برندگان و بازندگان در دولت سیریل رامافوزا

به نظر می رسد سیریل رامافوزا، رئیس جمهور آفریقای جنوبی، با توجه به شهرت خود به عنوان یک مذاکره کننده ماهر، در گفتگوها برای تشکیل دولت جدید، شریک اصلی ائتلاف خود، اتحاد دموکراتیک (DA) را مغلوب کرده و در عین حال اقداماتی را برای خنثی کردن احزاب مخالف رادیکال که خواستار ملی شدن این کشور هستند، انجام داده است. زمین های سفید

روز یکشنبه، آقای رامافوسا کابینه 32 نفره ای را اعلام کرد که در آن 20 سمت – بیش از 60 درصد – را برای کنگره ملی آفریقا (ANC) حفظ کرد.

در مقابل، او به حزب پارلمانی راست میانه شش کرسی – کمتر از 20 درصد – داد، علیرغم درخواست حزب برای 30 درصد، پس از توافقی که با کنگره ملی آفریقا پس از انتخابات 29 ماه مه امضا کرد، که نهایی نشد. برندگان

اما برای دوبرابر کردن نمایندگی DA در دولت، آقای رامافوسا شش مقام حزبی را نیز به عنوان معاون وزیر منصوب کرد، از جمله در امور دارایی، جایی که انوخ گادونگوانا از ANC – که مورد احترام بخش تجاری و اتحادیه ها بود – در این سمت باقی ماند.

این انتصابات پس از مذاکرات دشوار با DA و رد و بدل شدید نامه‌ها صورت گرفت که در آن آقای رامافوسا حزب را متهم به تلاش برای تشکیل یک “دولت موازی” در نقض قانون اساسی کرد.

آقای رامافوزا با اعطای شش پست دیگر به احزاب کوچکتر، از کنگره پان آفریقا (PAC) گرفته تا جبهه آزادی پلاس، ناسیونالیست آفریقایی، نفوذ DA در کابینه جدید را کاهش داد و آن را به متنوع ترین دولت از نظر ایدئولوژیک در تاریخ آفریقای جنوبی تبدیل کرد.

مطابق با سنت از پایان سیستم نژادپرستانه آپارتاید در سال 1994، دولت همچنین نماینده همه گروه‌های نژادی است و تعداد قابل توجهی از پست‌های وزارتی و معاونین وزارتخانه‌ها به سفیدپوست و رنگین‌پوست می‌رسند – همانطور که در آفریقای جنوبی افراد مختلط نژاد نامیده می‌شوند. – و جوامع هندی

دانشمند علوم سیاسی تمبیسا، این پس از انتخاباتی صورت گرفت که در آن رای دهندگان نشان دادند که “برایشان مهم نیست که گربه سیاه است یا سفید، بلکه مهم است که موش ها را بگیرد.” فاکوده به بی بی سی گفت.

با این حال، هنوز در برابر تصمیم رامافوسا برای امضای توافقنامه ائتلافی با DA مقاومت وجود دارد.

حزبی که توسط جان استین هویزن رهبری می‌شود، اغلب به تلاش برای محافظت از امتیازات اقتصادی که سفیدپوستان در طول آپارتاید به دست آورده‌اند متهم می‌شود – اتهامی که آن را رد می‌کند.

نگهبان سیاه پوست به بی بی سی گفت: نفت و آب با هم مخلوط نمی شوند.

آقای رامافوسا با معرفی کابینه خود به عنوان یک دولت وحدت ملی، پست معاون وزیر را به حزب مسلم الجماعه سپرد که نشانه روشنی است که وی قصد دارد به حمایت از فلسطینیان در اسرائیل به رغم مخالفت DA ادامه دهد.

این دیدگاه با انتصاب وزیر دادگستری سابق رونالد لامولا به عنوان وزیر خارجه تقویت شد.

آقای لامولا که یک وکیل است، بحث آغازین آفریقای جنوبی را در پرونده نسل کشی که علیه اسرائیل در دادگاه بین المللی دادگستری سازمان ملل مطرح کرد، رهبری کرد.

او جایگزین نالدی پاندورا شد که نتوانست دوباره به پارلمان راه یابد.

علاوه بر حمایت از آرمان فلسطین، روابط آفریقای جنوبی را با باشگاه کشورهای بریکس که به عنوان رقیب غرب و روسیه تلقی می شود، تقویت کرده است.

پرنس ماچله، دانشمند علوم سیاسی، به بی بی سی گفت که تردید دارد آفریقای جنوبی یک قدرت بین المللی بزرگ باقی بماند زیرا کنگره ملی آفریقا سلطه سیاسی خود را از دست داد.

او استدلال کرد که شرکای بریکس آفریقای جنوبی، که شامل برزیل، روسیه، هند و چین می‌شوند، «می‌بینند که با یک شریک ضعیف سروکار دارند».

رامافوسا پس از از دست دادن اکثریت پارلمانی ANC برای اولین بار مجبور به تعیین یک دولت ائتلافی شد.

پارلمان تنها پس از آن که DA با حمایت از او در ازای یک کرسی در دولت موافقت کرد، او را برای دومین دوره انتخاب کرد.

ANC در انتخابات ماه مه 40 درصد آرا را به دست آورد، در حالی که DA با 22 درصد دوم شد.

DA در ابتدا خواستار 11 پست در کابینه شد – به همراه معاون رئیس جمهور یا وزیر در پست ریاست جمهوری برای آقای Stenhuizen.

در نهایت، آقای Steenhuisen مجبور شد به سمت وزیر کشاورزی بسنده کند.

اما آقای Steenhuisen از این توافق استقبال کرد و گفت: “DA مفتخر است که این چالش را پذیرفته و برای اولین بار جای ما را در مقر دولت ملی می گیرد”.

او گفت که دادستان ها “از دستیابی به سازش های ضعیف امتناع کردند و… در برخی مواقع معامله سختی انجام دادند تا اطمینان حاصل کنند که گزارش هایی که دریافت می کنیم دارای محتوای واقعی هستند.”

موضع آقای Steenhuizen احتمالاً به کاهش ترس کشاورزان سفیدپوست این کشور کمک می کند، زیرا بسیاری از آنها از خواسته های دو حزب بزرگ اپوزیسیون – حزب MK رئیس جمهور سابق جاکوب زوما و مبارزان آزادی اقتصادی جولیوس مالما (EFF) – برای ملی کردن زمین های سفید احساس خطر می کنند. .

اما انتصاب رهبر DA با تصمیم غافلگیرکننده آقای رامافوسا برای واگذاری وزارت اصلاحات ارضی جدید به کنگره پان آفریقایی (PAC)، یک جنبش آزادی‌بخش سابق که تحت شعار «آفریقا برای آفریقایی‌ها» با حکومت سفیدپوستان مبارزه می‌کرد، خنثی شد.

PAC با شعار «سرزمین ما، میراث ما» کمپینی را آغاز کرد و خواستار «استعمار زدایی و بازگرداندن زمین به صاحبان اصلی آن» شد.

این پورتفولیوی که قبلاً با کشاورزی ترکیب شده بود، توسط Mzwanele Nyuhontso، رهبر PAC در اختیار خواهد گرفت.

تصمیم PAC برای خدمت در دولت برای اولین بار به احتمال زیاد به آقای رامافوسا کمک می کند تا از انتقادات MK و EFF مبنی بر خیانت به مبارزه آزادیبخش با تشکیل اتحاد با DA جلوگیری کند.

آقای رامافوسا تمام سبدهای اقتصادی کنگره ملی آفریقا را حفظ کرده است و پس از مخالفت شدید حزب خود و همچنین لابی تجاری سیاه پوست و جنبش اتحادیه کارگری، از طرح واگذاری وزارت تجارت و صنعت به DA صرف نظر کرده است.

آنها بر این باور بودند که واگذاری سبد دادستانی، سیاست ANC برای توانمندسازی اقتصادی سیاه پوستان را تضعیف می کند. DA از بازار آزاد حمایت می کند و استدلال می کند که این بازار سرمایه گذاری را خفه می کند، فساد را تشویق می کند و به سادگی دوستان تجاری ANC را غنی می کند.

پیتر بروس، سردبیر سابق Business Day در ستون معمولی خود در وب سایت خبری TimesLive گفت که رهبری ارشد ANC “نمی‌توانست دورنمای DA را در نزدیکی اهرم اقتصادی تحمل کند و آقای Steenhuisen را مجبور کرد تا به کشاورزی در یک “تجارت متوسط” بسنده کند. . برای وزارت تجارت و صنعت

آنگاما متیمکه، دانشمند علوم سیاسی به بی بی سی گفت که سبدهای حفظ شده توسط ANC در مقابله با نابرابری نژادی مهم است و هدف از انتخاب آقای رامافوسا “نشان دادن به رفقا بود که ما هنوز در مسیر پیشبرد انقلاب هستیم”.

اما آقای فاکوده گفت که ANC و DA احتمالاً زمینه مشترک کافی در مورد سیاست اقتصادی پیدا خواهند کرد.

فاکوده گفت که کنگره ملی آفریقا از زمان به قدرت رسیدن سه دهه پیش به این مرکز نقل مکان کرده است، اگرچه ممکن است هنوز در مورد مسائلی مانند خصوصی سازی با DA اختلاف نظر داشته باشد و افزود: “غیر از این، فکر می کنم آنها اشتراکات زیادی دارند.”

آقای رامافوسا سایر کارنامه های کلیدی را به DA داد – از جمله آموزش ابتدایی در کشوری که نرخ باسوادی پایین است و سیاست زبانی در مدارس موضوعی عمیقاً احساسی است، کارهای عمومی و زیرساخت ها، و امور داخلی.

دومی به عنوان یک سیب زمینی داغ سیاسی در نظر گرفته می شود – همانطور که آقای فاکوده اشاره کرد، او “با مرزها و مهاجرت غیرقانونی آفریقایی به آفریقای جنوبی سر و کار دارد”.

وزارت فواید عمومی در چندین رسوایی فساد درگیر شده است و DA قول داده است که از رویکرد “تحمل صفر” برای مقابله با این مشکل استفاده کند.

آقای رامافوزا دو سبد به حزب آزادی اینکاتا (IFP) داد. علیرغم اتحاد با DA، این حزب پس از رای گیری موضع بی طرفی گرفت و از دو حزب اصلی خواست تا اختلافات خود را در حالی که در مورد ترکیب کابینه چانه زنی می کردند، حل کنند.

آقای رامافوزا به رهبر خود، ولنسینی هالبیس، وزارت تعاون و امور سنتی را سپرد. IFP به سلطنت زولو نزدیک است و انتصاب آقای هلابیسا به عنوان اقدام دیگری از سوی آقای رامافوزا برای خنثی کردن تهدید آقای زوما تلقی می شود که خواستار اعطای قدرت بیشتر به پادشاهان و روسای عمدتا تشریفاتی آفریقای جنوبی شده است.

آقای رامافوسا همچنین وزارت پلیس مهم را به یکی از رهبران کنگره ملی آفریقا از استان کوازولو-ناتال زادگاه آقای زوما که سابقه طولانی خشونت سیاسی دارد، سپرد.

سنزو مچونو جانشین یکی دیگر از رهبران ANC از کوازولو-ناتال، بهکی چله شد که دوباره انتخاب نشد.

آقای چله تا حد زیادی در مهار خشونت در این استان شکست خورده است، به طوری که بیش از 300 نفر در شورش کشته شدند از زمانی که آقای زوما در سال 2021 به دلیل اهانت به دادگاه پس از نادیده گرفتن دستورات برای همکاری با تحقیقات فساد در دوران ریاست جمهوری خود به زندان افتاد.

کوازولو-ناتال احتمالاً با تهدید جدیدی از ناآرامی مواجه خواهد شد که آقای زوما به اتهام فساد مالی در رابطه با یک معامله تسلیحاتی که در دهه 1990 توافق شده بود، محاکمه شود.

آقای زوما هرگونه تخلف را رد کرده و می گوید که این پرونده انگیزه های سیاسی دارد.

رئیس جمهور سابق با بیزاری عمیق از آقای رامافوسا، که او را از ریاست جمهوری در سال 2018 برکنار کرد، پس از جدایی از کنگره ملی آفریقا در دسامبر گذشته، برای MK کمپین کرد.

او MK را به مقام سوم در انتخابات رساند و نقش مهمی در سلب اکثریت پارلمانی ANC داشت.

با پیوستن ANC و DA در ران، MK نقش اپوزیسیون رسمی را بر عهده خواهد گرفت و زمینه را برای رویارویی تلخ با ANC و شرکای ائتلافی جدید آن فراهم می کند.