صحنه رقص دگرباشان زیرزمینی نیجریه

محل برگزاری توپ جشن باید مخفی نگه داشته می شد.

این یک رویداد شگفت‌انگیز بود، و در نیجریه، جایی که روابط همجنس‌گرایان یا نمایش عمومی محبت غیرقانونی است، هر چیزی که برای پذیرش این فرهنگ اختصاص داده شود در خطر است.

هر گونه جشن ماه پراید در اینجا یک عمل سرپیچی است.

برگزارکنندگان مراسم توپ فولا فرانسیس، که نام آن از نام یک زن تراجنسیتی که سال گذشته درگذشت، چند ساعت قبل از افتتاح آن، جزئیات محل برگزاری را منتشر کردند.

اما این مانع از حضور بیش از 500 نفر در این منطقه نشد، نزدیک به ساحل پررونق لاگوس، مرکز تجاری نیجریه.

در اطراف منطقه بسته قطعات خودرو و انبارهای متروکه ای وجود داشت که به خاطر مهمانی های جنجالی معروف بودند.

صدای باس در پشت در بود، و وقتی از در رد شدی، احساس می کردی در یک واقعیت جایگزین قرار گرفته ای.

در داخل جامعه عجیب لاگوس بود، یک زمین بازی، یک شنل که آنها را از دنیای بیرون محافظت می کرد.

به دلایل ایمنی، بسیاری از LGBTQ+ نیجریه از کلمه “دگرباش” به عنوان یک اصطلاح گسترده برای دربر گرفتن هویت خود استفاده می کنند.

پچ پچ و خنده هیجان زده در هوا آویزان بود. رهایی از ترس لذت بخش بود.

همه به سبک نئوگوتیک لباس پوشیده بودند.

در سالن کم نور، استروبوسکوپ ها پوست افراد حاضر را با رنگ های مختلف رنگ آمیزی کردند. فلاش ها فیگورها را در حالت های مختلف می گیرند – یک کالیدوسکوپ حرکت.

آندروژنی و غیرعادی حاکم بود. زنی با سر تراشیده و آرایش براق با اعتماد به نفس خود را در کنار مردی با لباس مشکی با شکوه نشان داد.

افرادی که در خارج از دیوارهای مهمانی مجبور بودند با این ایده که یک مرد چگونه باید به نظر برسد، می‌توانستند کلاه گیس و لباس‌های تنگ بپوشند و از صورت خود به عنوان بوم برای سایه‌های پر زرق و برق و پررنگ استفاده کنند.

دو نفر خلاق پشت توپ – Ayo Lawanson و Uyayedu Ikpe-Etim – از رویداد مشابهی الهام گرفتند که در آن شرکت کردند.

لوانسون به بی‌بی‌سی گفت: «فکر می‌کردیم خیلی عجیب و غریب هستیم، اما رفتن به سمت توپ واقعاً دیدگاه ما را نسبت به معنای عجیب بودن و واقعاً لذت عجیب تغییر داد.

سال گذشته، اولین رویداد به افتخار فیلم 14 سال و یک روز با مضمون عجیب آنها بود، اما امسال آنها می خواستند از فولا فرانسیس تقدیر کنند.

تا اینکه اواخر سال گذشته در نزدیکی ساحل لاگوس غرق شد، او در قلب صحنه رو به رشد سالن رقص زیرزمینی بود.

او میزبان، سازماندهی و دعوت از افراد دگرباش به تمام مهمانی های بزرگ بود.

برای بسیاری، توپ پاییز فرانسیس فرصتی برای ادای احترام بود.

یکی از خوش‌گذرانی‌ها با کفش‌های پاشنه‌دار که یک چوکر مشکی، یک کرست تیره و ساق توری زیر دامن کوتاه چهارخانه قرمز رنگی که با ناخن‌هایش همخوانی داشت، گفت: «می‌خواهم فولا را جشن بگیرم».

زمانی که من برای اولین بار شروع به بیرون رفتن کردم، او مدام به من می گفت، “تو خیلی خوب به نظر می آیی” و این به من رسید. او گفت، این به من اعتماد به نفس داد که خودم باشم.

فولا فرانسیس تأثیر زیادی بر کل جامعه دگرباشان در کشور داشته است. اما برای بسیاری از افراد ترنس و غیر باینری، مرگ او شخصی بود و احترام به زندگی او مهم بود.

یک فرد ترنس و غیر باینری که لباسی با طرح آفریقایی پوشیده بود، گفت فولا به آنها کمک کرد تا اهمیت ظاهری اصیل را درک کنند. آنها با احساس غرور اضافه کردند: “وجود او به من آزادی داد.”

زن ترنس دیگری که در اولین رقص خود شرکت کرد به بی بی سی گفت که این رویداد “رویایی به حقیقت پیوسته” بود.

او پس از مواجهه با خشونت ترنس هراسی در شمال نیجریه مجبور به نقل مکان به لاگوس شد و فولا فرانسیس به او پیشنهاد داد تا محل اقامت امنی پیدا کند.

فرهنگ سالن رقص LGBTQ+ را می توان به ایالات متحده و رویدادهای درگ زیرزمینی آفریقایی-آمریکایی در اواسط قرن نوزدهم ردیابی کرد. از آن زمان، در ایالات متحده و فراتر از آن، با یک زیرساخت به خوبی توسعه یافته از جمله “خانه ها” که شبکه های پشتیبانی و چارچوبی برای رقابت فراهم می کند، شکوفا شد.

برنامه های تلویزیونی مانند RuPaul's Drag Race، Legendary و Pose نیز این مفهوم را به جریان اصلی تبدیل کرده اند.

در بال فولا فرانسیس، برخی از حاضران در چندین دسته با یکدیگر رقابت کردند – اصالت ملکه بوچ، اصالت ملکه زن، بدن، صورت، مد و بهترین لباس.

حضار در حالی که مردم می رقصیدند و در اطراف صحنه قدم می زدند، شعار می دادند و دست می زدند.

برای برگزارکنندگان، هدف توپ در نیجریه روشن است: فضایی برای ابراز وجود و جشن گرفتن زیبایی تنوع، حتی در مواجهه با ترس.

و این ترس دور از ذهن نیست، زیرا به نظر می رسد قانون ممنوعیت ازدواج همجنس گرایان در سال 2014، آنها را جرم انگاری می کند.

من 100% آرام نیستم و ایمن نیستم. یک مرد همجنس گرا که در محل حادثه حضور داشت، با اشاره به مواردی از دستگیری افراد پلیس در یک مهمانی کاملاً مردانه به بی بی سی گفت: یک دقیقه می توانید در امان باشید و دقیقه بعد دستگیر می شوید.

در میان سرگرمی، او به کسانی که نمی خواستند ظاهر شوند فکر کرد.

«بسیاری از دوستان من امشب اینجا خواهند بود اما به خاطر این ترس [of arrest]تصمیم گرفتند که نیایند.

او افزود: “این مرا ناراحت می کند زیرا فرهنگ سالن رقص، فرهنگ عجیب و غریب، روش ما برای تجلیل از آنچه هستیم است.”

من نمی توانم آن را به طور کامل با آنها احساس کنم. این همچنین باعث عصبانیت من می شود زیرا دلیلی وجود ندارد که ما در ترس زندگی کنیم وقتی می توانیم فقط خودمان را ابراز کنیم و خودمان باشیم و فقط زندگی کنیم و شاد باشیم.

اما برگزارکنندگان هر کاری برای ایجاد شرایط امن انجام دادند.

برخی از اقدامات امنیتی شامل تهیه کمد لباس برای کسانی بود که می‌خواستند مانند خودشان لباس بپوشند، اما باید از خشونت همجنس‌گرا هراسی و ترنس هراسی در راه رسیدن به محل برگزاری پرهیز کنند.

آن‌ها همچنین با یک شرکت امنیتی خصوصی که با گنجاندن سروکار داشت، کار کردند.

انتقاداتی وجود داشت مبنی بر اینکه سازمان دهندگان به افراد سیس جندر و طبیعی اجازه می دادند به فضاهای عجیب و غریب بیایند، اما آنها اصرار داشتند که متحدان، خانواده ها و دوستان خود را در آن شرکت کنند.

ایکپه اتیم گفت: «شادی غافلگیرکننده یکی از بزرگترین اشکال مقاومت است،» و آنها می خواستند مردم این فرهنگ را تجربه کنند.

ما می‌خواهیم این روایت را پیش ببریم که افراد عجیب و غریب وجود دارند. تغییر روایت چگونگی دیده شدن افراد عجیب و غریب در نیجریه.

نویسنده Eloghosa Osunde که یکی از داوران بود، توپ فولا فرانسیس و سایر موارد مشابه آن را “فضایی که مردم کمتر احساس شرم می کنند” در نظر گرفت.

«هیچ هویتی وجود ندارد که بر دیگری برتری داشته باشد، فقط به این دلیل که توسط قانون تأیید شده است. من واقعاً معتقدم که می‌توانیم برای خود مشروعیت ایجاد کنیم و این یکی از راه‌های توسعه جهان ماست.»

و به نظر می رسد که صحنه سالن رقص زیرزمینی در لاگوس گسترش می یابد زیرا افراد عجیب و غریب بیشتری احساس می کنند توسط جامعه حمایت می شوند.

یکی دیگر از داوران، طراح مد ویتز دورم فرانکلین، گفت: مکان هایی مانند این بسیار مهم هستند.

“با دانستن اینکه واقعاً فضایی دارید که می توانید آن را خانه بنامید و آزاد باشید و بدون قضاوت، بدون تعصب، خودتان باشید. نه تنها برای لذت، بلکه برای زندگی نیز بسیار مهم است.»