خانواده آیزاک هیز دونالد ترامپ را به دلیل موسیقی رالی تهدید به شکایت کردند

خانواده آیزاک هیز، خواننده فقید سول، به دونالد ترامپ دستور داده اند که از پخش آهنگ این ستاره Hold On, I'm Coming در راهپیمایی های انتخاباتی خود دست بردارد.

نامه خطاب به ترامپ و تیمش و پسر هیز را در شبکه های اجتماعی به اشتراک گذاشترئیس جمهور سابق آمریکا را تهدید می کند که اگر تا 16 اوت از این قانون پیروی نکند، شکایت خواهد کرد.

خانواده همچنین 3 میلیون دلار (2.4 میلیون پوند) حق امتیاز برای استفاده مکرر از این آهنگ توسط شرکت بین سال‌های 2022 تا 2024 می‌خواهند.

این آهنگ که توسط دو روح سم و دیو به شهرت رسیده است، بخشی منظم از راهپیمایی های ترامپ است و اغلب قبل و بعد از سخنرانی های او پخش می شود.

هیز این آهنگ را در سال 1966 به همراه دیو پورتر زمانی که نویسنده کارکنان Stax Records بود، نوشت. او با آثاری مانند Shaft و Walk On By برنده جایزه گرمی و اسکار شد.

خانواده هیز در نامه قانونی خود مدعی شده اند که «مکرراً از ترامپ خواسته اند که استفاده از این آهنگ را متوقف کند. آنها در ادامه به 134 مورد اشاره می کنند که کمپین به هر حال ادامه داشت.

وکیل آنها، جیمز واکر، استدلال کرد که کمپین ترامپ “عمدا و گستاخانه در نقض حق چاپ شرکت کرده است.”

او در ادامه از شرکت خواست هر ویدیویی را که حاوی آهنگ است حذف کند و بیانیه کاملی منتشر کند که در آن اذعان کند که خانواده هیز استفاده از موسیقی او را “تأیید، تایید یا اجازه” نداده است.

واکر اضافه کرد که قیمت درخواستی 3 میلیون دلاری به دلیل فرکانس پخش “صبر کن، من می آیم”، رقم “به شدت پایین” بود.

در این نامه همچنین آمده است که اگر تصمیمی گرفته نشود و شکایتی مطرح شود، خانواده هیز برای استفاده از این آهنگ 150 هزار دلار خسارت خواهند خواست که به بیش از 20 میلیون دلار (15.7 میلیون پوند) می رسد.

کمپین ترامپ هنوز به این نامه یا تهدید به اقدام قانونی پاسخی نداده است.

خانواده هیز پیش از این از ترامپ به خاطر بازی در کنوانسیون انجمن ملی تفنگ در کمتر از یک هفته پس از تیراندازی در مدرسه Uvalde در سال 2022 که 19 کشته برجای گذاشت، به خاطر بازی “صبر کن، من می آیم” انتقاد کرده بودند.

آنها در آن زمان نوشتند: “تسلیت ما به قربانیان و خانواده های Uvalde و قربانیان تیراندازی های دسته جمعی در همه جا”.

پورتر، یکی از نویسندگان این آهنگ، همچنین نوشت: “من تایید نکرده ام و نخواهم پذیرفت که آنها از این آهنگ برای هیچ یک از اهداف خود استفاده کنند.”

در همین حال، سام پورتر – که ضبط اصلی این آهنگ را اجرا کرد – با استفاده از آهنگ باراک اوباما در مبارزات انتخاباتی سال 2008 خود مخالفت کرد.

او در آن زمان در بیانیه ای گفت: «من با حمایت از شما در بالاترین مقام کشورمان موافقت نکردم.

وی افزود: رای من یک موضوع بسیار خصوصی بین من و صندوق است.

روز یکشنبه، پسر هیز، آیزاک هیز سوم، مخالفت خود را با کمپین ترامپ روشن کرد.

دونالد ترامپ نه تنها از طریق استفاده مداوم از موسیقی پدرم بدون اجازه، بلکه از طریق سابقه تجاوز جنسی به زنان و لفاظی‌های نژادپرستانه‌اش، فقدان صداقت و کلاس را نشان می‌دهد. او در اینستاگرام نوشت.

این رفتار دیگر قابل تحمل نخواهد بود و ما برای پایان دادن به آن سریعا اقدام خواهیم کرد.»

خانواده هیز آخرین نفر در صف طولانی موزیسین هایی هستند که از کمپین ترامپ شکایت می کنند.

بیتلز، نیل یانگ، ادل، بروس اسپرینگستین، سیناد اوکانر و آئروسمیت از جمله هنرمندانی هستند که به سیاستمداران دستور توقف و توقف داده اند.

در واقع لیست هنرمندانی که اعتراض کرده اند به قدری طولانی است که موضوع موضوع است صفحه خاص خود را در ویکی پدیا دارد.

روز شنبه، تیم سلین دیون همچنین به استفاده از آهنگ او My Heart Will Go On در یک تجمع در مونتانا اعتراض کردند.

در بیانیه آمده است: «این استفاده به هیچ وجه مجاز نیست و سلین دیون این استفاده یا استفاده مشابه را تأیید نمی کند.

او با اشاره به اینکه آهنگ برای کشتی در حال غرق شدن تایتانیک ضبط شده است، اضافه کرد:

با این حال، نوازندگان تنها موفقیت محدودی در جلوگیری از استفاده سیاستمداران از موسیقی خود داشته اند.

در ایالات متحده، شرکت ها نیاز به دریافت مجوز سیاسی از سازمان حقوق موسیقی BMI دارند که به آنها امکان دسترسی به بیش از 20 میلیون آهنگ برای استفاده در رالی ها را می دهد.

هنرمندان و ناشران می توانند درخواست کنند که موسیقی آنها از لیست حذف شود، اما به نظر می رسد که برگزارکنندگان به ندرت پایگاه داده را بررسی می کنند تا مطمئن شوند که مجوز دارند.

لری آیزر، وکیلی که وکالت جکسون براون را بر عهده داشت، می‌گوید: «آن‌ها آنقدر که دوست دارند به حقوق هنرمندان اهمیت نمی‌دهند». (این پرونده بعداً حل شد).

“این فقط کارزار ترامپ نیست” ایزر در این مورد به مجله بیلبورد گفت. بیشتر کمپین های سیاسی به دنبال ساختن یک آهنگ نیستند.»

پرونده ها به ندرت به دادگاه می روند – هر دو طرف معمولاً پس از انبوهی از نامه های قانونی عقب نشینی می کنند.