تحقیقات بزرگ نشان می‌دهد که در طی ۷۰ سال گذشته در نیوزیلند، حدود ۲۰۰۰۰۰ کودک، جوان و بزرگسال آسیب‌پذیر در حین مراقبت‌های دولتی و مذهبی در نیوزیلند مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند.
به گفته کمیسیون سلطنتی در مورد سوء استفاده از مراقبت، این بدان معناست که تقریباً یک کودک از هر سه کودک تحت مراقبت بین سال‌های 1950 تا 2019 از نوعی سوء استفاده از جمله تجاوز جنسی، شوک الکتریکی و کار اجباری رنج می‌برد.
انتشار گزارش نهایی کمیسیون به دنبال بررسی شش ساله تجربیات نزدیک به 3000 نفر است.
این بزرگترین و گرانترین تحقیق نیوزلند تا به امروز است که حدود 170 میلیون دلار نیوزلند (101 میلیون دلار؛ 78 میلیون پوند) هزینه دارد.
بسیاری از این افراد از جوامع محروم یا به حاشیه رانده شده هستند، از جمله مردم مائوری و اقیانوس آرام و افراد دارای معلولیت.
بیش از 2300 بازمانده با این تحقیق صحبت کردند که نشان داد در بیشتر موارد “سوءاستفاده و بی توجهی تقریباً همیشه از روز اول شروع می شود”.
گزارش دریافتند که بازماندگان مائوری و اقیانوس آرام مورد آزار جسمی شدیدتری قرار گرفته‌اند و اغلب “به دلیل قومیت و رنگ پوستشان تنزل داده شده‌اند”.
همچنین مشخص شد که کودکان و افراد تحت سرپرستی بالاترین میزان سوء استفاده جنسی را در میان سازمان‌های مختلف رفاهی تجربه می‌کنند.
در این گزارش آمده است: «این یک شرم ملی است که صدها هزار کودک، جوان و بزرگسال توسط دولت و نهادهای مذهبی مورد آزار و اذیت و بدرفتاری قرار گرفته اند.
«بسیاری از بازماندگان در حین مراقبت یا در نتیجه خودکشی پس از مراقبت جان خود را از دست دادند. برای دیگران، اثرات سوء استفاده مداوم و مرکب است و فعالیت‌ها و انتخاب‌های روزانه را دشوار می‌کند.»
نخست وزیر کریستوفر لوکسون این روز را “روزی تاریک و غم انگیز در تاریخ نیوزلند به عنوان یک جامعه” خواند و گفت: “ما باید بهتر عمل می کردیم و مصمم هستم که این کار را انجام دهیم.”
وی افزود که هنوز زود است که بگوییم دولت چقدر انتظار دارد به قربانیان غرامت بپردازد.
آقای لوکسون گفت که در 12 نوامبر عذرخواهی رسمی خواهد کرد.
بر اساس این گزارش، هزینه های اقتصادی سوء استفاده و بی توجهی از 96 میلیارد دلار نیوزلند (56.9 میلیارد دلار؛ 44.16 میلیارد پوند) تا 217 میلیارد دلار تخمین زده می شود که شامل اثرات منفی از جمله افزایش هزینه های سلامت روانی و جسمی، بی خانمانی و جنایت می شود.
ده ها نفر از بازماندگان سوء استفاده از مراقبت روز چهارشنبه قبل از انتشار تحقیقات در راهپیمایی به سمت پارلمان شرکت کردند.
یکی از بازماندگان این پیام را “تاریخی” نامید.
تونی جارویس به رویترز گفت: «دهه‌ها سال است که به ما می‌گویند ما آن را درست کردیم. “بنابراین امروز یک روز تاریخی است و این یک شناخت است. این قدردانی از تمام بازماندگانی است که به اندازه کافی شجاع بوده اند تا داستان های خود را به اشتراک بگذارند.”
آکادمیک دکتر راویری وارتینی-کارنا، که در بازجویی شهادت داد، قبلاً از “تسمه نقاله از کمک های عمومی به زندان” صحبت کرده بود.
«وقتی در نوجوانی برای اولین بار وارد حیاط زندان شدم، قبلاً آنجا نرفته بودم، 80 درصد از مردانی را که آنجا بودند می شناختم. ما 11 سال گذشته را با هم در مراقبت های عمومی گذرانده ایم.” او در تفسیری برای رادیو نیوزیلند نوشت.
«سپس متوجه شدم که یک تسمه نقاله به زندان وجود دارد. تسمه نقاله ای که ده ها سال است کودکان مائوری را از مراقبت های دولتی به زندان می برد.
دکتر Varettini-Carrena افزود که گزارش کمیسیون سلطنتی تشخیص داده است که “در حالی که ما مسئول اقدامات خود هستیم، ما مسئول مکانیسم های پنهان در محیطی نیستیم که از یک جناح نسبت به جناح دیگر حمایت می کنیم.”