پس از کووید و المپیک، یوریکو کوئیکه برای سومین دوره به عنوان فرماندار توکیو منصوب شد

بر اساس نظرسنجی‌های خروجی، یوریکو کویکه، فرماندار توکیو مطمئناً برای سومین دوره متوالی در انتخابات فرمانداری روز یکشنبه پیروز خواهد شد.

اولین فرماندار زن 71 ساله پرجمعیت ترین شهر ژاپن، چهار سال دیگر در این سمت خدمت خواهد کرد.

پیروزی او برای نخست وزیر فومیو کیشیدا و حزب لیبرال دموکرات (LDP) او که از تلاش این زن 71 ساله برای سومین دوره ریاست جمهوری حمایت کردند، آرامش بخش خواهد بود.

او در سال 2016 انتخاب شد و دومین دوره خود را در سال 2020 به دست آورد. فرماندار محافظه‌کار با موفقیت شهر را از طریق همه‌گیری ویروس کرونا و بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۲۱ به تعویق انداخته بود.

کاهش نرخ زاد و ولد ژاپن یکی از مسائل مهم در طول این مبارزات انتخاباتی بوده است و نامزد برنده اکنون باید سخت تلاش کند تا نرخ زاد و ولد بسیار پایین توکیو را بهبود بخشد. نسبت 0.99 – کمتر از یک فرزند به ازای هر زن 15 تا 49 ساله – کمترین نسبت هر منطقه در کشور است.

انتصاب او او را به یکی از قدرتمندترین زنان در سیاست ژاپن تبدیل می کند – توکیو حدود 11 درصد از جمعیت را تشکیل می دهد و تقریباً 20 درصد از کل تولید ناخالص داخلی این کشور را تشکیل می دهد.

او همچنین مسئول بودجه شهر است که در سال مالی جاری به 16.55 تریلیون ین (100 میلیارد دلار؛ 80 میلیارد پوند) رسیده است.

به گزارش رویترز، کویک 71 ساله بیش از 40 درصد آرا را به دست آورد.

به طور غیرمنتظره ای، شینجی ایشیمارو 41 ساله، شهردار سابق شهری در استان هیروشیما، در جایگاه دوم قرار گرفت، موقعیتی که مدت ها برای رنیو سایتو تضمین شده بود.

خانم رنهو، 56 ساله، که توسط حزب دموکراتیک قانون اساسی ژاپن (CDPJ) حمایت می شود، سوم شد.

اعتقاد بر این است که موفقیت آقای ایشیمارو با بسیج رای دهندگان جوان از طریق یک فالوور آنلاین بزرگ مرتبط است. کمپین او همچنین بر توسعه اقتصادی و صنعتی توکیو متمرکز بود.

یوریکا کوکه کار خود را به عنوان یک روزنامه نگار آغاز کرد و قبل از ورود به سیاست در اوایل دهه 1990 به عنوان گوینده اخبار تلویزیون کار کرد.

اما در سال 2016 بود که او پس از اولین پیروزی خود به عنوان فرماندار توکیو به شهرت ملی واقعی دست یافت. او کاندیدای رسمی LDP نبود، اما همچنان توانست به راحتی پیروز شود و بیش از 2.9 میلیون رای دریافت کرد و اولین زن در این نقش شد.

خانم کویکه در شب انتخابات به حامیانش قول داد: «من در توکیو به شیوه‌ای بی‌سابقه، در توکیویی که هرگز ندیده‌اید، سیاست انجام خواهم داد.

او رسماً در سال 2017 از LDP خارج شد تا حزب سیاسی خود را تشکیل دهد، اگرچه حمایت بسیاری از اعضای حزب را که از او در رقابت های انتخاباتی 2024 حمایت کردند، حفظ کرد.

خانم کویکه متعهد شده است که در طول دوره ریاست خود بر مسائل محلی تمرکز کند، از جمله مقابله با ازدحام بیش از حد در حمل و نقل عمومی و فرهنگ کار بیش از حد در شهر. اما اینها مسائل جهانی بودند که در دوران تصدی او شروع به تسلط کردند.

ظهور کووید-19 توکیو را مجبور کرد تا بازی های المپیک تابستانی را که برای سال 2020 برنامه ریزی شده بود به تعویق بیاندازد. خانم کوئیکه در آن سال پس از مدیریت موفقیت آمیز بیماری همه گیر، دومین دوره ریاست جمهوری را به دست آورد و به خاطر میزبانی المپیک 2021 به تعویق افتاده در این شهر، تمجیدهای بیشتری به دست آورد. در سایه ویروس کرونا

خانم کویکه، با این حال، از این رسوایی در امان نماند. این ادعا که او هرگز از دانشگاه قاهره فارغ التحصیل نشد – که اولین بار در ترم اول تحصیلی اش اعلام شد – هرگز محو نشد. علیرغم تکذیب های مکرر او و بیانیه ای مبنی بر فارغ التحصیلی از دانشگاه، گزارش ها مبنی بر جعل مدارک فارغ التحصیلی او در طول پیشنهاد او برای سومین دوره فرمانداری ادامه یافت.

مخالفان همچنین از او به خاطر عمل نکردن به وعده هایش در توکیو انتقاد کردند. آنها گفتند که قطارها همچنان شلوغ هستند و فرهنگ کار زیاد همچنان یک مشکل است.

از بین 56 نامزدی که رای دهندگان باید از بین آنها انتخاب می کردند، انتظار می رفت که رقیب اصلی خانم کویک رنیو سایتو باشد.

این نماینده سابق مجلس علیا توسط حزب اصلی اپوزیسیون دموکرات قانون اساسی و همچنین حزب کمونیست ژاپن و حزب سوسیال دموکرات حمایت می شد.

خانم Regno قبل از شروع مبارزات رسمی در 20 ژوئن CDP را ترک کرد. او با ثبت نامزدی صندلی خود را در مجلس بالا از دست داد.

در سال 2016، او اولین رهبر زن گروه چپ میانه شد، اما یک سال بعد به دلیل نتایج ضعیف در انتخابات ریاست جمهوری توکیو استعفا داد.

رسانه های ژاپنی این رقابت را به عنوان یک جنگ بین احزاب ملی پیش بینی کردند، زیرا رئیس جمهور محافظه کار توسط یک سیاستمدار مخالف چپگرا به چالش کشیده شد.

انتخابات فرمانداری نیز در فضای بی اعتمادی عمومی به سیاست برگزار شد. منتقدان می گویند که این تا حدودی به دلیل مشکلات اقتصادی ژاپنی ها است که با طولانی ترین دوره تاریخی کاهش تورم و تضعیف ین دنبال شده است.