انحصار گوگل برای شما چه معنایی می تواند داشته باشد؟

دنیای فناوری در حال هضم تصمیم بالقوه لرزه‌ای یک قاضی آمریکایی است گوگل به طور غیرقانونی در حال انحصار است جستجوی اینترنتی و تبلیغات مرتبط

چهار سال طول کشید تا به این نقطه رسید، و درخواست تجدید نظر قریب الوقوع آلفابت، مالک گوگل، به این معنی است که شکایت احتمالاً برای مدتی ادامه خواهد داشت.

اما پیامدهای احتمالی تصمیم قاضی، از جریمه های پولی تا سایر ابزارهای پیچیده تر حمایت قانونی، در حال بررسی است.

دولت ایالات متحده به طور خاص خواهان “تسکین ساختاری” است – پس چه چیزی ممکن است به نظر برسد؟

گزینه هسته ای این خواهد بود که از گوگل بخواهد خود را به قطعات کوچکتر تقسیم کند – اقدامی که مقامات آمریکایی آن را رد نکرده اند.

گوگل خیلی بیشتر از یک جستجو است.

فقط به اندروید نگاه کنید، شرکتی که آن را به قیمت 50 میلیون دلار (39.3 میلیون پوند) در سال 2005 خریداری کرد و اکنون روی اکثر گوشی های هوشمند اجرا می شود، یا یوتیوب، یک خرید 1.65 میلیارد دلاری در سال 2006 که اکنون هر سال سود بسیار بیشتری را به همراه دارد.

بحث می تواند این باشد که همه آن ها می توانند تحت گوگل باقی بمانند، اما خود موتور جستجو باید به یک تجارت جداگانه تقسیم شود.

این می تواند مدیران آلفابت را وحشت زده کند. اما تا زمانی که گوگل موتور جستجوی پیش‌فرض دستگاه‌ها باقی بماند، بعید است که مصرف‌کننده معمولی متوجه تفاوت شود.

راه حل بالقوه دیگر بر روی عملکرد گوگل در پرداخت پول به شرکت های دیگر برای استفاده از آن تمرکز دارد.

ایالات متحده گفت که گوگل در حال حاضر بیش از 10 میلیارد دلار در سال به شرکت هایی مانند اپل پرداخت می کند تا آن را به عنوان موتور جستجوی پیش فرض روی دستگاه ها و پلتفرم های خود نصب کنند.

قاضی موافقت کرد.

بحث این است که اگر گوگل هرگز آن پول را خرج نمی کرد، ممکن بود شرکت های بزرگ تشویق شوند تا تجربیات جستجوی خود را توسعه دهند.

در عوض، برای مثال، مرورگر سافاری اپل زمانی که از آن برای جستجو در وب استفاده می‌کنید، پیش‌فرض Google است.

اگر راه‌حل‌ها بر توانایی Google برای پرداخت به شرکت‌های دیگر برای استفاده تأثیر بگذارد، ممکن است آن شرکت‌ها به رقیب تبدیل شوند.

با این حال، در اینجا آنها با یک شناخت فوق العاده قوی از مشتریان گوگل برای جستجو مواجه خواهند شد. علیرغم شهرت بالای خود این برند، تصور گفتن “اپل” به کسی سخت است.

و بسیاری از افراد به هر حال مرورگرهای رقیب را در دستگاه های خود دانلود می کنند، بنابراین اگر مثلاً از کروم یا فایرفاکس در آیفون خود استفاده می کنید، متوجه تغییر موتور جستجوی سافاری نخواهید شد.

تصور اینکه نوعی صفحه انتخاب برای اولین بار از آنها می پرسد که آیا می خواهند از Google یا جایگزینی مانند بینگ مایکروسافت استفاده کنند، آسان تر است.

تصور اینکه مردم گوگل را به طور انبوه ترک کنند کمی سخت تر است، اما به این دلیل ساده که برای اکثر مردم خوب کار می کند.

آنهایی از ما که موهای خاکستری دارند به خاطر دارند که گوگل یکی از چندین موتور جستجوی بود که در آغاز اینترنت با رقبای آشنا از جمله یاهو و اسک (AskJeeves سابق) و شاید رقبای کمتر آشنا از جمله Lycos و AltaVista ظاهر شد.

اما در دهه بعد، گوگل نه تنها به یک بازیگر غالب در بازار تبدیل شد، بلکه به بخشی از راه ارتباطی ما تبدیل شد.

اگرچه مایکروسافت رقیب خود، بینگ را در سال 2009 راه اندازی کرد، اما هنوز هیچ چیز گوگل را از موقعیت خارج نکرده است.

رئیس مایکروسافت، ساتیا نادلا، در شکایت گوگل شهادت داد، شاید امیدوار بود که تصمیمی مشابه بتواند سرانجام به بینگ بال بدهد.

هر اتفاقی که بعد بیفتد، تجربه گذشته نشان می دهد که به این زودی اتفاق نخواهد افتاد.

در سال 1999، مایکروسافت خود را در موقعیتی بسیار شبیه به وضعیتی که اکنون گوگل در آن قرار دارد، یافت.

یک قاضی آمریکایی به تازگی متوجه شده بود که شرکت انحصار ایجاد کرده است و یک سال بعد دادگاه حکم به تجزیه شرکت داد.

مایکروسافت به این تصمیم اعتراض کرد و در سال 2001 تصمیم اولیه برای جدایی لغو شد.

در پایان سال 2002، مایکروسافت با وزارت دادگستری ایالات متحده به توافق رسید که یک قاضی آن را پذیرفت.

اما برخی از ایالت های ایالات متحده با آن مخالفت کردند و تا سال 2004 – پنج سال پس از تصمیم اولیه – این توافق نامه رسما امضا شد.