پا استیو روزنبرگ، سردبیر روسیه
یکشنبه تثلیث یکی از مهم ترین تعطیلات در تقویم ارتدکس است.
در این روز مهم، پدر نیکولای 66 ساله در معبد شهر دربنت، که در داغستان است، بود.
داغستان که در قفقاز شمالی در روسیه قرار دارد، یک جمهوری عمدتا مسلمان است. اما دربند به «شهر سه دین» معروف است.
این یکی از قدیمی ترین مراکز مسیحیت در روسیه و خانه یک جامعه باستانی یهودی است.
قرار بود هر دو به وحشیانه ترین شکل مورد حمله قرار گیرند.
یکشنبه عصر شبه نظامیان وارد کلیسا شدند و پدر نیکلاس را کشت. آنها همچنین به کنیسه محلی حمله کردند و آن را به آتش کشیدند.
“همه ما خیلی می ترسیم”
تقریباً در همان زمان، شورشیان در ماخاچکالا، پایتخت داغستان نیز در حال نبرد بودند و یک کلیسا و کنیسه را نیز هدف قرار دادند.
نیروهای امنیتی در مواجهه با این حمله هماهنگ شده دراماتیک “عملیات ضد تروریستی” را آغاز کردند. در داغستان آتش سوزی تا شب ادامه داشت. حداقل پنج مهاجم کشته شدند.
اما چرا آنها تیراندازی کردند؟
بلافاصله یک شبهه ایجاد می شود: ارتباط با اسلام رادیکال. گذشته از این، در گذشته نه چندان دور، داغستان جولانگاه افراط گرایی اسلامی بود که از چچن همسایه سرایت کرد.
زمانی که در سال 2010 در ماخاچکالا بودم، تقریباً هر روز گزارش هایی از حملات ستیزه جویان به پلیس و مقامات محلی منتشر می شد.
در آن سفر، پلیسی به نام محمد به من گفت:
هر بار که از ماشین پلیس پیاده میشوم، همیشه به این فکر میکنم که آیا شورشیان یونیفورم من را خواهند دید و به من شلیک خواهند کرد. امسال شش نفر از همکارانم فوت کردند. شب ها با پلیس در خیابان ها ملاقات نخواهید کرد. همه ما خیلی می ترسیم.
مشکلات مزمن اقتصادی و اجتماعی منطقه – بیکاری بالا و فساد گسترده – به افراط گرایی دامن زد.
ایده های رادیکال در چنین خاکی رشد می کنند.
در سال های اخیر، به نظر می رسد که نیروهای امنیتی روسیه در مبارزه با شورشیان مسلح پیروز شده اند.
اما حملات اسلام گرایان متوقف نمی شود. گروه دولت اسلامی (داعش) چندین بار مسئولیت حملات در داغستان از جمله تیراندازی در نزدیکی کلیسایی در شهر کیزلیار در سال 2018 را بر عهده گرفته است.
با این حال، هنگامی که عبدالحکیم حاجیف، نماینده پارلمان روسیه در تلویزیون دولتی روسیه ظاهر شد تا در مورد خونریزی روز یکشنبه اظهار نظر کند، توضیح کاملاً متفاوتی برای آنچه اتفاق افتاد داشت.
آقای حاجیف پیشنهاد کرد که سرویس های اطلاعاتی اوکراین و کشورهای ناتو می توانستند این حملات را سازماندهی کنند. او هیچ مدرکی برای اثبات اتهام خود ارائه نکرد.
و هنگامی که وب سایت خبری طرفدار کرملین Komsomolskaya Pravda در مورد رویدادهای داغستان گزارش داد، “غرب جمعی” را به تلاش برای “گشایش جبهه دوم” علیه روسیه متهم کرد.
این نویسنده ادامه داد: زمانی که صحبت از ناآرامی در این منطقه می شود، به طور سنتی گوش اطلاعاتی انگلیس به گوش می رسد.
سرزنش اوکراین — و غرب. این یادآور واکنش رسمی روسیه به تیراندازی های دسته جمعی در ماه مارس است. پس از آن بیش از 140 نفر جان باختند مردان مسلح به سالن کنسرت Crocus City یورش بردند. نزدیک مسکو
مقامات روسیه کی یف و کشورهای غربی را مقصر دانستند، هرچند داعش قبلا مسئولیت این حمله را بر عهده گرفته و ویدئویی از آن را منتشر کرده است.
چند روز بعد، رئیس جمهور ولادیمیر پوتین حتی تاکید کرد: «روسیه نمی تواند هدف حملات تروریستی بنیادگرایان اسلامی باشد. ما کشوری هستیم که نمونه منحصر به فردی از هماهنگی بین ادیان و وحدت بین ادیان و قومیت ها را به نمایش می گذارد.»
چرا مقامات روسی تمایلی به اعتراف و بحث درباره تهدید اسلامگرایان ندارند؟
من معتقدم که این با جنگ در اوکراین مرتبط است.
از زمان تهاجم همه جانبه روسیه به کشور همسایه، افکار عمومی روسیه به این باور رسیده اند که بزرگترین خطری که با آن روبرو هستند، بزرگترین تهدید برای کشورشان، از اوکراین و غرب است.
مقامات از روس ها می خواهند که کیف و “غرب جمعی” را به عنوان دشمن شماره یک عمومی ببینند.
اگر مردم این کار را نکنند، ممکن است تعجب کنند که چرا روسیه به جای تمرکز بر مقابله با افراط گرایی اسلامی، منابع خود را برای جنگ با اوکراین سرازیر می کند؟
اما همه در اینجا معتقد نیستند که اوکراین در حال تدارک حملات اسلامگرایان به روسیه بود.
دیمیتری روگوزین، سناتور سرشناس روس، در واکنش به اظهارنظر تلویزیونی عبدالخاکیم حاجیاف در شبکههای اجتماعی نوشت:
اگر ما هر اقدام تروریستی مرتبط با نابردباری ملی و مذهبی را به گردن دسیسه های اوکراین و ناتو بیندازیم، این مه صورتی ما را به مشکلات بزرگتری سوق خواهد داد.
آقای روگوزین به خاطر لفاظی های ضدغربی اش معروف است. اما به نظر میرسد حتی او هم میداند که روسیه از سرزنش خودکار کیف و کشورهای غربی سود چندانی ندارد.