بی بی سیدر مزرعه ای دورافتاده در سیبری، مردی چاقویی به آدا داد. یک خوک جلوی آنها بود.
گفت: قطع کن. “اگر می خواهید عملیات را ادامه دهید، باید بفهمید که اخته کردن به چه معناست.”
آدا یک ترنس سکشوال 23 ساله بود که پس از بیرون آمدن نزد خانواده اش فریب خورد و به مرکز تبدیل درمانی رفت.
او می گوید که در اوایل تابستان 2021، یکی از بستگان از او خواست تا او را تا نووسیبیرسک همراهی کند، جایی که او باید تحت یک عمل جراحی جدی قلب قرار می گرفت.
آدا می‌گوید مردی در فرودگاه با آنها برخورد کرد و پس از یک رانندگی طولانی، ناگهان ماشین متوقف شد، یکی از بستگان آدا بیرون پرید، راننده رو به آدا کرد، ساعت هوشمند و تلفن او را خواست و با صراحت به او گفت: «حالا می‌رویم. شما را از انحرافتان شفا دهد».
او می‌افزاید: «دو هفته بعد که بسته‌ای از لباس‌های گرم رسید، متوجه شدم که فقط دو هفته یا یک ماه آنجا نبودم. خرد کردن چوب .
هنگامی که با خوک مواجه شد، او دچار حمله پانیک شد و طبق گفته او عمل نکرد.
نه ماه بعد، او موفق به فرار شد. شخصی تلفن را کنار گذاشته بود که با آن به پلیس زنگ می زد.
آنها افسرانی را به مرکز فرستادند که گفتند آدا باید آزاد شود زیرا برخلاف میلش بازداشت شده است.
بی بی سی با مرکز تماس گرفت، اما فردی که با او صحبت کردیم هرگونه اطلاع از برنامه های تبدیل درمانی را رد کرد. با بستگان آدا هم تماس گرفتیم اما پاسخی دریافت نکردیم.
دوران آدا پایین ترین نقطه در نبردی مادام العمر بود – ابتدا با خانواده اش، سپس با جامعه و اکنون با قوانین دگرباشان جنسی روسیه سخت تر می شود.
به گفته گراهام رید، کارشناس مستقل سازمان ملل، حقوق تراجنسیتی ها در روسیه به طور سیستماتیک توسط استراتژی سیاسی گسترده تر دولت برای حمله به اقلیت های آسیب پذیر نقض می شود.
یک سال پس از تصویب قانونی روسیه مبنی بر ممنوعیت جراحی تغییر جنسیت، او می‌گوید که تراجنسیتی‌های روسی از «اصلی‌ترین حقوق خود برای هویت قانونی و دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی محروم شده‌اند».
قانون جدید همچنین افراد را از تغییر مشخصات شخصی خود در اسناد منع می کند – آدا یکی از آخرین افرادی بود که قبل از اجرایی شدن قانون در جولای 2023 نام خود را به طور رسمی تغییر داد.
پس از تهاجم گسترده روسیه به اوکراین، ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، غرب و حقوق دگرباشان جنسی را مورد انتقاد قرار داد و گفت که برای ارزش های سنتی روسیه مبارزه می کند. او سال گذشته در یک انجمن فرهنگی در سن پترزبورگ، تراجنسی ها را «تبدیل شوندگان یا ترنس ها» نامید.
و در پایان سال 2023، وزارت دادگستری روسیه قطعنامه دیگری را اعلام کرد که “جنبش بین المللی LGBT” را به عنوان یک سازمان افراطی به رسمیت می شناسد.
رویترزمهم نیست که چنین سازمانی وجود نداشته باشد. مجرمان حمایت از آنچه اکنون “فعالیت افراطی” خوانده می شود تا 12 سال زندان محکوم می شوند. حتی به اهتزاز درآوردن پرچم رنگین کمان جریمه نقدی و محکومیت احتمالی چهار سال زندان برای یک مجرم تکراری دارد.
در یکی از اولین محاکمه‌ها بر اساس قانون جدید، دو مرد جوان گریان و ترسیده در ماه مارس در دادگاه شهر اورنبورگ حاضر شدند. جرم آنها اداره باری بود که جامعه LBGT در آن رفت و آمد می کردند. پرونده آنها همچنان ادامه دارد.
پس از فرار از مرکز در سیبری، آدا به یک آپارتمان کوچک در مسکو نقل مکان کرد، جایی که او مکانی امن را به سایر ترنس‌جنس‌ها ارائه داد. اما آخرین نیش برای او قوانین جدید بود.
او که از خانه جدیدش در اروپا صحبت می کند، می گوید: «دیگر نمی توانستم بمانم… مجبور شدم روسیه را ترک کنم.
برای فرانسیس که در سال 2018 روسیه را ترک کرد، قوانین جدید به این معنی است که او احتمالا هرگز به خانه نخواهد رفت. حتی قبل از معرفی آنها، مقامات زادگاهش یکاترینبورگ اقداماتی را علیه او انجام دادند.
او می گوید: «از زمانی که یادم می آید می دانستم که دختر نیستم. اما در سال 2017، او با جک ازدواج کرد، صاحب سه فرزند شد و دو فرزند دیگر را به فرزندی پذیرفت.
به شوهرم گفتم شاید من اشتباه می کنم، اما فکر می کنم ترنسجندر هستم.
آنها موافقت کردند که فرانتیسک با پزشک مشورت کند. “آنها گفتند “تو 100% تراجنسیتی هستی.” احساس خیلی بهتری داشتم. همه چیز سر جای خودش قرار گرفت… فهمیدم – من هستم.»
او روند انتقال را آغاز کرد، اما مقامات محلی به زودی مداخله کردند. دو فرزند خوانده آنها بازداشت شدند و به فرانسیس گفته شد که فرزندان بیولوژیکی آنها بعدی خواهد بود.
این خانواده روسیه را ترک کردند و از آن زمان در اسپانیا زندگی می کنند.
بی بی سی / آرشیو خانواده فرانسیسیک متحد غیر باینری که از ضمیر “آنها” استفاده می کند، روسیه را در سال 2022 پس از تهاجم گسترده به اوکراین ترک کرد. این یک تصمیم سیاسی بود که به فشار بر جامعه دگرباشان جنسی ارتباطی نداشت، اما با این وجود، این فشار تاثیر خود را گذاشت.
وقتی الی 14 ساله بود، شخصی پرسید: “تو پسر هستی یا دختر؟”
“این چنین احساس شادی به من داد – من آنقدر خوشحال بودم که او از نگاه من نمی توانست تشخیص دهد.”
سال‌ها بعد به یکی از دوستانشان گفتند: فکر نمی‌کنم دختر باشم، اما فکر نمی‌کنم پسر هم باشم.
او به من نگاه کرد و گفت: اوه، خوب. مرخص شد.» و بعد به خوردن سوپ ادامه دادیم. این یکی از شادترین لحظات زندگی من بود.”
الی اکنون در جورجیا زندگی می کند و سال گذشته تصمیم گرفت ماستکتومی کند. اعضای نزدیک خانواده هنوز نمی دانند.
“اگر من فقط به پدر و مادرم بیایم و بگویم “مامان، بابا، من یک لزبین هستم” برای من راحت تر از این است که بگویم “مامان، بابا، من سینه هایم را بریده ام و می خواهم به من زنگ بزنی. .
اگرچه الی قبل از قانون جدید روسیه مبنی بر ممنوعیت تغییر جنسیت تشخیص پزشکی داشت و نام جدیدی را انتخاب کرد که از نظر جنسیت خنثی باشد، دیگر امکان تغییر گذرنامه و سایر اسناد کلیدی وجود ندارد.
فرانسیسکو هم همین مشکل را دارد. تمام مدارک او شامل نام قبلی او است که هنگام درخواست شناسنامه یا پر کردن فرم ها باعث سردرگمی می شود. اما او می گوید که زندگی در اسپانیا خوب است. او در یک کارخانه نساجی شغلی پیدا کرد که عاشق آن بود.
مانند الی، فرانسیس اعتراف می کند که جو عدم تحمل ناشی از قوانین جدید ضد دگرباشان جنسی، رابطه او با خانواده اش را تیره کرده است.
او می گوید: مادرم دیگر با من صحبت نمی کند. «او فکر می‌کند من آبروی خانواده‌مان را برده‌ام و خجالت می‌کشد به چشم همسایه‌ها نگاه کند. انگار که من یک آدم عجیب و غریب یا دزد هستم یا کسی را کشته‌ام.»
و زندگی در خارج از کشور به عنوان یک روس در حالی که جنگ در اوکراین ادامه دارد می تواند لایه دیگری از پیچیدگی را اضافه کند، الی می گوید: «در روسیه، مقامات و بخش های محافظه کار جامعه ما را دوست ندارند زیرا ما تراجنسیتی هستیم. آنها ما را در خارج از کشور دوست ندارند، زیرا ما روسی هستیم.”
آدا می‌گوید آنچه جامعه ترنس واقعاً می‌خواهد این است که “مردم بتوانند آنطور که می‌خواهند لباس بپوشند و از کتک خوردن نترسند… من فقط می‌خواهم مردم به این فکر کنند که چگونه زنده بمانند.”