امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه، از تصمیم شوکه کننده خود برای انحلال پارلمان و برگزاری انتخابات دفاع کرد و از رای دهندگان فرانسوی خواست که متحد شوند و به افراط و تفریط نه بگویند.
ماکرون سه روز پس از اعلامیه انفجاری خود در واکنش به پیروزی چشمگیر تجمع ملی راست افراطی در انتخابات اتحادیه اروپا، انکار کرد که می خواهد کلید قدرت را به آنها بدهد.
وی انتصاب انتخابات را تنها گزینه جمهوری خواهی خواند. او گفت که طیف وسیعی از گروه های سیاسی که «نمی توانند با این تب افراطی همذات پنداری کنند» باید علیه آن متحد شوند.
تصمیم او برای تعیین دو دور انتخابات در 30 ژوئن و 7 ژوئیه باعث شد که چهار حزب چپ با همکاری یکدیگر موافقت کنند، اما جمهوریخواهان محافظه کار عمیقاً اختلاف نظر داشتند.
اریک کوتی، رهبر جمهوری خواه تندرو، پس از فراخوان برای اتحاد با حزب ملی به رهبری مارین لوپن و جردن باردلا، با درخواست استعفا مواجه شد.
اگرچه تخمین زده می شود که نیمی از جریان اصلی جمهوری خواهان از چنین اتحادی حمایت می کنند، اکثریت قریب به اتفاق رهبران حزب به طور کامل آن را رد کردند.
آقای چوتی گفت که دفتر مرکزی حزب در پاریس به دلایل امنیتی بسته شده بود، ساعاتی قبل از برگزاری نشست اضطراری در آنجا برای تصمیم گیری در مورد برکناری او از سمت خود. وی برنامه ریزی برای چنین نشستی را تکذیب کرد.
رئیس جمهور مکرون به دلیل تصمیم ظاهرا خودجوش برای برگزاری انتخابات یک ساعت پس از رسیدن حزبش به کمتر از 15 درصد به شدت مورد انتقاد قرار گرفت در حالی که ائتلاف ملی تقریباً 31.5 درصد رای اروپا را به دست آورد.
با گذشت دو سال از دور دوم ریاست جمهوری او، حزب او اکثریت مجلس ملی را ندارد، بنابراین هر قانونی نیاز به حمایت متحدان سیاسی دارد. او گفت که سیستم به بن بست رسیده است و دولت نمی تواند اقدام کند.
آقای ماکرون گفت که به عنوان رئیس جمهور کمپین انتخاباتی نخواهد داشت و این کار را به نخست وزیر گابریل آتال واگذار می کند، اگرچه سخنرانی روز چهارشنبه او شباهت زیادی به راه اندازی کمپین حزبش داشت.
آقای مکرون در پاسخ به سوال یک روزنامه نگار که آیا کلید فرانسه را به راست افراطی سپرده است یا خیر، گفت که انجام هیچ کاری یک گزینه نیست و درخواست از مردم برای تصمیم گیری یک اصل دموکراسی است. رای دهندگان حامی راهپیمایی ملی روز یکشنبه خشم خود را ابراز کردند و گفت: پیام دریافت شده است.
آقای مکرون آتش را هم به چپ و هم به راست تغییر داده است و مدعی است که نقاب هر دو افتاده و نبرد برای ارزش‌ها آشکار شده است.
او شوتی را متهم کرد که به حزب خود که میراث خود را مدیون روسای جمهور شارل دوگل، ژاک شیراک و نیکلا سارکوزی است، پشت کرده است.
او سپس گفت که چپ میانه با چپ های افراطی که به خاطر یهود ستیزی و احساسات ضد پارلمانی مجرم هستند، وارد بستر شده اند.
رافائل گلوکسمن روز یکشنبه به لطف کمپینی که رأی دهندگانی را که از حزب تندروتر «فرانسه بدون کمان» ژان لوک ملانشون بیگانه شده بودند، به مقام سوم رساند. با این حال، در عرض 24 ساعت پس از نتایج، چپ میانه بدون فروتنی با فرانسه مذاکره کرد.
آقای ملنشون رئیس جمهور را متهم کرد که در استراتژی هرج و مرج فرو رفته و در جریانی از توهین به “کسانی که با او موافق نیستند” غرق شده است.