راهپیمایی ملی راست افراطی (RN) یک پیروزی دیگر به دست آورد و اکنون در راه رسیدن به هدف خود برای وارونه کردن سیاست فرانسه است.
در روزهای آتی صحبت های زیادی در مورد کناره گیری نامزدهای میانه رو و چپ در دور دوم برای متمرکز کردن آرا بر علیه RN وجود خواهد داشت و صحبت های زیادی در مورد ناپدید شدن قدیمی ها وجود خواهد داشت. جبهه جمهوری خواهان (زمانی که احزاب دیگر موافقت کردند که به راست افراطی اجازه ندهند).
اما برای معکوس کردن تنها نتیجه ای که می توان از دور اول رای گیری گرفت، یعنی اینکه RN اکنون بدون شک نیروی سیاسی غالب در فرانسه.
با این حال، آنچه که باید در هفته آینده تصمیم گیری شود، هنوز بسیار مهم است.
این تفاوت بین یک دولت راست افراطی است که دستانش به دلیل اکثریت مطلق در مجلس ملی باز است، و یک دولت راست افراطی که اصلاً نمی تواند کار زیادی انجام دهد زیرا مجلس تقسیم شده است.
در حال حاضر، پیش بینی صندلی ها بین 260 تا 310 صندلی را نشان می دهد. از آنجایی که 289 کرسی اکثریت مطلق را تشکیل می دهند، واضح است که باید برای تعداد بیشتری از کرسی ها مبارزه کرد.
میانه‌روهای امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه و ائتلاف جبهه مردمی جدید جناح چپ، برای محدود کردن آسیب‌های وارده به آرمان خود، از حامیان خود می‌خواهند تا در دور دوم انتخابات ۷ ژوئیه رای تاکتیکی داشته باشند. حتی اگر نامزد خودشان حذف شده باشد، از رای دهندگان خواسته می شود که انتخاب کنند چه کسی با RN در ناحیه آنها مخالفت می کند.
اما مشکل چنین دستورات حزبی این است که افراد کمتر و کمتری به آنها گوش می دهند.
ناپدید شدن شرم که قبلاً در رای گیری RN شرکت می کرد، یک فرآیند طولانی بوده است، اما اکنون می توان با خیال راحت آن را کامل نامید.
مشکل دیگر برای مخالفان RN، تعداد زیاد آرای به اصطلاح مثلثی در دور دوم است – به عبارت دیگر، حوزه‌هایی که یکشنبه آینده در آنها نه دو، بلکه سه نامزد با هم رقابت خواهند کرد. معمولاً هر کدام از وسط، سمت راست و چپ یکی هستند.
دلیل زیاد بودن مثلث ها این است مشارکت بالای رای دهندگانکه خود نتیجه نرخ های بالاست.
همچنین به این دلیل است شرکت رعد و برق احزاب کوچک نمی توانند اقدامات خود را با هم ترکیب کنند، بنابراین رای در سه بلوک متمرکز شد.
بدیهی است که اگر سه حزب در منطقه با هم رقابت کنند، اتحاد رای مخالف RN دشوارتر است. در بسیاری از جاها، نامزدهای میانه‌رو یا چپ کنار می‌روند – اما نه در همه جا.
در مجموع به نظر می رسد اکنون کشور دچار احساس اجتناب ناپذیری پیروزی راست افراطی شده است. چیزی که زمانی به عنوان یک بیکران تلقی می شد که حتی ارزش فکر کردن به آن را نداشت، اکنون یک واقعیت قابل لمس در انتظار است.
این امر بسیاری از مردم را افسرده و خشمگین می کند، به ویژه در شهرهای بزرگی مانند پاریس، جایی که پرده تاریکی فرود می آید.
در جاهای دیگر – در چوب – مردم تصور می کنند که خلاف آن فکر می کنند.