کنیا برای کشتن یک میلیون کلاغ خانگی هندی سم آزاد می کند

«پرندگان بیگانه مهاجم» به نظر مضمون یک فیلم پرفروش ترسناک هالیوود است، اما برای مردم ساحلی کنیا، این داستان تخیلی نیست.

مقامات آنجا به قدری نگران مزاحمت ایجاد شده توسط کلاغ های خانگی هندی هستند که روند نابودی یک میلیون نفر از آنها را آغاز کرده اند.

آنها انسان ها را مانند فیلم ترسناک پرندگان آلفرد هیچکاک هدف قرار ندادند، اما دهه هاست که با شکار حیات وحش، حمله به مناطق توریستی و حمله به مزارع مرغ ویرانی به بار آورده اند.

این سم اکنون در شهرهای واتامو و مالیندی برای کشتن اولین دسته از زیرگونه های بی رحم استفاده می شود.

این کمپین بلندپروازانه مسمومیت با هدف جلوگیری از پیشروی کلاغ ها به سمت پایتخت، نایروبی است.

پرندگانی که در سواحل به نام «کونگورو» یا «کورابو» شناخته می‌شوند، از هند و سایر بخش‌های آسیا سرچشمه می‌گیرند و اغلب با سفر بر روی کشتی‌های تجاری در جاهای دیگر پخش می‌شوند.

اما اعتقاد بر این است که آنها عمداً در حدود دهه 1890 در تلاش برای حل مشکل فزاینده زباله در مجمع الجزایر زنگبار، که در آن زمان تحت الحمایه بریتانیا بود، به شرق آفریقا معرفی شدند. از آنجا به سرزمین اصلی و از ساحل به کنیا گسترش یافتند.

آنها برای اولین بار در بندر مومباسا در سال 1947 ثبت شدند و از آن زمان به دلیل افزایش جمعیت انسانی و انباشت زباله های همراه، که محیط ایده آلی را برای تغذیه و پرورش پرندگان ایجاد می کند، تعداد آنها افزایش یافته است. آنها همچنین هیچ شکارچی طبیعی ندارند.

کلاغ های خانگی هندی که یکی از مهاجم ترین و مخرب ترین پرندگان جهان محسوب می شوند، به سفر خود به شمال ادامه داده اند.

یاپ گیجسبرتسن، کارشناس پرندگان هلندی که از منطقه واتامو کنیا بازدید می کند، به بی بی سی گفت: «آنها نه تنها پرندگان، بلکه پستانداران، خزندگان را نیز شکار می کنند – و بنابراین تأثیر آنها بر تنوع زیستی ویرانگر است».

حافظان محیط زیست می گویند که کلاغ ها تعداد پرندگان کوچک بومی منطقه مانند بافنده و منقار را با بازکردن لانه، برداشتن تخم ها و حتی جوجه ها بسیار کاهش داده اند.

Lennox Kirao، محقق گروه حفاظت از A Rocha کنیا گفت: “وقتی جمعیت پرندگان بومی کاهش می یابد، محیط زیست شروع به آسیب می کند. ممکن است آفات و حشرات مضری که پرندگان شکار می کنند افزایش یابد.”

آنها همچنین به محصولات زراعی، دام و مرغ آسیب می رسانند.

“آنها به جوجه ها هجوم می آورند و دیوانه وار آنها را می خورند. یونیس کاتانا، یکی از اهالی روستای تاکایه در شهرستان کیلیفی، گفت: اینها پرندگان معمولی نیستند، بلکه وحشی عمل می کنند.

به گفته آقای کیرائو، آنها همچنین به استفاده از صدای منحصر به فرد برای نشان دادن ناراحتی – یا زمانی که یک قربانی را تشخیص می دهند، استفاده می کنند.

پرندگان خانه‌های مومباسا را ​​ویران کرده‌اند و روی دیوارها و سقف‌ها مدفوع می‌کنند، در حالی که بسیاری از مردم از ترس کثیف شدن با فضولات خود از نشستن در سایه درختان اجتناب می‌کنند.

ویکتور کیمولی از ساکنان مومباسا به بی‌بی‌سی گفت: «این کلاغ‌ها زود بیدار می‌شوند و با جیغ‌ها و ناله‌های آزاردهنده‌شان خواب ما را مختل می‌کنند.

با در نظر گرفتن همه این مشکلات، مقامات احساس کردند باید وارد عمل شوند و سعی کنند از طریق مسمومیت آغاز شده، جمعیت کلاغ های هندی را به نصف کاهش دهند. سهشنبه.

سرویس حیات وحش کنیا (KWS) گفت که این به دنبال ماه ها مشاوره با کارشناسان محیط زیست، محافظان، رهبران جامعه و نمایندگان صنعت هتلداری است.

آقای کیرائو گفت: “ما در تلاش هستیم تا جمعیت آنها را به تعداد قابل کنترل کاهش دهیم.”

فرآیند حذف شامل ماه‌ها پیش طعمه‌گذاری است – جایی که پرندگان با ترک گوشت تشویق می‌شوند تا در مکان‌های مختلف نزدیک محل نگهداری خود جمع شوند.

اریک کینوتی، یکی از مقامات شرکت A Rocha کنیا گفت: «پس از اینکه بیشترین تعداد را در محل های طعمه گیری جمع آوری کردیم، آنها را مسموم می کنیم.

سم پرنده ای به نام Starlicide تاکنون تنها ماده شناخته شده ای است که در کاهش تعداد کلاغ ها بدون تأثیر بر سایر پرندگان و حیوانات مؤثر بوده است.

سیسیلیا روتا، مالک این شرکت، گفت: حدود 2000 کلاغ در سال 2022 در طی آزمایشات مربوط به اثربخشی سم توسط باغ های کنیا کوچک که مجوز واردات این سم را دارد، کشته شدند.

خانم روتو افزود: “زهر کند عمل قبل از مرگ به طور کامل توسط کلاغ متابولیزه می شود – به این معنی که خطر کمی برای مسمومیت ثانویه برای هر گونه دیگری که از کلاغ مرده تغذیه می کند وجود دارد.”

این کشور در حال حاضر 2 کیلوگرم (4.4 پوند) سم دارد که تخمین زده می‌شود حدود 20000 کلاغ را در کشتارهای جاری بکشد. اما برنامه هایی برای واردات بیشتر از نیوزلند وجود دارد.

با این حال، استفاده از آن در کنیا نگرانی‌های اخلاقی فعالان حقوق حیوانات و پرندگان را برانگیخته است که استدلال می‌کنند مسموم کردن کلاغ‌ها غیرانسانی است و باید روش‌های جایگزین و غیر کشنده را بررسی کرد.

لئونارد اونیانگو، کارشناس محیط زیست می گوید: «مسمومیت دسته جمعی یک راه حل کوتاه مدت است که به علت اصلی مشکل رسیدگی نمی کند.

وی افزود: باید به دنبال رویکردهای پایدار و انسانی برای مدیریت جمعیت کلاغ ها بود.

اما شرکت کنندگان در این برنامه بر لزوم حفاظت از گونه های محلی و اطمینان از تعادل اکولوژیکی تاکید می کنند.

آقای کیرائو که در برنامه قتل عام مشارکت دارد، گفت: «اگر ما اکنون کاری انجام ندهیم، آسیب ممکن است جبران ناپذیر باشد.

این اولین بار نیست که دولت طرح هایی را برای مقابله با گونه های پرندگان مهاجم آغاز می کند.

تلاش قبلی بیش از 20 سال پیش باعث کاهش جمعیت پرنده شد، اما دولت بعداً واردات Starlicide را در تلاش برای تنظیم مقررات ورود به کشور ممنوع کرد.

هتل‌های توریستی علاوه بر زباله‌دانی، به مکان مورد علاقه کلاغ‌ها تبدیل شده‌اند، جایی که آنها در اتاق‌های غذاخوری جمع می‌شوند و از لذت بردن مهمانان از وعده‌های غذایی خود جلوگیری می‌کنند.

مورین آوور، رئیس انجمن هتل و پذیرایی کنیا، گفت: «کلاغ‌ها واقعاً مهمانانی را که از هتل‌های ما بازدید می‌کنند تا از وعده‌های غذایی خود در خارج از سواحل گرمسیری لذت ببرند، آزار می‌دهند.

برخی از هتل ها کلاغ ها را به دام می اندازند و خفه می کنند، در حالی که برخی دیگر کارکنانی را با منجنیق استخدام کرده اند تا آنها را بترسانند.

اما به دام انداختن بی اثر تلقی می شود، زیرا پرندگان به اندازه کافی باهوش هستند تا از مکان هایی که در آن کلاغ های دیگر می میرند یا به دام می افتند اجتناب کنند.

علیرغم تعداد زیادی که قرار است معدوم شوند، مقامات بر این باورند که انتخاب کمی دارند، به خصوص اکنون که بیم آن می رود که کلاغ ها در داخل خشکی پخش شوند.

به گفته حافظان محیط زیست، پرندگان در منطقه Mtita Andei – در حدود 240 کیلومتری (150 مایلی) پایتخت نایروبی، مشاهده شدند.

آقای کیرائو گفت: “بزرگترین ترس من این است که اگر اکنون کاری انجام ندهیم، کلاغ ها به نایروبی پرواز می کنند. این یک تهدید بزرگ برای پرندگان در کشور به ویژه در پارک ملی نایروبی خواهد بود.”