پنج شب پیش، روی باند فرودگاه پایگاه هوایی دوور ایستادم و جو بایدن را تماشا کردم که یک ژاکت تیره و کلاه بیسبال به تن داشت و با احتیاط از پله های ایر فورس وان پایین آمد.
از موقعیتم در استخر مطبوعاتی سرگردان، هر گام نامنظم رو به پایین را به دقت اقدامات رسمی او بررسی کردم. یک صحنه ناگزیر از ضعف از هواپیما وجود داشت. به نظر می رسید که ضعف سنی انسان بر قدرتمندترین انسان روی زمین غلبه کرده است.
آقای بایدن 81 ساله به تازگی به کووید مبتلا شده است. ما با او از لاس وگاس پرواز کردیم، که پایانی طاقت فرسا برای سفری بود که به معنای دیدن او بود که بهترین عکس را به کمپین ارائه می کرد.
صحنه ای در دوور که اکنون بارها و بارها در کانال های خبری که خروج او را پوشش می دهند، پخش می شود، آخرین حضور عمومی او قبل از انصراف از رقابت در روز یکشنبه بود. در صورتی که الان احساس می شود کاندیداتوری او به پایان می رسد.
خیلی چیزها در یک هفته تغییر کرده است.
دوشنبه گذشته، زمانی که من و بقیه مطبوعات در هواپیمای ریاست جمهوری برای آن سفر تبلیغاتی به نوادا به او پیوستیم، رئیس جمهور به وضوح احساس کرد که نامزدی دموکرات ها هنوز متعلق به اوست.
دونالد ترامپ دو روز قبل از گلوله یک قاتل طفره رفته بود و به آقای بایدن یک مهلت سیاسی از درخواست‌های فزاینده دموکرات‌های کنگره برای کناره‌گیری از رقابت‌ها داد.
کمپین او امیدوار بود که این سفر به رای دهندگان سیاهپوست و اسپانیایی تبار که به طور سنتی از دموکرات ها حمایت می کنند، اما حمایت آنها از آقای بایدن از سال 2020 کاهش یافته است، تجدید قوا کند.
روز سه‌شنبه، او را تماشا کردم که با یک سخنرانی برای گروه حقوق مدنی آفریقایی-آمریکایی NAACP، یک اتاق کنفرانس مملو از برق را برق انداخت. من با برخی از نمایندگان صحبت کردم که قبل از سخنرانی آقای بایدن به معنای واقعی کلمه در راهروها می رقصیدند. صدای “چهار سال دیگر” در سالن بلند شد.
اما صبح روز بعد اوضاع از کنترل خارج شد.
انتهای جاده رستوران Original Lindo Michoácan در لاس وگاس، نوادا بود. این یکی از آن ایستگاه های مبارزاتی بود که به شدت سازماندهی شده بود، جایی که رئیس جمهور با رای دهندگان در می آمیخت. مطبوعات برای ضبط ورود رئیس جمهور به داخل وارد شدند. وقتی در باز شد، از اینکه چقدر رنگ پریده به نظر می رسید و چقدر کندتر از روز قبل که با مهمانان دست می داد، به نظرم رسید.
ما درباره فهرست رو به رشد دموکرات‌هایی که آمادگی او را برای نامزدی زیر سوال می‌برند، فریاد زدیم – او پاسخی نداد. سپس ما را به سمت وانت های مطبوعاتی هدایت کردند در حالی که او در داخل یک مصاحبه رادیویی انجام داد.
ما صبر کردیم. و منتظر ماند. ما بیش از 90 دقیقه را در ون های مطبوعاتی در گرمای شدید نوادا گذراندیم که کل کاروان متوقف شد. از قبل مشخص بود که چیزی اشتباه است. ناگهان ایمیلی از یکی از همکاران بی‌بی‌سی منتشر شد که می‌گفت مجری سخنرانی بعدی او روی صحنه اعلام کرده بود که آزمایش کووید آقای بایدن به تازگی مثبت شده است.
وقتی سعی کردم به یکی از کارکنان کاخ سفید نزدیک شوم تا بفهمم چه خبر است، ناگهان به من دستور دادند که سوار یک ون شوم و به من گفتند که داریم می رویم. موتورسیکلت شروع به چرخیدن کرد و ما در حومه لاس وگاس به سمت مقصدی نامعلوم حرکت کردیم. شرکت در حال تغییر مسیر بود. ناگهان در میان چراغ های چشمک زن و ماشین های پلیس، فرودگاه نمایان شد. رئیس‌جمهور برای بهبودی از کووید، سفر کمپین انتخاباتی، در راه خانه به دلاور بود.
کمپین انتخاباتی او نیز به زودی آغاز می شود، زمانی که او چند روز دیگر اعلام کرد که دیگر از خانه ساحلی خود برای ریاست جمهوری نامزد نخواهد شد.
در نگاهی به گذشته، آخرین حضور او در پایگاه نیروی هوایی دوور آخرین تلاش برای سرپیچی از امر اجتناب ناپذیر به نظر می رسید، چیزی که جورج کلونی اهدا کننده کمپین انتخاباتی آن را «نبرد علیه زمان» می نامید.
در آسفالت، برای آخرین بار از او درباره کاهش حمایت از دموکرات ها پرسیدیم. این بار او پاسخ داد: من خوبم. آن چیزی که ما خواستیم نبود، نه کاملاً. شاید او صدای ما را نشنید، یا شاید منظورش این بود که معتقد بود می‌تواند از آن جان سالم به در ببرد.
معلوم شد که نتوانسته است.