بی بی سیروز به روز از والدین بیشتری در اسرائیل خواسته می شود تا اسپرم بدن پسران خود را که بسیاری از آنها سرباز هستند، بازیابی و منجمد کنند. پس از حملات حماس در 7 اکتبر، برخی از قوانین رویه ای کاهش یافت، اما خانواده ها از طولانی شدن روند قانونی که با آن مواجه هستند، عصبانی و ناامید هستند.
آوی هاروش وقتی به یاد می آورد که پسر 20 ساله اش ریف در جنگ در 6 آوریل 2024 در نوار غزه کشته شده است، صدای او می لرزد.
افسرانی که به او مراجعه کردند نیز حکم صادر کردند. هنوز زمان برای گرفتن اسپرم ریف وجود داشت – آیا خانواده علاقه مند بودند؟
پاسخ آوی فوری بود. او می‌گوید که ریف «به‌طور کامل زندگی کرد». با وجود فقدان وحشتناک، ما زندگی را انتخاب کردیم.»
او می افزاید: “ریف عاشق بچه ها بود و می خواست خودش بچه داشته باشد – در این شکی نیست.”
ریف نه همسر داشت و نه دوست دختر. اما زمانی که آوی شروع به به اشتراک گذاشتن داستان پسرش کرد، چند زن با هم تماس گرفتند و پیشنهاد به دنیا آوردن بچه ریفا را دادند.
او می گوید که این ایده اکنون به “ماموریت زندگی” او تبدیل شده است.
این خانواده از جمله افرادی است که پس از حملات حماس به اسرائیل در 7 اکتبر که حدود 1200 نفر را کشت و 251 نفر دیگر را به عنوان گروگان به غزه بازگرداند، اسپرم منجمد رشد کرد.
به گفته وزارت بهداشت حماس، اسرائیل در واکنش به این اقدام، عملیات نظامی بزرگی را در نوار غزه آغاز کرد و بیش از 39000 فلسطینی را به شهادت رساند. حدود 400 اسرائیلی نیز در این جنگ جان باختند.
به گفته وزارت بهداشت اسرائیل، از 7 اکتبر، تقریباً از 170 مرد جوان – اعم از افراد غیرنظامی و نظامی – اسپرم گرفته شده است. این میزان تقریباً 15 برابر بیشتر از مدت مشابه سال های گذشته است.
این فرآیند شامل بریدن بیضه و برداشتن قطعه کوچکی از بافت است که می توان اسپرم زنده را از آن در آزمایشگاه جدا کرد و منجمد کرد.
نرخ موفقیت برای به دست آوردن سلول ها اگر در عرض 24 ساعت پس از مرگ انجام شود، بالاترین میزان است، اگرچه آنها می توانند تا 72 ساعت زنده بمانند.
در ماه اکتبر، وزارت بهداشت اسرائیل از الزام والدین برای دریافت حکم دادگاه برای درخواست این روش چشم پوشی کرد. ارتش اسرائیل می گوید در سال های اخیر در ارائه آن به والدین داغدار فعال تر شده است.
اما در حالی که فریز کردن اسپرم آسان‌تر شده است، بیوه‌ها یا والدینی که می‌خواهند از آن برای بچه دار شدن استفاده کنند باید در دادگاه ثابت کنند که متوفی می‌خواسته بچه دار شود. این روند ممکن است سال ها طول بکشد، به خصوص برای والدین داغدار.
اولین والدینی که در اسرائیل اسپرم پسر مرده خود را نجات دادند و از آنها استفاده کردند راشل و ژاکوب کوهن بودند که پسرشان کیوان توسط یک تک تیرانداز فلسطینی در سال 2002 در نوار غزه مورد اصابت گلوله قرار گرفت.
نوه آنها اوشر که از اسپرم او به دنیا آمد، اکنون 10 ساله است.
راشل لحظه بعد از مرگ کیوان را که حضور او را احساس کرد، چنین تعریف می کند: «به سمت کمد او رفتم. می خواستم بویش را پیدا کنم. من حتی کفش هایش را بو کردم.»
او از روی عکسش با من صحبت می کرد. او از من خواست تا مطمئن شوم که بچه دار شده است.”
راشل می‌گوید که آنها “با مقاومت زیادی روبرو شدند” اما در نهایت به یک توافق حقوقی اساسی دست یافتند، پس از آن او آگهی داد تا یک مادر بالقوه برای فرزند پسرش پیدا کند.
ایریت که نام خانوادگی خود را برای حفظ حریم خصوصی خانواده ذکر نکرد، در میان ده ها زنی بود که به آن پاسخ دادند.
او تنها بود. او می گوید که توسط روانشناس و مددکار اجتماعی معاینه شده و سپس با اجازه دادگاه شروع به درمان ناباروری کرده است.
«بعضی ها می گویند ما خدا را بازی می کنیم. من اینطور فکر نمی کنم،” او می گوید.
او می افزاید: «بین بچه ای که پدرش را می شناسد و بچه ای که از طریق اهدای بانک اسپرم حامله شده است، تفاوت وجود دارد.
اوشر می داند که پدرش در ارتش مرده است. اتاق او با دلفین ها تزئین شده است. او می گوید که می داند که او آنها را دوست داشته است.
او می افزاید: «می دانم که آنها اسپرم او را گرفتند و به دنبال مادری کامل بودند که مرا به دنیا بیاورد.
ایریت می گوید که اوشر از هر دو طرف پدربزرگ و مادربزرگ، عمو و عموزاده دارد. اما او می گوید که اوستر را “به طور معمول” بزرگ می کند تا مطمئن شود که “بزرگ نمی شود تا یک بنای یادبود زنده شود.”
دکتر ایتای گات، مدیر بانک اسپرم در مرکز پزشکی شامیر که خود این جراحی را انجام می دهد، می گوید: حفظ اسپرم برای خانواده قربانیان “اهمیت زیادی” دارد.
او می گوید: «این آخرین فرصت برای حفظ امکان تولید مثل و باروری در آینده است.
او می‌گوید اخیراً “تغییر فرهنگی قابل توجهی” به سمت پذیرش بیشتر این روند رخ داده است، اما قوانین فعلی در مورد مردان مجرد تضاد ایجاد کرده است.
دکتر گات می گوید که اغلب هیچ سوابق واضحی از رضایت آنها وجود ندارد. این باعث شده است که خانواده ها در “وضعیت بسیار دشوار” که اسپرم منجمد شده است اما نمی توانند از آن برای لقاح استفاده کنند، با غم و اندوه دست و پنجه نرم می کنند.
او می‌گوید: «ما در مورد تولید مثل، داشتن یک پسر یا دختر… که می‌دانیم بدون پدر یتیم می‌شود، بحث می‌کنیم.
او می افزاید: در بیشتر موارد، متوفی مادر کودک را از نطفه خود نمی شناسد و تمام تصمیمات در مورد کودک، تحصیل و آینده آن بر عهده مادر است.
او می‌گوید که قبلاً با حفظ اسپرم مخالف بود، مگر اینکه متوفی رضایت صریح داده بود، اما نظرش پس از ملاقات با خانواده‌های کشته‌شدگان در جنگ کنونی کمتر شده است.
او می‌گوید: «می‌توانم ببینم که چقدر برایشان مهم است، گاهی اوقات چقدر به آنها آرامش می‌دهد.
خاخام یووال شرلو، خاخام لیبرال برجسته که ریاست مرکز اخلاق یهودی زوهر در تل آویو را بر عهده دارد، نیز می گوید که رضایت متوفی یک ملاحظات مهم است.
و توضیح می دهد که دو اصل مهم شریعت یهود نیز دخیل است – ادامه نسل مرد و دفن کامل جسد.
او می‌گوید برخی از خاخام‌ها می‌گویند که ادامه نسب آنقدر مهم است که مستلزم آسیب رساندن به بافت‌های بدن است، در حالی که برخی دیگر استدلال می‌کنند که این روش اصلاً نباید انجام شود.
رویترزقوانین فعلی در این مورد توصیه هایی است که توسط دادستانی کل در سال 2003 صادر شده است، اما در قانون ذکر نشده است.
قانونگذاران اسرائیلی تلاش کرده‌اند لایحه‌ای را برای ایجاد مقررات دقیق‌تر و جامع‌تر تهیه کنند، اما تلاش‌ها متوقف شده است.
افراد نزدیک به این روند به بی‌بی‌سی گفتند که بر سر میزان رضایت صریح مورد نیاز از متوفی و اینکه آیا کودک مزایایی را که معمولاً به فرزندان سربازانی که در حین خدمت جان خود را از دست می‌دهند، دریافت می‌کند یا خیر، تعارض وجود دارد.
رسانه‌های اسرائیلی همچنین از اختلاف نظر بین بیوه‌ها و پدران داغدیده بر سر میزان کنترلی که پدران باید بر اسپرم پسران خود داشته باشند، گزارش کرده‌اند، به‌ویژه اگر بیوه مایل به استفاده از آن برای فرزندآوری نباشد.
کسانی که قبلاً اسپرم پسرانشان را فریز کرده اند نگرانند که اگر این قانون در نهایت موافقت شود، این قانون فقط به مسائل مربوط به رضایت آینده رسیدگی می کند، نه اینکه آنها را از مواجهه با مبارزات قانونی طولانی بازدارد.
برای آوی عزم در غم او نهفته است.
او به جعبه مقوایی پر از خاطرات، آلبوم ها و یادگاری های پسرش نگاه می کند.
او می گوید تا زمانی که به ریف بچه ندهد آرام نمی گیرد: “این اتفاق خواهد افتاد… و بچه هایش آن جعبه را خواهند گرفت.”