هنرمند اهل عاج ابودیا – “من شوکه نیستم، من یک پرفروش هستم”

در ماه سپتامبر، کارشناسان هنری جهان از نامی که در صدر آخرین فهرست پرفروش ترین هنرمندان جهان قرار گرفت، شگفت زده شدند.

ابودیا، هنرمند اهل عاج الهام گرفته از گرافیتی، نام های بزرگی مانند دامیان هرست و بنکسی را شکست داد تا بیشترین آثار را در حراج سال گذشته بفروشد.

به گزارش هیسکوکس آرتیست تاپ 100، ابودیا با نام واقعی عبدالله دیاراسوبه، 75 لات را ناک اوت کرد. یکی از این بوم ها به قیمت 504000 پوند (640000 پوند) فروخته شد.

سایت پیشرو آنلاین Artsy از ابودیا به عنوان یک پیروزی مورد استقبال قرار گرفت “روشن”در حالی که گاردین گفت کارشناسان بازار بودند “کور” توسط رتبه بندی

چند ماه بعد، ابودیا در یک گالری لندن که با نقاشی‌هایش گچ بری شده بود، به من می‌گوید که نتایج نظرسنجی برای او «غافلگیرکننده» نبود.

او با پوشیدن لباس کامل مشکی به جز دستبندهای مچ‌دار، می‌گوید: «چون اگر سخت کار کنید، مطمئناً موفقیت به دست می‌آید.

“اول کار تو… بعد همه چیز به خانه برمی گردد.”

طبیعت نرم زبان ابودیا با هنری که او را احاطه کرده است در تضاد است – رنگ‌های روشن و بوم‌های چندلایه او دارای چهره‌های کارتونی هستند که از خیابان‌های ابیجان، بزرگترین شهر ساحل عاج، جمع‌آوری شده‌اند.

عبودیا با استفاده از مخلوطی از چوب روغنی، رنگ های اکریلیک و مواد بازیافتی مانند روزنامه، سختی های زندگی در مرکز شهر ابیجان را به تصویر می کشد. او توجه ویژه ای به کودکانی دارد که در خیابان های شهر زندگی و کار می کنند.

تصاویر شاهدان عینی او از جنگ داخلی عاج 2011 به همان اندازه جذاب هستند. چهره ها با چشمان خالی به بیننده خیره می شوند، در حالی که سربازان مسلح و جمجمه ها شدت را افزایش می دهند.

ابودیا می‌گوید امروز این تصور غلط وجود دارد که صعود او به اوج “به سرعت اتفاق افتاد”.

نه، من 15-10 سال برای این کار کار کردم.

عبودیا در سال 1983 در آبنگور، شهر کوچکی در حدود 200 کیلومتری ابیجان به دنیا آمد. U مقاله 2012این هنرمند گفت که در سن 15 سالگی پس از اینکه به پدرش گفت که می‌خواهد یک تابلوی نقاشی زندگی کند، او را از خانه اش بیرون کردند.

پس از اخراج او، ابودیای جوان ادامه داد و در یک مدرسه هنری ثبت نام کرد. به دلیل نداشتن حمایت مالی، بعد از اینکه دانش آموزان دیگر به خانه رفتند، در کلاس درس خود خوابید. این شب های ناراحت کننده به ثمر نشست – پس از فارغ التحصیلی در سال 2003، ستاره آینده در مدرسه هنری برجسته ساحل عاج، École des Beaux-Arts پذیرفته شد.

مدرسه هنرهای زیبای ابیجان، ابیجان را با نمادهای هنری عاج آشنا خواهد کرد که تأثیر آنها را می توان در آثار فعلی او یافت. به عنوان مثال، توجه ابودیا به محیط بلافصل و استفاده از مواد بازیافتی را می توان به Vohou Vohou، یک گروه مدرنیستی که در دهه 1970 توسط هنرمندانی مانند یوسف بات، یاکوبا توره و کرا انگسون تأسیس شد، ردیابی کرد.

ابودیا شروع به دور شدن از سبک‌های هنری سنتی کرد و در عوض از قلم‌موهای رام‌نشده و رنگ‌های خاکی برای بازسازی گرافیتی‌های ایجاد شده توسط کودکان محروم ابیجان استفاده کرد.

به گفته ابودیا، این هنرمندان جوان و بالفعل خیابانی “رویاهای خود را بر روی جهان ترسیم می کنند.”

او می‌گوید که کودکان تأثیر اصلی او هستند، نه آن هنرمند مشهور گرافیتی آمریکایی که اغلب آثارش را با او مقایسه می‌کنند.

«وقتی شروع به کار کردم، نمی دانستم [Jean-Michel] باسکی“، – می گوید ابودیا.

اینطور نبود که “مردی به نام باسکیا وجود دارد، مردی به نام پیکاسو” وجود دارد، زیرا مدرسه اینترنت نداشت و آنها در مورد آن هنرمندان صحبت نمی کردند.

عبودیا پس از تثبیت سبک اصلی خود، نقاشی‌های خود را در گالری‌های مرکز ابیجان می‌کشاند، به این امید که آن را در آنجا بسازد.

«خیلی سخت بود… گفتند: «حواست نیست؟ این چه نوع کار است؟ ابودیا به یاد می آورد که بهتر است به لندن، ایالات متحده آمریکا یا پاریس بروید، زیرا این شغل … اینجا معنی ندارد.

مشکلات به همین جا ختم نشد. در سال 2010، لوران گباگبو، رئیس جمهور وقت ساحل عاج، پس از شکست در انتخابات به رقیب آلسان اوتارا، از کناره گیری خودداری کرد. جنگ داخلی آغاز شد و 3000 نفر کشته و 500000 نفر دیگر خانه های خود را ترک کردند.

در طول چهار ماه درگیری، ابودیا به استودیوی زیرزمین خود پناه برد و وحشتی را که در هنگام بالا آمدن از زمین دید، مستند کرد.

جنگ با دستگیری دراماتیک آقای باگبو توسط نیروهای سازمان ملل و فرانسه به پایان رسید – و ابودیا با 21 نقاشی ناراحت کننده از مخفیگاه خود بیرون آمد.

کار او توسط هنردوستان و روزنامه نگاران از ساحل عاج و فراتر از آن مورد ستایش قرار گرفت و صعود ابودیا به موفقیت جهانی آغاز شد.

او توسط مجموعه‌داران مشهور هنری چارلز ساچی و ژان پیگوزی حمایت می‌شد – و آثارش را در مکان‌های معتبری مانند کریستیز در نیویورک و بینال ونیز به نمایش گذاشت.

اولین نمایشگاه انفرادی ابودیا در محل این مصاحبه، در گالری لارکین دوری لندن (که در آن زمان به گالری جک بل معروف بود) برگزار شد.

مالک الیور دوری که بیش از یک دهه است ابودیا را می شناسد، به بی بی سی گفت: “چیزی در نقاشی های او وجود دارد که همه ما می توانیم با آن ارتباط برقرار کنیم؛ لحظاتی از قدرت و زیبایی در میان عدم اطمینان و وحشت وجود دارد.”

هنریکو آموافا، کارشناس هنر آفریقایی، می‌گوید هنر ابودیا «از جهاتی با ایده بین‌المللی آفریقا که تجسم جنگ است» و دیگر اشکال مبارزه مطابقت دارد.

خانم می‌گوید: اگرچه دلایل دیگری برای موفقیت او وجود دارد، مانند «اصالت، قدرت عاطفی واقعاً خامی که او می‌تواند منتقل کند، نحوه صحبت او با زندگی شهری، نحوه صحبت او درباره درگیری و تأثیر آن بر کودکان». آموافو، رئیس گالری هنرهای معاصر ADA در غنا.

رشد ابودیا با رشد بازار هنر آفریقا نیز همزمان است. در سال 2021، تحلیلگر هنر ArtTactic گزارش داد که فروش حراج هنر مدرن و معاصر آفریقا با 44 درصد افزایش به رکورد 72.4 میلیون دلار (56.9 میلیون پوند) رسید.

ArtTactic همچنین دریافت که در حالی که بازار جهانی هنر در سال گذشته 18 درصد کاهش یافته است، بازار هنر آفریقا تنها 8.4 درصد کاهش یافته است.

هیسکوکس در ارزیابی سال 2024 خود از صنعت، رتبه‌بندی پرفروش‌ترین هنرمندان را از نظر حجم تمام آثار هنری فروخته شده، مانند سال 2023 درج نکرد.

با این حال، او عبودیا را به عنوان ششمین هنرمند موفق در زمینه آثاری که کمتر از 50000 دلار (39300 پوند) فروخته می شود، معرفی کرد.

تربیت ابودیا باعث شد که او زمان خود را بین کشور محل تولدش و نیویورک تقسیم کند. او در ساحل عاج بازگشته و تلاش های خود را به بنیاد ابودیا، سازمانی که او برای حمایت از کودکان و هنرمندان جوان کشور تأسیس کرده است، می کند.

این نمونه دیگری از ستاره شدن است – اما وقتی از او می‌پرسم که آیا برنامه‌ای برای شغلی دارد یا خیر، با صراحت می‌گوید: “نه، ندارم.”

وقتی او را فشار می‌دهم، می‌گوید که همه چیز را یکی یکی مصرف می‌کند – شاید یک پادزهر آرام‌بخش برای بیش از یک دهه لجبازی.