فلسطینی ها از آزار و اذیت در زندان های اسرائیل صحبت می کنند

هشدار: این مقاله حاوی جزئیاتی است که ممکن است برخی از خوانندگان را ناراحت کند

یک سازمان برجسته حقوق بشر اسرائیلی می گوید که شرایط در زندان های اسرائیل که در آن اسرای فلسطینی نگهداری می شوند به منزله شکنجه است.

گزارش Btselem با عنوان “به جهنم خوش آمدید”، شهادت 55 اسیر فلسطینی اخیراً آزاد شده را نشان می دهد که شهادت واضح آنها حاکی از وخامت شدید شرایط زندان از زمان آغاز جنگ غزه در 10 ماه پیش است.

این آخرین مورد از یک سری گزارش است، از جمله هفته گذشته در سازمان مللکه حاوی اتهامات تکان دهنده ای در مورد آزار و اذیت زندانیان فلسطینی است.

بتسلم می‌گوید شواهد جمع‌آوری‌شده توسط محققان به‌طور قابل‌توجهی سازگار است.

یولی نواک، مدیر اجرایی بتسلم می‌گوید: «همه آنها بارها و بارها به ما یک چیز را گفتند.

آزار مداوم، آزار روزانه، آزار جسمی و روحی، تحقیر، کم خوابی، مردم از گرسنگی می میرند.»

نتیجه گیری خانم نواک تند است.

“سیستم زندان های اسرائیل در کل به شبکه ای از کمپ های شکنجه برای فلسطینی ها تبدیل شده است.”

از زمان حملات مرگبار حماس در 7 اکتبر که منجر به کشته شدن حدود 1200 اسرائیلی و اتباع خارجی شد، تعداد اسرای فلسطینی دو برابر شده و به حدود 10000 نفر رسیده است.

زندان های اسرائیل – که برخی توسط ارتش و برخی دیگر توسط سرویس زندان های کشور اداره می شود – بیش از حد شلوغ هستند.

زندان ها بیش از حد شلوغ هستند و هر بار ده ها یا بیشتر زندانی در سلول هایی طراحی شده اند که بیش از شش نفر را در خود جای نمی دهند.

گزارش Btselem سلول های بیش از حد شلوغ و کثیف را توصیف می کند که در آن برخی از زندانیان مجبور می شوند روی زمین بخوابند، گاهی اوقات بدون تشک یا پتو.

برخی از زندانیان بلافاصله پس از حملات حماس دستگیر شدند. برخی دیگر در غزه با شروع تهاجم اسرائیل دستگیر شدند یا در اسرائیل یا کرانه باختری اشغالی دستگیر شدند.

بعداً بسیاری بدون ارائه گزارش آزاد شدند.

فراس حسن قبلاً در ماه اکتبر در زندان بود و تحت “بازداشت اداری” به سر می برد، اقدامی که به موجب آن مظنونان – اگرچه اکثراً در مورد فلسطینی ها اعمال می شود – می توانند کم و بیش به طور نامحدود بدون اتهام در بازداشت نگه داشته شوند.

اسرائیل می گوید که استفاده از این سیاست ضروری و منطبق با قوانین بین المللی است.

فیراس می گوید که با چشمان خود دید که شرایط پس از 7 اکتبر چقدر سریع بدتر شد.

وقتی در توق، روستایی در کرانه باختری در جنوب بیت لحم ملاقات کردیم، او به من گفت: «زندگی کاملاً تغییر کرده است.

من آنچه را که اتفاق افتاد سونامی می نامم.

آقای حسن از اوایل دهه 1990 در زندان بوده و از زندان خارج شده است و دو بار به عضویت در جهاد اسلامی فلسطین متهم شده است، گروهی مسلح که اسرائیل و بسیاری از کشورهای غربی آن را یک سازمان تروریستی خوانده اند.

او وابستگی گذشته خود را پنهان نمی کند، می گوید که “فعال” بوده است.

او که با سختی های زندگی در زندان آشنا بود، گفت که هیچ چیز او را برای اتفاقی که دو روز پس از 7 اکتبر وقتی مأموران وارد سلول او شدند، آماده نکرد.

وی گفت: ما توسط 20 افسر، افراد نقابدار با باتوم و چوب، سگ و سلاح گرم مورد ضرب و شتم وحشیانه قرار گرفتیم.

«ما را از پشت بسته بودند، چشمانمان را بسته بودند، به شدت کتک خوردیم. صورتم خونریزی داشت. 50 دقیقه ما را زدند. من آنها را از زیر باند دیدم. آنها ما را در ویدیو کتک زدند.”

آقای حسن در نهایت در ماه آوریل بدون هیچ اتهامی آزاد شد و تا آن زمان گفت 300 پوند (20 کیلوگرم) از دست داده است.

ویدئویی که در روز آزادی او گرفته شده است، اندام لاغری را نشان می دهد.

او اواخر همان ماه به محققان B'tselem گفت: “من در گذشته 13 سال را در زندان گذراندم و هرگز چنین چیزی را تجربه نکرده بودم.”

اما این تنها فلسطینی های غزه و کرانه باختری نیستند که در مورد آزار و اذیت در زندان های اسرائیل صحبت می کنند.

شهروندان اسرائیلی مانند ساری خوری، وکیل عرب اسرائیلی اهل حیفا، می گویند که این اتفاق برای آنها نیز افتاده است.

آقای خوریه نوامبر گذشته به مدت 10 روز در زندان مجدو در شمال اسرائیل زندانی بود. پلیس گفت که دو پست او در فیس بوک اقدامات حماس را تحسین می کرد – اتهامی که به سرعت کنار گذاشته شد.

اما تجربه کوتاه او در زندان – اولین تجربه اش – تقریباً او را شکست.

او درباره صحنه هایی که در مگیدو شاهد بود می گوید: «آنها فقط عقلشان را از دست دادند.

«هیچ قانونی وجود نداشت. هیچ نظمی در داخل نبود.»

آقای خوریه می گوید که از بدترین سوء استفاده در امان مانده است. اما او می گوید که از رفتار با زندانیان حیرت زده شده است.

او به ما گفت: «بی دلیل آنها را بدجوری زدند. آنها فریاد می زدند، بچه ها، ما کاری نکردیم. شما نباید ما را شکست دهید.

در صحبت با دیگر زندانیان، او به سرعت متوجه شد که آنچه می بیند عادی نیست.

تا 7 اکتبر به من گفتند که این بهترین درمان نبود، اما بعد از آن همه چیز متفاوت بود.

آقای حوریه می‌گوید که در طی اقامت کوتاهی در بازداشتگاهی که زندانیان به نام تورا بورا (اشاره به شبکه غارهای القاعده در افغانستان) می‌شناسند، در سلولی مجاور صدای یک زندانی کتک خورده را شنیده است که درخواست کمک پزشکی می‌کند.

به گفته آقای خوری، پزشکان تلاش کردند تا او را زنده کنند، اما او به زودی فوت کرد.

بر اساس گزارش سازمان ملل در هفته گذشته، “اعلامیه های IPS (سرویس زندان های اسرائیل) و سازمان های زندانیان نشان می دهد که 17 فلسطینی بین 7 اکتبر تا 15 مه در بازداشتگاه IPS جان خود را از دست داده اند.

در همین حال، وکیل نظامی اسرائیل در 26 مه گفت که در حال تحقیق در مورد مرگ 35 زندانی در بازداشتگاه در نوار غزه است.

ماه ها پس از آزادی آقای حریه – دوباره بدون اتهام – وکیل همچنان در تلاش است تا آنچه را که در مگیدو شاهد آن بوده است، درک کند.

او به ما گفت: «من اسرائیلی هستم… من یک وکیل هستم. «من دنیای بیرون از زندان را دیدم. حالا من داخل هستم. من دنیای متفاوتی می بینم.”

او گفت که ایمان او به شهروندی و حاکمیت قانون از بین رفته است.

بعد از آن تجربه همه چیز به هم ریخت.

آزار گسترده اسرای فلسطینی را به مقامات مربوطه گزارش کرده ایم.

ارتش گفت که “به طور کامل ادعاهای خشونت سیستماتیک علیه بازداشت شدگان را رد می کند”.

ارتش به ما گفت: «شکایت‌های خاص در مورد سوء رفتار یا شرایط نامناسب بازداشت، به مقامات مربوطه ارتش اسرائیل ارسال می‌شود و مطابق با آن برخورد می‌شود».

سرویس زندان گفت که “از ادعاهایی که شما توضیح داده اید بی اطلاع است و تا آنجا که ما می دانیم چنین حادثه ای وجود نداشته است”.

از 7 اکتبر، اسرائیل از دسترسی کمیته بین المللی صلیب سرخ به اسرای فلسطینی، طبق قوانین بین المللی خودداری کرده است.

هیچ توضیحی برای امتناع ارائه نشده است، اما دولت بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، اغلب از ناتوانی کمیته بین‌المللی صلیب سرخ در دسترسی به اسراییل و دیگر گروگان‌های اسراییل در غزه ابراز ناامیدی کرده است.

انجمن حقوق مدنی در اسرائیل (ACRI) دولت را به “نقض عمدی قوانین بین المللی” متهم کرد.

رفتار با اسرای فلسطینی باعث درگیری شدید عمومی در هفته گذشته شد که معترضان راست افراطی، از جمله اعضای پارلمان اسرائیل، سعی کردند با زور از دستگیری سربازان جلوگیری کنند متهم به تجاوز جنسی به یک زندانی غزه در پایگاه نظامی سد تیمان.

برخی از معترضان از هواداران وزیر امنیت تندرو اسرائیل، ایتامار بن گویر، مرد مسئول سرویس زندان بودند.

آقای بن گویر بارها به خود می بالید که تحت رهبری او شرایط اسرای فلسطینی به طرز چشمگیری بدتر شده است.

او در یک جلسه طوفانی در ماه ژوئیه به اعضای پارلمان اسرائیل، کنست، گفت: «من افتخار می کنم که زمانی همه شرایط را تغییر دادیم.

برای B'Tselem، آقای بن گویر مسئولیت زیادی در قبال سوء استفاده هایی دارد که اکنون گزارش می شود.

یولی نواک به ما گفت: «این سیستم‌ها به دست راست‌گراترین، نژادپرست‌ترین وزیری که اسرائیل تا به حال داشته است، سپرده شده است.

برای او، رفتار اسرائیل با زندانیان پس از وقایع دردناک 7 اکتبر یک شاخص خطرناک از انحطاط اخلاقی این کشور است.

او می گوید: «تروما و اضطراب هر روز ما را همراهی می کند.

اما اینکه اجازه دهیم این چیز ما را به چیزی تبدیل کند که انسان نیست و انسان را نمی بیند، فکر می کنم غم انگیز است.