موج حملات باعث ترس در بخش‌های ساکت‌تر قلمرو هیمالیا شده است

در 9 ژوئن، یکی از خونین ترین حملات در سال های اخیر در ایالت جامو و کشمیر تحت کنترل هند رخ داد.

9 زائر هندو کشته شدند و بیش از 30 نفر پس از تیراندازی ستیزه جویان به اتوبوسی که به سمت زیارتگاهی در منطقه حرکت می کرد، زخمی شدند.

این تیراندازی که در ریسی – یکی از 10 منطقه جامو – یکی از حملات متعدد به ارتش و غیرنظامیان در منطقه در ماه های اخیر است.

خشونت در منطقه دیدنی چیز جدیدی نیست، اما روند اخیر کارشناسان را نگران کرده است – به نظر می رسد مرکز ستیزه جویان از دره کشمیر به منطقه نسبتا کمتر آسیب دیده جامو تغییر مکان می دهد.

منطقه هیمالیا کشمیر مدت‌هاست که نقطه عطف بین هند و پاکستان بوده است. از سال 1947، همسایگان مجهز به سلاح هسته‌ای دو جنگ و یک درگیری محدود بر سر سرزمینی با اکثریت مسلمان داشته‌اند که هر دو ادعا می‌کنند، اما تنها بخشی از آن را کنترل می‌کنند.

شورش مسلحانه علیه حکومت دهلی در این منطقه که از سال 1989 توسط هند اداره می شود، هزاران کشته برجای گذاشته است.

دولت هند می گوید از سال 2019، زمانی که یک ماده قانون اساسی که به منطقه خودمختاری ویژه می داد لغو شد، خشونت کاهش یافته است.

اما به نظر می‌رسد در ماه‌های اخیر افزایش شدید خشونت‌ها، به‌ویژه در جامو، به ترس از بازگشت شبه‌نظامیان به منطقه دامن زده است.

بر اساس داده های رسمی، از سال 2021 تاکنون 33 حمله مرتبط با شبه نظامیان در جامو صورت گرفته است. تنها در سال 2024، 8 حمله در این منطقه رخ داد که 11 سرباز کشته و 18 نفر مجروح شدند. تلفات غیرنظامی در جامو در در شش ماهه اول سال جاری 12 مورد وجود داشته است، همان تعداد در کل سال 2023.

این حملات در راجوری، پونچی، دودا، کاتهوا، اودهامپور، ریسی و سایر مناطق لشکر جامو صورت گرفت. جامو نیز مانند دره کشمیر، نزدیک خط کنترل، مرز واقعی با پاکستان است. دهلی اسلام آباد را متهم کرده است که با استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین به ستیزه جویان سلاح، مواد مخدر و پول می دهد. پاکستان رسما به این اتهامات واکنش نشان نداده است.

کارشناسان می گویند که موج حملات اخیر در جامو نشان می دهد که فعالیت های شبه نظامیان به اعماق قلمرو فدرال گسترش یافته است.

برخی می گویند که یک دلیل می تواند تمرکز بالای نیروهای امنیتی و فعالیت های اطلاعاتی در دره باشد که ممکن است ستیزه جویان را وادار به حرکت به سمت جنوب کرده باشد. برخی دیگر معتقدند که این تلاشی عمدی برای منحرف کردن توجه ارتش از سایر مناطق استراتژیک در جامو و کشمیر است.

از ابتدای قیام، این دره کانون درگیری بوده است. ستیزه جویی در اواخر دهه 1990 به جامو سرایت کرد، اما منطقه از سال 2002 نسبتاً آرام بوده است.

بنابراین، افزایش فعالیت ستیزه جویان در جامو از سال 2021 (دو سال پس از هند). قراضه وضعیت ویژه منطقه) و اعتصابات متقابل در چند ماه اخیر به شدت کل دستگاه امنیتی جامو و کشمیر را متزلزل کرده است.

گزارش ها حاکی از آن است که شبه نظامیان مسلح به تفنگ های تهاجمی پیشرفته و آموزش دیده در جنگ جنگل، از جنگل های جامو و مناطق خائنانه برای پنهان شدن از نیروهای امنیتی استفاده می کنند.

این حملات در مناطقی از استان جامو صورت گرفت که زمین سخت و جاده ها نامناسب است و رسیدن به موقع نیروهای امنیتی به آن نقطه را دشوار می کند.

سرهنگ بازنشسته بووانش تاپا، پدر سربازی که بود در دودا کشته شد هفته گذشته به خبرنگاران گفت که پسرش قبل از رفتن برای عملیات جستجو با او تماس گرفت و تیمش در حال آماده شدن برای پیاده روی شش تا هفت ساعته برای رسیدن به محل است.

شش پل وید، رئیس پلیس سابق که در عملیات ضد شورش در دره شرکت داشت، معتقد است که افزایش حملات شبه نظامیان در جامو ترفندی برای “انحراف توجه” از کشمیر است.

او همچنین افزایش خشونت ها را به “سیاست سنجیده” چین و پاکستان برای تقویت نیروهای مسلح هند نسبت داد.

مانند پاکستان، چین همچنین دارای مرز مورد مناقشه با هند است در منطقه هیمالیا این خط که به عنوان خط کنترل واقعی (LAC) شناخته می شود، در نزدیکی لاداخ، منطقه ای کوهستانی در شرق جامو و کشمیر قرار دارد.

بر اساس گزارش ها، بن بست هند با چین در منطقه لاداخ از سال 2020، این کشور را مجبور کرده است که نیروهای بیشتری را به صحرای سرد بفرستد. بنا بر گزارش ها، این نیروها از جامو خارج شده اند و این منطقه را در برابر فعالیت های شبه نظامی آسیب پذیر کرده است.

برای مدت طولانی، جامعه استراتژیک هند از چشم انداز یک جنگ دو جبهه در امتداد مرزهای شمالی و غربی خود می ترسید. کارشناسان بر این باورند که هرگونه تبانی نظامی بین پاکستان و چین، قدرت دفاعی هند را تضعیف خواهد کرد.

«هشدار نیروها [in Jammu] تاثیر دارد. ستیزه جویان از این سوء استفاده می کنند.

سرهنگ دوم سونیل بارتوال، سخنگوی ارتش در جامو، به بی بی سی گفت که ارتش در حال انجام یک سری “عملیات مشترک و هماهنگ” با پلیس برای از بین بردن “تروریست های خارجی” بوده است. وی افزود: اقدامات متعددی برای تقویت تعامل ساختارهای مختلف قدرت در منطقه انجام شده است.

برخی کارشناسان همچنین خاطرنشان می کنند که شبکه اطلاعاتی هند در جامو به دلیل آرامش نسبی و حوادث خشونت کمتر از سال 2002 نسبت به کشمیر توسعه یافته کمتری دارد.

ظفر چودری، کارشناس علوم سیاسی، می گوید که در سه دهه گذشته، متخصصان ضد شورش در کشمیر مستقر بوده اند و نه در جامو.

“آن ها هستند [forces] توپوگرافی و توپوگرافی دره کشمیر را در طول سال ها درک کرده اند، [but] نه چندان جامو،” او می گوید.