برای وزیر کشور فرانسه جرالد دارونین – مردی که وظیفه تامین امنیت المپیک پاریس را بر عهده دارد – حملات خرابکارانه در شبکه راه آهن پرسرعت یک ضربه خواهد بود.
او وعده داد که مهاجمان به سرعت دستگیر خواهند شد، اما هنوز مشخص نکرد که چه کسی ممکن است مسئول باشد.
آملی اودو کاسترا، وزیر ورزش قول داد که مجرمان جشن را خراب نکنند، اما آنها ساعاتی قبل از مراسم افتتاحیه به شبکه TGV حمله کردند – باعث هرج و مرج برای مسافران شد و آسیب پذیری نماد مهارت فنی فرانسه را آشکار کرد.
گابریل آتال، نخست وزیر موقت، در نتیجه گیری احتیاط کرد، اما گفت که کسانی که در پشت این حمله بودند، به خوبی می دانند که چه چیزی بیشترین خسارت را به همراه خواهد داشت.
منابع امنیتی که به رسانه های فرانسوی اطلاع دادند بلافاصله به افراطی های چپ افراطی مشکوک شد، اما هیچ منبعی مسئولیت آن را بر عهده نگرفت.
تنها چیزی که تاکنون می دانیم این است که روش هایی که برای آتش زدن فیبر نوری حیاتی و کابل های دیگر در کانال های امتداد شبکه ریلی در ساعات اولیه روز جمعه استفاده می شود، شبیه حملات چپ افراطی قبلی است.
هنگامی که در سپتامبر گذشته کانال های کابلی در نزدیکی خطوط راه آهن در نزدیکی هامبورگ آلمان به آتش کشیده شد، بیانیه ای ناشناس در یک وب سایت جناح چپ ظاهر شد که “زیرساخت های سرمایه داری” را محکوم می کرد.
البته این قانع‌کننده نیست، زیرا ماهیت گسترده حملات فرانسه نشان‌دهنده هماهنگی بین چهار منطقه مختلف است که معمولاً با چپ‌های افراطی مرتبط نیستند.
اما هر کس به خطوط راه آهنی که از پاریس در ساعات اولیه 26 ژوئیه حرکت می کرد نگاه می کرد، مشخص بود که بازی ها را در نظر داشتند.
خطوط اصلی TGV در شمال، شرق و غرب مسدود شده بودند، و خط پرسرعت در جنوب شرقی نیز اگر یک تیم هوشیار از مهندسان که تصادفاً گروهی از خرابکاران را شناسایی نمی کردند، تعطیل می شد. در “ون”.
نیروی منطقه ای مدارک را تحت فرماندهی مشترک پلیس ملی، ژاندارمری ملی و SDAT ضد تروریستی جمع آوری می کند. بهترین امید آنها ممکن است در ردیابی خرابکاران شکست خورده باشد که از صحنه در نزدیکی Verginia فرار کردند و ظاهراً وسایل آتش زا خود را دست نخورده باقی گذاشتند.
حملات به خطوط راه آهن فرانسه پیش از این از جمله در ژانویه 2023 در شرق پاریس رخ داده است.
حادثه دیگری درست در آغاز ماه مه 2024 در خط پرسرعت در جنوب، نزدیک ایکس آن پروونس رخ داد.
این حمله است که بیشترین شباهت را به خرابکاری روز جمعه دارد، زیرا طبق گزارش ها در روزی که شعله المپیک با کشتی به بندر جنوبی مارسی رسید، رخ داد. به نظر می رسد تاکنون هیچ بازداشتی صورت نگرفته است.
اگرچه این یک تلاش ناموفق بود و بنا بر گزارش ها شامل بمب های بنزینی دست ساز بود، اما سرویس های امنیتی فرانسه به دنبال ارتباط احتمالی با این حمله خواهند بود.
در اوایل سال جاری، وزیر کشور درباره یک تهدید «خارجی» بسیار بالا، احتمالا مشابه حمله جهادی ها به تالار شهر کروکوس در مسکو در ماه مارس هشدار داد.
فرانسه در سال‌های اخیر قربانی موجی از حملات مرگبار جهادی‌ها شده است، اما هیچ‌یک شبیه به اقدامات خرابکارانه‌ای که در شبکه راه‌آهن انجام می‌شود، نیست. حوادث روز جمعه باعث رنج صدها هزار مسافر شد، اما بدون خونریزی.
سوء ظن نیز ناگزیر متوجه روسیه خواهد شد، کشوری که در چنگال تهاجم تمام عیار به همسایه خود، اوکراین، و کشوری که درگیر یک کمپین اطلاعاتی نادرست علیه فرانسه شده است.
حساب‌های شبکه‌های اجتماعی طرفدار کرملین ویدئویی را به اشتراک گذاشتند که در آن بازی‌های پاریس را بدنام کرد، کیفیت آب رودخانه سن را به سخره گرفت و به رئیس‌جمهور امانوئل مکرون و آن هیدالگو شهردار پاریس حمله کرد.
آقای مکرون به دلیل حمایت آشکار از اوکراین در مسکو منفور است.
اگرچه روسیه همیشه دست داشتن در این موضوع را رد کرده است، اما مقامات فرانسوی به دست داشتن مسکو در یک سری حوادث اخیر با هدف بی ثبات کردن پایتخت فرانسه مشکوک هستند. از عقربه های قرمز روی بنای یادبود هولوکاست تا گرافیتی روی ساختمان ها که نشان می دهد بالکن آنها ممکن است فرو بریزد.
همین هفته، یک روسی در پاریس به ظن طرح ریزی اقدامات “بی ثبات سازی، مداخله و جاسوسی” دستگیر شد. کرملین ادعا می کند که گزارش های رسانه ها در مورد این مرد “بسیار جالب” بوده است، اما می گویند که این دستگیری مستقیما گزارش نشده است.
اما هیچکدام از اینها به این معنی نیست که روسیه در حمله هماهنگ روز جمعه به آنچه که گابریل آتال، نخست وزیر موقت آن را “مراکز عصبی” شبکه ریلی سریع فرانسه خواند، دست ندارد.
زیرا هرکسی که پشت خرابکاری بود دقیقا می دانست کجا باید بیشترین تخلف را انجام دهد. روسیه ممکن است چنین نفوذی در مناطق روستایی فرانسه نداشته باشد.
رئیس شرکت دولتی راه آهن SNCF، ژان پیر فاراندو، گفت که خرابکاران بر تقاطع هایی متمرکز شده اند که بیشترین تأثیر را داشته باشند.
آتش سوزی در کورتلین دو خط پرسرعت را در شریان اقیانوس اطلس قطع کرد، یکی به سمت غرب به سمت بریتانی و دیگری به سمت بوردو در جنوب غربی. حمله شرق خطوط پرسرعت به متز را در یک جهت و استراسبورگ در جهت دیگر را از کار انداخت.
رومن دو کالبیاک، کارشناس امنیتی فرانسوی به برنامه بی بی سی گفت که این حمله بسیار خوب طراحی شده بود.
او گفت: «نیروهای امنیتی فرانسه و کل جامعه اطلاعاتی اینجا بسیار نگران هستند که ممکن است از افرادی که با شبکه ریلی فرانسه کار می کنند یا با آن همکاری می کنند، کمک های داخلی دریافت کرده باشند.
گزینه دیگر این است که این اطلاعات نه از منابع داخلی، بلکه به طور بالقوه از سوی کشورهای خارجی که می دانند شبکه فرانسوی چگونه کار می کند، ارائه شود.
در اوایل سال جاری، SNCF روند رو به افزایش حملات به شبکه ریلی را برجسته کرد و گفت که دائماً اقدامات خرابکارانه را “به ویژه در آستانه بازی های المپیک و پارالمپیک” زیر نظر دارد.
اگرچه این شرکت اعلام کرد که تمام حملات به سیستم‌های خود را شناسایی کرده است، اما توانسته است از ایجاد خسارت قابل توجه فقط یکی از آنها جلوگیری کند و این یک اتفاق خوش شانس بود.
ژان پیر فراندو گفت: امروز قرار بود یک مهمانی باشد. “همه از بین رفته است.”