این است که چگونه دیپلماسی آرام می تواند کار کند.»

ساعاتی پس از اعلام توافق، استلا آسانژ گفت که مردم شوهرش را متفاوت می بینند.

او گفت: «فضای عمومی تغییر کرده است و همه می‌دانند که جولیان قربانی است.

در واقع، او همچنان یک چهره بسیار قطبی در استرالیا است.

الکساندر داونر – وزیر امور خارجه سابق استرالیا و کمیسر عالی آن در بریتانیا بین سال‌های 2014 تا 2018 – مدت‌هاست که استدلال می‌کند که استرالیا نباید درگیر این حماسه شود و گفته آسانژ نباید انتظار استقبال از یک قهرمان را داشته باشد.

او به برنامه رادیو 4 بی بی سی گفت: “کاری که او انجام داد یک جرم جنایی و وحشتناک بود، از جمله از نظر اخلاقی، و از این طریق جان مردم را تهدید می کرد.”

او افزود: «فقط به این دلیل که او استرالیایی است، به این معنا نیست که او پسر خوبی است.

از سوی دیگر، پیتر ویش ویلسون، سناتور سبزها گفت آسانژ به دلیل “گفتن حقیقت وحشتناک و ناراحت کننده در مورد جنایات جنگی” تحت تعقیب قرار گرفته است.

او گفت: «تعقیب قضایی جولیان آسانژ بر سیستم حقوقی شکسته ای که در آن یک فرد بی گناه باید به جرم خود اعتراف کند تا آزاد شود، روشن شد.

دیگران در وسط خاکستری می نشینند.

بارنابی جویس مدت‌هاست که در میان نمایندگانی بود که برای آزادی آسانژ مبارزه می‌کردند و استدلال می‌کرد که رفتار او وحشتناک بوده و جنبه فراسرزمینی پرونده نگران‌کننده است.

اما او همیشه در نفس بعدی روشن می کند که باور نکردن آنچه آسانژ انجام داده کار درستی بوده است.

او به بی‌بی‌سی نیوز گفت: «من یکی از اعضای سابق نیروهای دفاعی هستم… من اینجا نیستم تا به شخصیت او حکم بدهم.

برخی در حمایت از آزادی او صحبت کردند، اما از توصیف او به عنوان یک قهرمان و روزنامه نگار ابراز ناراحتی کردند. برخی دیگر درباره ادعاهای مداخله در انتخابات ابراز نگرانی کرده اند – حتی توصیف مقامات آمریکایی مبنی بر اینکه ویکی لیکس “اطلاعات خصمانه غیر دولتی” است.

او روز چهارشنبه در پارلمان گفت: «هر چه دیدگاه شما در مورد فعالیت‌های او متفاوت باشد، اما پرونده آقای آسانژ بسیار طولانی شده است».

به نظر می رسد آسانژ در حالی که اکنون روی خاک استرالیا محکم است، می تواند زندگی خود را ادامه دهد – از تولد 53 سالگی خود در هفته آینده که برای اولین بار در 14 سال گذشته با خانواده اش جشن می گیرد.