ترس و خشم پس از تیراندازی به ترامپ گسترش یافت

شما انتظار ندارید که یک جمهوری خواه ضد ترامپ را در گردهمایی ترامپ ببینید.

وقتی توماس گلیسون کهنه سرباز ۶۷ ساله ارتش ایالات متحده به گردهمایی رئیس جمهور سابق دونالد ترامپ در باتلر، پنسیلوانیا رسید، به دنبال گفتگو آمد.

آقای گلیسون که یک جمهوری خواه ثبت نام شده مخالف ترامپ است، پلاکاردی را حمل می کرد که در آن رئیس جمهور سابق را “تهدیدی برای قانون اساسی” اعلام می کرد و حامیان رئیس جمهور سابق را به یک مناظره دوستانه دعوت کرد.

او به یاد می آورد: «من با افراد زیادی بحث های مدنی داشتم، که غافلگیری خوشایندی بود».

با این حال، اندکی پس از آن، فضای شاد رالی به هرج و مرج، سردرگمی و خشم تبدیل شد زیرا صدای شلیک گلوله از پشت بام مجاور شنیده شد.

“من بلافاصله فهمیدم که چیست. چند روز پس از تیراندازی، چترباز سابق به بی بی سی گفت. عده ای فریاد زدند و عده زیادی روی زمین افتادند».

تیراندازی در گوش ترامپ گرفتار شد و کوری کامپراتوره، رئیس آتش نشانی داوطلب 50 ساله کشته شد. دو نفر دیگر به شدت مجروح شدند.

چند روز پس از تیراندازی، معترضانی که در آن شرکت کردند می گویند که احساس اولیه شوک آنها با خشم، غم و ترس نسبت به آینده جایگزین شده است.

بسیاری از کسانی که در این تظاهرات شرکت کردند خشم خود را متوجه سرویس مخفی ایالات متحده کردند، که به اعتقاد آنها مسئول امنیت در این مراسم است – و در نتیجه امنیت خودشان.

سرویس مخفی گفت که پلیس محلی مسئول حلقه های امنیتی بیرونی تجمع بود و افسران را در داخل ساختمان داشت که او تیراندازی کرد.

اما این امر چندان نگرانی شاهدانی مانند کاتلین اوشی، 66 ساله را که تقصیر را مستقیماً به گردن کیمبرلی چیتل، رئیس سرویس مخفی انداختند، کاهش داد.

دو روز پس از تیراندازی، خانم اوشی به بی‌بی‌سی گفت که «عصبانی» است که «شکست حماسی» مردی را کشته است و ترامپ، که او گفته بود برایش «گلوله می‌گیرد» به سختی توانست فرار کند.

تمام چیزی که می خواهم از او بشنوم [Ms Cheatle] این است که او استعفا می دهد. او یک آمریکایی خوب و بی گناه را کشت.»

او باید صمیمانه به او تسلیت بگوید و عذرخواهی کند و اگر منظورش باشد استعفا خواهد داد.»

ژان وینسنت، یک ساقی زن که به همراه خواهرش سوزان در این تجمع شرکت کرده بود، گفت که مهم نیست که چه کسی مسئول کدام بخش از امنیت است، سرویس مخفی “قطعا توپ را رها کرد” در 13 ژوئیه.

“من خیلی ناراحتم. من خیلی ناراحتم که ممکن است کسی ما را بکشد. او می‌توانست فرزندانم را بکشد.» او گفت که پسرش جسد او را در جریان تیراندازی دفن کرد. “کسی باید مسئول باشد. آنها باید درس بخوانند.»

خانم وینسنت گفت که وقتی صدای تیراندازی را شنید، افکارش بلافاصله به تیراندازی لاس وگاس در سال 2017 رفت، زمانی که ده ها نفر توسط مرد مسلحی که از پشت بام یک هتل شلیک کرد کشته شدند.

او گفت: «200 تا 300 نفر ممکن بود جان خود را از دست بدهند. “این سورئال است. هیچ کس که آنجا بود نمی تواند نقض امنیتی را درک کند.”

ترزا ویلسون سابق نیروی دریایی – کارمند یک اداره پلیس محلی در جای دیگری در پنسیلوانیا – به همراه گروهی از اعضای خانواده از جمله مادر مسن و برادرزاده نوجوانش در این تجمع حضور داشت.

او گفت که هنوز از سیستم امنیتی “عصبانی” است که به گفته او آنها را “مثل اردک های نشسته” رها کرده است.

او گفت: “این یک شکست بزرگ و شرم آور از سوی آنها بود.” “دو روز طول کشید تا دوباره احساس عادی بودن کنم. نگران بودم که چه اتفاقی قرار است بیفتد.”

او افزود: «زمانی که شنیدم… اوایل در مورد وجود مواد منفجره، تلاش کردم تا احساس ناامنی را از خود دور کنم، حتی اگر در خانه بودم و از خطر دور بودم».

«دل من برای خانواده‌های قربانیان است. اگر چنین دوران سختی را گذرانده باشم، نمی‌توانم تصور کنم که آنها در چه شرایطی هستند.

ساکنان باتلر و شهرستان های اطراف این منطقه عمدتاً روستایی را به عنوان مکانی دوستانه و همسایه و آرام توصیف می کنند. شهری که مردم با وجود اختلافات سیاسی، یکدیگر را می شناسند و به یکدیگر کمک می کنند.

اکنون برخی از ساکنان می ترسند که شهرشان برای همیشه با وقایع 13 جولای شناخته شود.

آنها عبارتند از وارن گودریچ روانپزشک نیمه بازنشسته و همسرش دبی.

بی بی سی برای اولین بار در این تجمع با آنها روبرو شد، جایی که آنها در کنار ترامپ هنگام سخنرانی ایستادند.

هنگامی که تیراندازی شروع شد، آنها در نزدیکی دختر جوانی که برای زندگی اش گدایی می کرد، پنهان شدند، منظره ای که خانم گودریچ گفت قلب او را شکست.

خانم گودریچ چند روز بعد خاطرنشان کرد: از نظر عاطفی برای ما بسیار سخت بود. “این واقعا دردناک است. شروع به ضربه زدن به ما کرده است… من فقط خوشحالم که زنده ایم.”

گودریچ ها می گویند که بیش از 20 سال در این شهر، اغلب به مردم می گویند که اهل پیتسبورگ هستند، زیرا تعداد کمی از آنها می دانند که کجاست.

با نگاهی به آینده، آقای گودریچ گفت که نگران است باتلر شهرت بین‌المللی پیدا کند و تبدیل به “شهری شود که باید از آن اجتناب کرد”.

او گفت: “این یک قطعه تاریخی مهم است. اما مقصر دانستن کل شهر غیرمنطقی است.” – خیلی خیلی ناراحت کننده است.

سوزان وینسنت، خواهر ژان، با تکرار احساسی که چندین بار توسط بی‌بی‌سی در باتلر شنیده شد، گفت که معتقد است شهر “متاسفانه روی نقشه” در سطح ملی خواهد بود و آن را با شهرهای کوچکی مانند Uvalde، تگزاس مقایسه کرد.

او افزود: «این خیلی ناعادلانه است. اما این جامعه را تغییر داد و آمریکا را تغییر داد.»

در این زمان، انگیزه تیراندازی نامشخص است و هنوز هیچ مدرکی وجود ندارد که مظنون، متیو توماس کروکس، انگیزه سیاسی داشته باشد.

اما برخی از کسانی که شاهد خونریزی در باتلر بودند گفتند بیم آن دارند که سوء قصد به نامزد ریاست جمهوری می تواند تنش ها را افزایش دهد و مردم را به سمت افراط سوق دهد.

آقای گلیسون، کهنه سرباز ارتش، گفت: «تنها خشونت علیه افرادی مانند ترامپ و بایدن نیست که من را نگران می کند. من همچنین نگران خشونت علیه افرادی هستم که نظرات مخالف دارند.”

ژان وینسنت گفت که او معتقد است ایالات متحده وارد دوران “بسیار بسیار ترسناک” شده است که تنش ها به ویژه در آستانه انتخابات نوامبر بالا است.

او گفت: “من می ترسم که این کشور در حال فرو رفتن در هرج و مرج و خارج از کنترل باشد. فقط نمی توانم باور کنم که همه اینقدر دیوانه رفتار می کنند.” “این شکاف وجود دارد. اگر مردم از نتیجه راضی نباشند، در انتخابات بعدی چه اتفاقی خواهد افتاد؟”

برخی دیگر پیامدهای تیراندازی را با انزجار توصیف کردند.

گرگ اسمیت که کسب و کارش درست در مجاورت رالی است، ساعاتی پس از برگزاری، گفت: «این در هیچ کجا قابل قبول نیست.

“برای من مهم نیست که شما چه نامزدی را دوست دارید، چه فلسفه ای دارید.

صرف نظر از فضای سیاسی… این هیچ جایی ندارد.»