پا کاترین آرمسترانگ، اخبار بی بی سی
کلود مونهیکی از موزه‌های هنری پیشرو سوئیس می‌گوید که پنج تابلوی نقاشی را از یکی از نمایشگاه‌هایش حذف می‌کند و در حال بررسی است که آیا آنها توسط نازی‌ها غارت شده‌اند یا خیر.
این آثار – بخشی از مجموعه موزه Kunsthaus زوریخ – متعلق به برخی از مشهورترین هنرمندان جهان از جمله کلود مونه و ونسان ون گوگ است.
مدت‌ها در مورد منشأ آثار موجود در مجموعه امیل بوهرل که به نام دلال اسلحه آلمانی الاصل که در طول جنگ جهانی دوم با ساخت و فروش اسلحه به نازی‌ها ثروت خود را به دست آورد، تردید وجود داشت.
تصمیم برای حذف این نقاشی ها به دنبال انتشار دستورالعمل های جدید با هدف مقابله با تعداد زیادی از آثار فرهنگی است که هنوز به خانواده هایی که از آنها به سرقت رفته اند بازگردانده نشده اند.
آثار هنری تحت بررسی عبارتند از: باغ مونه در گیورنی اثر کلود مونه، پرتره مجسمه‌ساز لوئی-ژوزف گوستاو کوربه، ژرژ هانری مانوئل هانری دو تولوز-لاترک، برج قدیمی ونسان ون گوگ، و مونتانت مسیر پل گوگن.
هیئت بنیاد مجموعه امیل بورلت در بیانیه ای گفت که “در تلاش خواهد بود تا راه حلی منصفانه و عادلانه برای این آثار با جانشینان صاحبان سابق، با پیروی از بهترین شیوه ها پیدا کند.”
ششمین اثر این مجموعه، سلطانا اثر ادوارد مونه، نیز تحت بررسی بیشتر است، اما بنیاد گفت که دستورالعمل‌های جدید اعمال شده در مورد آن را باور ندارد و این نقاشی به طور جداگانه مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
در این بیانیه آمده است: “با توجه به شرایط کلی تاریخی پیرامون فروش، بنیاد آماده است تا با توجه به سرنوشت غم انگیز مالک سابق، کمک مالی به دارایی ماکس زیلبربرگ ارائه دهد.”
سیلبربرگ یک صنعتگر یهودی آلمانی بود که مجموعه گسترده هنری او توسط نازی ها به اجبار به حراج گذاشته شد. اعتقاد بر این است که او در اردوگاه مرگ نازی ها آشویتس در جریان هولوکاست کشته شده است.
بر اساس گزارش Neue Zürcher Zeitung، بحث هایی وجود دارد که آیا سیلبربرگ مجبور به فروش La Sultane شده یا به دلایل مالی آزادانه این کار را انجام داده است.
تصویر توسط ullstein Dtl/Getty Imagesبیش از 20 کشور، از جمله سوئیس، در اوایل سال جاری توافق کردند بهترین شیوه های جدید وزارت امور خارجه ایالات متحده درباره نحوه برخورد با هنر غارت شده توسط نازی ها
آنها به مناسبت بیست و پنجمین سالگرد اصول کنفرانس واشنگتن در سال 1998 صادر شدند که مجموعه ای از اصول را با هدف بازیابی اشیایی که دزدیده شده یا به زور فروخته شده اند، تعیین می کند.
این اصول ابزار مهمی برای خانواده‌هایی است که به دنبال بازگرداندن آثار هنری غارت شده هستند، زیرا طبق قوانین سوئیس، به دلیل محدودیت‌های قانونی، امروز نمی‌توان برای استرداد یا غرامت آثار مجموعه بورله شکایت کرد.
استوارت آیزنستات، مشاور ویژه وزیر امور خارجه ایالات متحده در مورد هولوکاست، طی یک اعلامیه بهترین عملکرد در ماه مارس گفت که تخمین زده می‌شود که «بیش از 100000 از 600000 نقاشی و بسیاری از میلیون‌ها کتاب، نسخه‌های خطی، اشیاء مذهبی آیینی، و سایر ارزش های فرهنگی دزدیده شده هرگز بازگردانده نشدند.»
بوهرله تا زمان مرگش در سال 1956 حدود 600 اثر هنری جمع آوری کرده بود. تعداد زیادی متعلق به بنیاد بوهرله است و به عنوان بخشی از وام 20 ساله در Kunsthaus به نمایش گذاشته شد.
گفته می شود بقیه در خانه های بستگان بازمانده بورله آویزان می شوند.