وقتی جوانان امید خود را از دست می دهند، یک اصلاح طلب برای ریاست جمهوری نامزد می شود

پس از سقوط هلیکوپتر، انتخابات ویژه برگزار شد. نامزدی که نوید رویکردی متفاوت در داخل و خارج از کشور را می دهد. و ناگهان یک عنصر تنش و غیرقابل پیش بینی در ایران به وجود می آید زیرا رای دهندگان برای انتخاب رئیس جمهور جدید به پای صندوق های رای می روند.

انتخابات در جمهوری اسلامی یک امر کاملاً کنترل شده است – همه نامزدها قبل از اینکه بتوانند نامزد شوند توسط یک کمیته روحانی با نفوذ بررسی می شوند. و اخیراً بی تفاوتی انتخاباتی گسترش یافته است.

اما این بار یک کارت وحشی وجود دارد: اصلاح طلب، جراح سابق قلب و وزیر بهداشت، مسعود پزشکیان، که اقدامات پلیس اخلاق ایران را که قوانین سختگیرانه پوشش برای زنان را اعمال می کند، «غیر اخلاقی» خوانده است.

اکنون قوانین حجاب توسط زنان به طور معمول نقض می شود و آقای پزشکیان، 69 ساله، می گوید: «اگر پوشیدن لباس خاصی گناه است، پس رفتار با زنان و دختران 100 برابر گناه است. در هیچ جای دینی اجازه رویارویی با کسی به خاطر پوشش او وجود ندارد.

او همچنین قول داد که برای بهبود روابط با غرب و از سرگیری مذاکرات هسته ای به امید پایان دادن به تحریم هایی که اقتصاد ایران را فلج کرده است، تلاش کند.

دو رئیس جمهور سابق اصلاح طلب، حسن روحانی و محمد خاتمی، و محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه سابق علناً از آقای پزشکیان حمایت کردند.

گردهمایی های مبارزاتی او در آستانه روز انتخابات، جمعیت زیادی را به خود جلب کرد.

و روز پنجشنبه، دو نامزد از رقابت خارج شدند – در تلاشی آشکار از سوی تشکیلات روحانی برای جلوگیری از تقسیم آرای محافظه‌کاران.

آخرین نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که آقای پزشکیان از محمدبکر قالیباف، فرمانده سابق سپاه پاسداران که اکنون رئیس مجلس است، و سعید جلیلی، مذاکره‌کننده سرسخت هسته‌ای سابق، پیشی گرفته است.

محافظه کاران مخالف تعامل با غرب هستند و استدلال می کنند که ایران علی رغم تحریم ها می تواند موفق شود.

نامزد دیگری برای جایگزینی ابراهیم رئیسی – یک تندرو – در رقابت باقی مانده است ماه گذشته در یک سانحه هلیکوپتر در دامنه کوه مه آلود جان باخت که هفت نفر دیگر را نیز کشت.

ارقام مشارکت به عنوان یک آزمون کلیدی برای مشروعیت جمهوری اسلامی تلقی می شود.

آنها در انتخابات پارلمانی در ماه مارس و آخرین انتخابات ریاست جمهوری در سال 2021 به پایین ترین سطح خود رسیدند.

آیت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر ایران – که بالاترین مقام در ایران است – خواستار حضور «حداکثر» در انتخابات شد. و هسته محکمی از حامیان رژیم قطعا رای خواهند داد.

اما بسیاری از جوانان و طبقه متوسط ​​ایرانی عمیقاً نسبت به هر جریان سیاسی سازماندهی شده توسط جمهوری اسلامی ناامید و بی اعتماد هستند و اکنون می خواهند به 45 سال حکومت روحانیت پایان دهند.

یک دانشجوی 20 ساله تهرانی از طریق پیامک به من گفت: «بیلبوردهای زیادی در خیابان ها وجود دارد که از آنها می پرسند «به فردایی بهتر رأی دهید»، اما ما دیگر آن را نمی خریم. هیچ کس دیگر نمی خواهد رای دهد.

پس از مرگ زن جوانی به نام مهسا امینی در بازداشت پلیس اخلاق در سال 2022 – و خیزش سراسری آن – شکاف بین رهبران ایران و مردم آن به طرز چشمگیری افزایش یافته است.

سرکوب وحشیانه معترضان به نفرت از رژیم بویژه در میان نسل Z دامن زده است.

امیدهایی که در گذشته به اصلاح طلبان بسته شده بود بارها و بارها توجیه شده است. و در چند سال گذشته، کسانی که می خواهند نظام را اصلاح کنند، به طور فزاینده ای به حاشیه رانده شده اند.

حسن روحانی، رئیس جمهور سابق، حتی در آخرین انتخابات مجلس خبرگان رهبری که وظیفه آن تعیین رهبر است، اجازه حضور در انتخابات را نداشت.

بسیاری از ایرانیان امید خود را برای ایجاد هرگونه تغییر معنادار از طریق صندوق های رای از دست داده اند.

یک زن 70 ساله تهرانی که به نامزدهای اصلاح طلب رای می داد به بی بی سی گفت: امسال رای نمی دهم. “من می دانم که هیچ چیز تغییر نخواهد کرد. اقتصاد در چنین وضعیت وحشتناکی قرار دارد و نسلی از جوانان اکنون فقط می خواهند ایران را ترک کنند.

آزاد (نام واقعی او نیست)، یک فعال حقوق زنان که در جریان اعتراضات زندانی شد، آن را “سیرک انتخاباتی” نامید.

او در اپلیکیشن شبکه‌های اجتماعی به من گفت: «اگر یک نفر به نام خامنه‌ای عروسک‌گردان باشد، فرقی نمی‌کند که کدام اسم از صندوق رای بیرون بیاید. در اوج ناآرامی مردم بارها این شعار را در خیابان ها سر دادند: اصلاح طلبان، محافظه کاران، بازی تمام شد.

برخی معتقدند که نهاد روحانی به آقای پزشکیان تنها به عنوان بخشی از تلاش برای افزایش مشارکت مردم اجازه نامزدی را داده است.

آزاد آن را «بازی» رژیم نامید. ما به آنها اعتماد نداریم و نمی خواهیم دوباره مورد دستکاری قرار بگیریم.»

چند نفر در تهران که طی چند روز گذشته با آنها صحبت کردم، این احساس را تکرار کردند.

این دانشجوی حقوق به بی بی سی گفت: «این یک وظیفه است که رای بدهم، اما من این کار را نمی کنم. زیرا همه انتخابات های قبلی نشان داده است که هیچ یک از روسای جمهور منتخب کار بهتری برای مردم انجام نداده اند.»

اما برخی دیگر ممکن است با بارقه کوچک امیدی برای تغییر که آقای پزشکیان برای ایرانیان لیبرال فکر می کند به سمت نظرسنجی ها کشیده شوند.

مریم 54 ساله اهل تهران می گوید: «به پزشکیان رای می دهم. من معتقدم که تغییر فقط از داخل ایران – از طریق اصلاحات – می تواند حاصل شود.

او این واقعیت را دوست دارد که پیشینه او در ساختارهای قدرت نیست و او “پاک” است و اتهامات فساد علیه او وجود ندارد.

او همچنین امیدوار است که بتواند روابط ایران با جهان خارج را بهبود بخشد و معتقد است که پیروز خواهد شد.

اگر این کار را انجام دهد، یک علامت سوال بزرگ وجود خواهد داشت که چه فضایی برای مانور دارد.

صنم وکیل از اندیشکده چتم هاوس می گوید: پزشکیان فقط به اسم اصلاح طلب است.

او از جمهوری اسلامی حمایت می کند و عمیقاً به مقام معظم رهبری وفادار است. مشارکت او به طور بالقوه می‌تواند مشارکت عمومی را افزایش دهد و شور و شوق را افزایش دهد، اما در صورت انتخاب شدن او انتظار بیشتری از تفاوت لحن نداشته باشید.”