پا جسیکا پارکر، خبرنگار بی بی سی در برلین
شهرت آلمان برای بهره وری بیش از حد ضربه خورده است.
هنگامی که هواداران فوتبال برای یورو 2024 به داخل و خارج از شهرهای کشور رفتند، متوجه شدند که قطارها آنقدرها که فکر می کردند خوب نیستند.
حتی یک گروه از هواداران گفتند که سرویس ها در زمانی که روسیه میزبان جام جهانی بود، بهتر بود.
طرفداران معاملات قیمت “حساس انگیز” را که شامل تخفیف یا حتی سفرهای محلی رایگان برای دارندگان بلیط به عنوان بخشی از انگیزه پایداری می شود، ستایش کرده اند.
اما توماس کانکان از انجمن هواداران فوتبال گلایه کرد: “ما دائماً با هوادارانی که مشکل داشتند در تماس بوده ایم.”
او معتقد است که غافلگیری از این وضعیت تا حدی به دلیل “شهرت از پیش طراحی شده آلمان برای حرکت به موقع قطارها” بود.
لیندسی و دارن رامسکیل، اهل گول، یورکشایر شرقی، در شش مسابقه از هفت مسابقه انگلستان شرکت کردند و با قطارهای شلوغ، خدمات توقف و حرکت و ارتباطات ضعیف مواجه شدند.
لیندسی گفت: من دیگر برای قطارهای بریتانیا گریه نمی کنم. “بهترین ما.”
یکی دیگر از هواداران فوتبال از کشور همسایه هلند که برای کار خود به عنوان یک سخنران انگیزشی سفرهای زیادی می کند، کمتر شوکه شد.
ویبه واکر گفت: “اگر بتوانم، اکنون سعی می کنم از آلمان دوری کنم، زیرا همیشه در آنجا مشکلات وجود دارد.”
پس از بازی نیمه نهایی انگلیس و هلند، سفر تاخیری او از دورتموند شامل یک کالسکه “غیرقابل تحمل گرم” بدون تهویه هوا بود.
او گفت: «همه عرق کرده بودند. آنقدر “وحشتناک” بود که او پیاده شد و با چند هوادار انگلیسی سوار تاکسی شد.
در آلمان، سال ها نارضایتی از اپراتور ملی راه آهن دویچه بان وجود دارد.
ساده 64 درصد از قطارهای مسافت طولانی در سال 2023 به موقع اجرا شود. این با سطح کاهش قابل مقایسه است وقت شناسی در بریتانیا 67.8% قطارهایی که طبق برنامه در هر سال تا مارس 2023 وارد می شوند.
در آلمان، درخواست ها برای سرمایه گذاری به شدت مورد نیاز اغلب به عنوان بخشی از یک بحث گسترده تر در مورد چگونگی احیای یک اقتصاد متزلزل مطرح می شود.
گروه لابی حمل و نقل آلمان Allianz pro Schiene (اتحاد طرفدار ریل) هزینه سرانه زیرساخت های ریلی را در 14 کشور اروپایی از جمله بریتانیا، آلمان، فرانسه، اسپانیا و ایتالیا مقایسه کرد.
این نشان داد که آلمان در سال گذشته با 115 یورو (97 پوند) برای هر نفر در رده دهم قرار داشت، در حالی که بریتانیا ششم بود و لوکزامبورگ با 512 یورو به ازای هر نفر در صدر جدول قرار داشت.
برای آلمانیها تعجبی ندارد که شعار رایج «Vorsprung durch Technik» («پیشرفت از طریق فناوری») تصویری کمتر قوی و کندتر را رد میکند.
بزرگترین اقتصاد اروپا سال هاست که به طور علنی با نحوه مدرن شدن دست و پنجه نرم می کند.
تحلیلگران دلیل این امر را نه تنها فقدان سرمایه گذاری، بلکه ناتوانی در دیجیتالی کردن اقتصاد همراه با بوروکراسی خسته کننده می دانند.
مقررات و کاغذبازی می تواند زمان ارزشمندی را برای مشاغل و افراد به طور یکسان بگیرد.
یک مثال در برلین این است که طبق قانون شما موظف هستید که شخصاً برای ثبت آدرس خانه جدید ظرف دو هفته وقت بگیرید.
اما موفق باشید یکی را بگیرید.
تا اواسط سپتامبر هیچ قرار ملاقات چهارشنبه در وب سایت دولت محلی وجود ندارد.
پروفسور هوبرتوس بارت از مؤسسه اقتصادی آلمان (IW) به کمبود سرمایه گذاری در بخش خصوصی و دولتی برای چندین سال اشاره می کند.
او میگوید راهآهن رویکرد «اینجا و آنجا» را برای تعمیرات در پیش گرفته است که «باعث تأخیر میشود و واقعاً مشکل را حل نمیکند».
اکنون کارهای بزرگتری مانند بازسازی پنج ماهه خط فرانکفورت-مانهایم در حال انجام است.
اما پروفسور بارد بر این باور است که یک “برنامه بزرگ” برای هزینه های گسترده تر مورد نیاز است که فراتر از بودجه های سالانه است که می تواند باعث رنج سیاسی برای ائتلاف حاکم آلمان شود.
او می گوید: «ما هزاران پل داریم که باید تعمیر یا بازسازی شوند. مشکل عمدتاً در غرب آلمان است که زیرساختهای ساخته شده در دهههای شصت و هفتاد در حال ترکیدن است، در حالی که در شرق سرمایهگذاری جدید از زمان فروپاشی دیوار برلین در سال 1989 آغاز شده است.
چشمانداز کلی آلمان نگرانکننده است زیرا پیشبینیهای رشد اقتصادی همچنان این کشور را در مقایسه با سایر اقتصادهای بزرگ G7 در پایینترین سطح پشته قرار میدهد.
بر اساس پیشبینیهای صندوق بینالمللی پول و سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD)، امسال تنها 0.2 درصد رشد خواهد داشت.
کارآمدی، دقت بینظیر، و وقتشناسی، برچسبهایی هستند که سرسختانه به شهرت آلمان در خارج از کشور میچسبند، اما مدتها در داخل کشور فرسوده شدهاند.