یووری موسوینی، رئیس‌جمهور اوگاندا به معترضان هشدار داده است که اگر به برنامه‌های خود برای برگزاری راهپیمایی ضد فساد در روز سه‌شنبه به پارلمان ادامه دهند، «با آتش بازی می‌کنند».
جوانان اوگاندایی راهپیمایی را در شبکه های اجتماعی ترتیب دادند و خواستار پایان دادن به فساد دولتی شدند.
آنها تا حدی از همتایان خود در کشور همسایه کنیا الهام گرفتند، که تظاهرات گسترده ای برگزار کردند که رئیس جمهور ویلیام روتو را مجبور کرد از برنامه های افزایش مالیات ها دست بردارد. از آن زمان، اعتراضات به درخواست برای استعفا تبدیل شد.
آقای موسوینی در یک سخنرانی تلویزیونی به سازمان دهندگان اوگاندا هشدار داد که اعتراض برنامه ریزی شده آنها مجاز نخواهد بود.
«ما مشغول استخراج ثروت هستیم و شما می خواهید در اینجا با ما دخالت کنید. شما با آتش بازی می کنید زیرا ما نمی توانیم اجازه دهیم که شما در کار ما دخالت کنید.»
منتقدان آقای موسوینی را متهم می کنند که از زمان به قدرت رسیدن در سال 1986 با مشت آهنین بر اوگاندا حکومت می کند، اما حامیان او او را به خاطر حفظ ثبات در این کشور شرق آفریقا تحسین می کنند.
رئیس جمهور همچنین برخی از سازمان دهندگان تظاهرات را متهم کرد که “همیشه با خارجی ها کار می کنند” تا در اوگاندا هرج و مرج ایجاد کنند. او توضیح بیشتری نداد.
پیش از این پلیس گفته بود که از دادن مجوز برای راهپیمایی خودداری کرده است.
یکی از رهبران اصلی تظاهرات به خبرگزاری فرانسه گفت که به این کار ادامه خواهند داد.
«ما برای برگزاری تظاهرات مسالمت آمیز نیازی به اجازه پلیس نداریم. این حق قانون اساسی ماست.»
اوایل سال جاری، دولت‌های بریتانیا و ایالات متحده تحریم‌هایی را علیه آنیتا آنت آمونگ، رئیس پارلمان اوگاندا، پس از متهم شدن وی به فساد اعمال کردند.
او گناه خود را انکار می کند.
تحریم ها او را از سفر به بریتانیا و ایالات متحده منع می کند. بریتانیا همچنین گفته است که دارایی های او را مسدود خواهد کرد.
بریتانیا تحریم های مشابهی را علیه دو وزیر دولتی که توسط موسوینی پس از متهم شدن به فساد برکنار شدند، اعمال کرد.
مری گارتی کیتوتو و اگنس ناندوتو در یک رسوایی مربوط به سرقت هزاران ورق فلزی بام برای افراد آسیب پذیر در منطقه شمال شرقی کاراموجا متهم شده اند.
هر دو این اتهامات را رد می کنند.
در کنیا، رئیس جمهور روتو همچنین خواستار پایان دادن به تظاهراتی شد که دولت او را تحت تاثیر قرار داده است و گفت: “دیگر بس است.”
این اعتراضات بزرگترین اعتراضات در کنیا از زمان روی کار آمدن آقای روتو پس از پیروزی در انتخابات 2022 بود.
فعالان تظاهرات جدیدی را برای روز سه شنبه برنامه ریزی کرده اند تا خواستار استعفای او و پایان دادن به آنچه که حکومت بد می نامند، شوند.
آقای روتو در سخنرانی خود در یک تظاهرات در منطقه غربی بومت گفت که سازمان دهندگان تظاهرات نمی توانند “ناشناس” بمانند و باید “بیایند و به ما بگویند که این خشونت چه خواهد کرد”.
ماه گذشته برخی از معترضان به مجلس هجوم بردند و بخشی از آن را آتش زدند و گرز را که نماد قدرت قوه مقننه بود به سرقت بردند.
سازمان دهندگان تظاهرات می گویند که تظاهرات آنها عمدتا مسالمت آمیز بوده است.
آنها پلیس و ارتش را به استفاده از زور وحشیانه و کشتن تظاهرکنندگان مسالمت آمیز متهم می کنند.
به گفته کمیسیون ملی حقوق بشر کنیا که از سوی دولت تامین مالی می شود، از زمان آغاز اعتراضات در 18 ژوئن حداقل 50 معترض کشته و 413 نفر زخمی شده اند.
رایلا اودینگا، رهبر اصلی اپوزیسیون کنیا، با تظاهرکنندگان ابراز همبستگی کرد و گفت که عدالت برای قربانیان باید قبل از گفتگو با دولت باشد.
موضع آقای اودینگا می‌تواند تلاش آقای روتو برای گنجاندن اعضای اپوزیسیون در کابینه‌اش را تضعیف کند، اقدامی که امید است به توقف اعتراضات جوانان کمک کند.