من هرگز ترامپ نشدم. من هرگز او را دوست نداشتم.”
“اوه خدای من چه احمقی.”
“من او را شایسته محکومیت می دانم.”
این از مصاحبه با جی دی ونس و در توییتر در سال 2016 بود، زمانی که انتشار خاطرات او Hillbilly Elegy برای او شهرت به ارمغان آورد.
چند سال بعد، آقای ونس به یکی از متحدان سرسخت ترامپ تبدیل شد.
و چند سال پس از آن، سناتور دوره اول اوهایو اکنون در کنار ترامپ به عنوان یکی از نامزدهای معاونت ریاست جمهوری – و بنابراین نامزد پیشتاز نامزدی جمهوری خواهان در انتخابات ریاست جمهوری 2028 ظاهر می شود.
در واقع، آقای ونس یک عادت تغییر شکل داد. چگونه او از یک تربیت خشن بیرون آمد و به بالاترین سطوح سیاست آمریکا رسید؟
آقای ونس با نام جیمز دیوید بومن در میدلتاون، اوهایو، از مادری که با اعتیاد دست و پنجه نرم می‌کرد و پدری که در کودکی جی‌دی خانواده را ترک کرد، به دنیا آمد.
او توسط پدربزرگ و مادربزرگش، «ماما» و «پاپا» بزرگ شد، که در کتاب خاطراتش در سال 2016، مرثیه تپه ها، آنها را با علاقه به تصویر کشید.
اگرچه میدلتاون در کمربند زنگی اوهایو است، آقای ونس از نزدیک با ریشه‌های خانواده‌اش کمی بیشتر در جنوب در آپالاچی‌ها، منطقه کوهستانی وسیعی که از جنوب عمیق تا حاشیه‌های غرب میانه صنعتی امتداد دارد، آشنا شد. این شامل برخی از فقیرترین مناطق کشور است.
آقای ونس پرتره ای صادقانه از آزمایشات، مصیبت ها و تصمیمات بد اعضای خانواده و دوستانش ترسیم کرد. و کتاب او همچنین دیدگاه محافظه‌کارانه‌ای داشت – آنها را به‌عنوان ولخرجی‌های مزمن، وابسته به پرداخت‌های رفاهی توصیف می‌کرد و عمدتاً نمی‌توانستند خود را روی پای خود باز کنند.
او نوشت که آپالاشی‌ها را می‌دید که «به شرایط بد به بدترین شکل واکنش نشان می‌دهند» و آنها محصول «فرهنگی هستند که به جای مقاومت در برابر آن، پوسیدگی اجتماعی را تشویق می‌کند».
او نوشت: «حقیقت سخت است، و سخت‌ترین حقایق برای کوهنوردان، حقایقی است که باید درباره خودشان بگویند.»
او با تحقیر «نخبگان» و جامعه انحصاری، خود را نقطه مقابل شکست مزمن کسانی که با آنها بزرگ شده بود ترسیم کرد.
در زمان انتشار کتاب، آقای ونس او را از میدلتاون دور کرده بود: ابتدا با تفنگداران دریایی ایالات متحده و یک تور در عراق، سپس دانشگاه ایالتی اوهایو، دانشکده حقوق ییل و کار شرکتی. سرمایه دار در کالیفرنیا
مرثیه هیلبیلی او را نه تنها به نویسنده‌ای پرفروش، بلکه به مفسری پرطرفدار تبدیل کرد که اغلب برای توضیح جذابیت دونالد ترامپ برای رأی‌دهندگان طبقه کارگر سفیدپوست فراخوانده می‌شد، و او به ندرت فرصتی را برای انتقاد از نامزد حزب جمهوری‌خواه از دست داد.
او در مصاحبه ای در اکتبر 2016 گفت: «من فکر می کنم این انتخابات واقعاً تأثیر منفی دارد، به ویژه بر طبقه کارگر سفیدپوست.
این بهانه به مردم می دهد تا انگشت را به سمت دیگری نشانه بگیرند، یا انگشت را به سمت مهاجران مکزیکی، یا تجارت چینی، یا نخبگان دموکرات، یا هر چیز دیگری بگیرند.»
در سال 2017، ونس به اوهایو بازگشت و به کار در سرمایه گذاری خطرپذیر ادامه داد. او و همسرش، اوشا چیلوکوری ونس، که در دانشگاه ییل با او آشنا شد، سه فرزند دارند.
نام او مدت ها به عنوان یک نامزد سیاسی مطرح بود و او فرصتی را دید که سناتور جمهوری خواه اوهایو، راب پورتمن، تصمیم گرفت برای انتخابات مجدد در سال 2022 نامزد نشود.
اگرچه شرکت او در ابتدا کند بود، اما با کمک 10 میلیون دلاری (7.7 میلیون پوند) رئیس سابقش، کارگزار سهام سیلیکون ولی، پیتر تیل، به او کمک شد. اما مانع اصلی که مانع از انتخاب شدن او در اوهایویی شد که به طور فزاینده ای جمهوری خواه بود، انتقادات گذشته او از ترامپ بود.
او بابت اظهارات قبلی خود عذرخواهی کرد و موفق شد روابط را اصلاح کند و حمایت ترامپ را به دست آورد و او را به صدر حزب جمهوری خواه و در نهایت به سنا رساند.
در این روند، آقای ونس به بازیگر مهمی در دنیای سیاست «آمریکا دوباره بزرگ» تبدیل شده است – و تقریباً به طور کامل از دستور کار ترامپ پیروی می کند.
در مجلس سنا، او محافظه‌کار سرسخت بود، از سیاست‌های اقتصادی پوپولیستی حمایت می‌کرد و به یکی از بزرگ‌ترین شکاکان کنگره در مورد کمک به اوکراین تبدیل شد.
آقای ونس که در سال 2019 به عنوان یک کاتولیک تعمید گرفت، با سقط جنین مخالف است اما اخیراً از دیدگاه ترامپ مبنی بر اینکه این موضوع باید به هر ایالت واگذار شود، حمایت کرده است.