نیجریه ای ها به خاطر مشکلات اقتصادی «روزهای خشم» را وعده می دهند

بانو آلاگوکون، فعال نیجریه ای به بی بی سی گفت: «ما اعتراض می کنیم زیرا گرسنه هستیم.

او بخشی از جنبش «بازگشت کن» است، یکی از گروه‌هایی که خواستار 10 روز اعتراض از این پنجشنبه شده است – علیرغم درخواست‌های دولت.

آقای اولاگوکون 36 ساله می افزاید: “ما اعتراض می کنیم زیرا سطح تورم باعث شده است که ما نمی توانیم چیزهای ساده زندگی – غذا، آب، لباس، تجهیزات پزشکی را بپردازیم.”

نیجریه در حال تجربه بدترین بحران اقتصادی در یک نسل است. تورم سالانه 34.19 درصد است – بالاترین نرخ در تقریباً سه دهه اخیر. قیمت مواد غذایی حتی سریعتر افزایش یافته است – به عنوان مثال، در مرکز تجاری لاگوس، سیب زمینی تقریبا چهار برابر گرانتر از سال گذشته است.

مردم اغلب می گویند که نیجریه ای ها انعطاف پذیر هستند و سریع با شرایط در حال تغییر سازگار می شوند.

در ماه‌های اخیر، برخی از گوجه‌فرنگی‌های تقریباً فاسد، برنج ارزان‌تر و کم عیار و غذای کمتری را انتخاب کرده‌اند. اما مشخص نیست نقطه عطف کجاست.

جنبش Take It Back از دولت می خواهد که با بحران هزینه زندگی مقابله کند و آموزش رایگان در همه سطوح ارائه دهد.

آقای اولاگکون می گوید: «ما فقط خواستار لغو چیزی هستیم که چیزها را گران می کند.

برخی از خواسته‌های رادیکال‌تر جنبش Take It Back شامل لغو قانون اساسی این کشور در سال 1999، اجازه دادن به نیجریه‌های مقیم خارج از کشور برای شرکت در انتخابات و آزادی ننامدی کانو، رهبر جدایی‌طلبان بیافرا از زندان است.

هماهنگ کننده ملی جنبش، جوون سانیائولو، 31 ساله، می گوید که تا حدی از رویدادهای اخیر کنیا الهام گرفته است. جایی که تظاهرات به رهبری جوانان، رئیس جمهور ویلیام روته را مجبور کرد که طرح بحث برانگیز افزایش مالیات را کنار بگذارد.

او می گوید که خواسته های نیجریه ای هایی که قصد تظاهرات دارند واقع بینانه است و می تواند منجر به تغییرات مشابهی شود.

اگر کنیایی ها خواستار انحلال بودند [President William] کابینه روتو، مطمئنم مردم می گویند: “اهداف شما غیر واقعی است.” اما امروز آنها کل کابینه را منحل کردند.»

او می افزاید: «آنها فقط دموکراسی را اجرا می کنند.

اعتراضات برنامه ریزی شده توجه دولت نیجریه را به خود جلب کرده است.

کابینه در روزهای اخیر دو جلسه اضطراری برای بررسی نحوه پاسخگویی برگزار کرده است.

رئیس جمهور بولا تینوبو این درخواست را از طریق وزیر اطلاعات، محمد ادریس مالاگی، مطرح کرد و از سازمان دهندگان خواست که این طرح را کنار بگذارند و از آنها خواست که صبور باشند.

وی گفت: «جوانان آنجا باید به رئیس جمهور وقت بیشتری بدهند تا به اجرای همه مزایایی که برای آنها دارد رسیدگی کند.

چندین فرماندار ایالت نیز در تلاش برای جلوگیری از آمدن مردم به خیابان ها صحبت کرده و نسبت به خشونت هشدار داده اند.

الکس اوتی، فرماندار ایالت ابیا، گفت که جوانان باید “درباره عواقب بیرون رفتن فکر کنند” و هشدار داد که این امر می تواند بیشتر از اینکه فایده داشته باشد، ضرر داشته باشد.

طی هفته گذشته، سازمان‌های دولتی اعلامیه‌های مختلفی را منتشر کرده‌اند که بسیاری آن را امتیازاتی برای جلب رضایت مردم می‌دانند.

اینها شامل بازگشایی برنامه های کاربردی برای جوانان برای دریافت حمایت مالی برای شروع یا گسترش کسب و کارشان است.

شرکت نفت دولتی، شرکت ملی نفت نیجریه، برای متقاضیان کار آگهی داده است که باعث از کار افتادن وب سایت آن شده است.

سازمان دهندگان اعتراضات می گویند پیشنهادات دولت کافی نیست و در عوض به تمایل آنها برای تجمع برای تغییر دامن می زند.

آقای سانیائولو می‌گوید: «ما هنوز به زمین نرسیده‌ایم و دولت در حال حاضر امتیاز می‌دهد و مشاغل را اینجا و آنجا تبلیغ می‌کند.

اگر جوانان پافشاری کنند و چکمه‌ها را روی زمین بگذارند، ما بیشتر می‌شویم.»

مشکلات اقتصادی نیجریه را می‌توان به سه چیز اصلی نسبت داد – اول، سیاست دولت در کاهش پیوند ارزش پول خود، نایرا، با دلار آمریکا.

این اقدام برای تشویق سرمایه گذاری خارجی طراحی شده بود، اما باعث شد ارزش نایرا حدود 70 درصد کاهش یابد و به تورم دامن بزند.

دوم، حذف یارانه سوخت با هدف کاهش هزینه های دولت انجام شد، اما منجر به افزایش شدید قیمت ها شد که بر سایر کالاها تأثیر گذاشت.

و سوم، اقتصاد نیز اثرات بحران امنیتی را احساس کرده است، با آدم ربایی و حملات گسترده در سراسر کشور که زنجیره تامین را تحت تاثیر قرار داده و هزینه ها را افزایش می دهد.

وضعیت اقتصاد، به گفته بسیاری، سال اول ریاست جمهوری تینوبو را تحت الشعاع قرار داد.

با این حال، دولت اصرار دارد که اصلاحات برای کاهش هزینه های عمومی ضروری بوده است، که مودا یوسف، اقتصاددان با آن موافق است، اما معتقد است که آنها به دقت برنامه ریزی نشده اند.

این سیاست اجتناب ناپذیر بود، زیرا با روی کار آمدن دولت فعلی، اقتصاد تقریباً در آستانه قرار داشت. سطح بدهی ما به میزان قابل توجهی افزایش یافته است.”

من فکر می‌کنم کاری که رئیس‌جمهور می‌توانست به گونه‌ای متفاوت انجام دهد، این است که این اقدامات کاهشی را برای کاهش زودتر اثرات این سیاست انجام دهد.»

«اقدامات کاهشی» اتخاذ شده توسط دولت شامل توزیع 40000 تن غلات از ذخیره ملی و پرداخت موقت نقدی به افراد بسیار فقیر است.

بحران منجر به کسب و کارهای آسیب دیده شد.

یک غذاساز در لاگوس، Abode Ibikunle، می گوید که مشتریان دائمی او اکنون انتخاب می کنند که غذای خود را برای رویدادها بپزند.

“همه چیز گران است. هیچ چیز ارزان نمی آید. مردم رنج می برند، مردم می میرند، این خیلی دردسر است.»

برخی نگرانند که تظاهرات ممکن است به تکرار آخرین تظاهرات گسترده جوانان نیجریه ای در این کشور غرب آفریقا در چهار سال پیش منجر شود.

در سال 2020، چیزی که به عنوان ناراحتی از وحشیگری گروه ویژه ضد سرقت (سارس) که اکنون منحل شده آغاز شد، به محلی برای ابراز خشم جوانان تبدیل شد.

این تظاهرات که با هشتگ توییتر معترضان (اکنون X) #EndSars نامیده می شود. دو هفته بعد زمانی که اعضای نیروهای مسلح در جریان تظاهراتی در لاگوس تیراندازی کردند، ناگهان پایان یافت.

دختر رئیس جمهور Tinubu، Folasade Tinubu-Ojo، به تاجران بازار در Dosunmu، Lagos هشدار داده است که اجازه ندهند فرزندان خود در حال حاضر اعتراض کنند و به خشونتی که در آن زمان روی داد.

بیایید به خود، خانواده و فرزندان بگوییم که هیچ چیز مانند اعتراض در لاگوس وجود ندارد. این ترفندی برای ویران کردن کشور است… ببینید چگونه اموال دولتی را سوزاندند. می بینی که با ما می جنگند؟

ژنرال ادوارد بوبا، سخنگوی ارتش، هشدار داد که کشورهای نظامی برای جلوگیری از هرگونه خشونت در جریان اعتراضات وارد عمل شده اند، در حالی که رئیس پلیس کایوده اگبتوکون “صلیبی های خود انتصابی و تاثیرگذاران” را در پشت آنها متهم کرد.

سازمان دهندگان هشدارها در مورد خشونت را پرده دودی برای سرکوب احتمالی توسط دولت نامیدند و گفتند که این اقدام آنها را متوقف نخواهد کرد.

آقای سانیائولو می گوید: “من آنطور که دوست دارم بگویم پیامبر نیستم، اما می توانم به شما اطمینان دهم که نیجریه ای ها مصمم هستند و ما اعتراض خواهیم کرد.”

او با اشاره به کارل مارکس می افزاید: «معترضین چیزی برای از دست دادن ندارند جز زنجیرشان».

او سپس سرودی را نقل کرد: «مردی که دراز می کشد نیازی به ترس از افتادن ندارد. ما قبلاً به رختخواب رفته بودیم، بنابراین ترس خود را از دست دادیم.”