پا برگشت همیلتونی، ژوهانسبورگ
برگشت همیلتونیالکا مایس راهنمای آفریقای جنوبی از جلوی خودروی سافاری خود اعلام می‌کند: «امروز به دنبال «پنج بزرگ» خواهیم بود، چیزی که در خیابان‌های حومه ژوهانسبورگ شنیده می‌شود.
اما ما در مورد بازی صحبت نمی کنیم، بلکه در مورد طبیعت زنده که روی گرافیتی های شهری به تصویر کشیده شده است.
شهرت به دلیل میزان جرم و جنایت و دیوارهای بلند پر از نرده های برقی، جنبه های دیگری نیز در قلب تجاری آفریقای جنوبی وجود دارد – از جمله آنچه روی سطوح آن دیوارها نقاشی شده است.
آقای میس، یک کارآفرین محلی، هنر را در دانشگاه سیتی ویتواترزند آموخت که باعث شد او از هنر خیابانی دراماتیک خود قدردانی کند.
اولین تورهای او روی دو چرخ شروع شد. آنها ادامه دارند، اما در سال 2021 به یک سافاری شهری تبدیل شد.
همانطور که با وسیله نقلیه سافاری سبز خود از یک رستوران محلی بیرون می‌رویم، او با خوشحالی به ما هشدار می‌دهد: «باید به دقت نگاه کنید تا حیوانات نقاشی شده روی دیوارها را پیدا کنید.
«سفر در شهر دشوارتر از بوته است. همه جا حرکت است. و البته چاله هایی وجود دارد که باید از آنها اجتناب کرد!»
اولین توقف ما یک گاومیش صورتی وحشی را نشان می دهد که در حال کشیدن یک سیگار چاق یا شاید یک مفصل است.
ما اولین مورد از پنج بزرگ خود را دیدیم، اصطلاحی که توسط شکارچیان شکار بزرگ در قرن نوزدهم برای اشاره به فیل، کرگدن، بوفالو، شیر و پلنگ ابداع شد.
برگشت همیلتونیما در هوای خنک پاییز ژوهانسبورگ رانندگی می کنیم.
باغ‌های حومه شهر هنوز سبز هستند و گرافیتی‌های زیادی روی دیوارها دیده می‌شود که ناظر معمولی ممکن است آنها را از دست بدهد.
یک فیل صورتی، یکی دیگر از پنج فیل بزرگ و یک ربات برای جلب توجه با یک مارمولک غول پیکر با کفش های کتانی قرمز رقابت می کنند. دیوار یادبودی برای مردگان توسط هنرمندان گرافیتی کشیده شده است.
برگشت همیلتونیبه مرکز شهر می رویم، جایی که با یک هنرمند گرافیتی به نام “Geyser” آشنا می شویم.
او در حال کار می گوید: «هشت سال است که این کار را انجام می دهم.
من اسکیت بورد را شروع کردم و دوستم گرافیتی داشت. او به من یاد داد که نقاشی بکشم و سپس روی دیوارها نقاشی کنم.
او توضیح می‌دهد: «بیشتر دستورات را انجام می‌دهم»، اگرچه همه چیز چندان رسمی نیست.
معمولاً در طول روز امن‌تر است، اما برخی مکان‌ها را فقط می‌توان در شب پیاده‌روی کرد.»
گازر هنرمندی سازش ناپذیر است.
من دوست دارم وقتی مردم آن را دوست دارند، اما برخی از مردم نمی فهمند. این برای عموم نیست. این برای ابراز وجود فردی است. همه چیز مربوط به روح است.”
“Slegh” که با نام “کرینکی وینکی” نیز شناخته می شود، هنرمند دیگری در گالری است که به کسانی که گرافیتی را مخرب می دانند پاسخ می دهد.
تنها کاری که می کنم این است که یک میلی متر رنگ روی دیوار می گذارم. بنابراین اگر آن را تخریب بنامید، این دیدگاه شماست.»
“اما چیزهای زیادی محله را خراب می کند: بیلبوردها، اطلاعیه ها، تابلوهای شرکتی. گرافیتی همه افراد با پیشینه های مختلف را متحد می کند و مسائل سیاسی را برجسته می کند.
برگشت همیلتونیگرافیتی فقط یک چیز حومه شهر نیست – و برای برخی مانند “دبونگز” مهلاتی، که اهل شهری در غرب ژوهانسبورگ است، شهرت به ارمغان آورده است.
او به یاد می آورد: «من درونگرا بودم و این شیوه صحبت کردن من بود.
«من شب‌ها بیرون می‌رفتم و گرافیتی غیرقانونی می‌کردم، اما انجام آن رویای من بود. این یک خروجی از شهر بود.»
دبونگز در 18 سالگی شروع به دنبال کردن رویای خود کرد. امروز، تقریباً 20 سال بعد، او از گرافیتی چریکی به یک هنرمند خیابانی معروف تبدیل شده است.
یکی از برجسته ترین آثار او در مرکز شهر، نقاشی دیواری غول پیکر هنرمند فقید جاز و فعال ضد آپارتاید، میریام ماکبا، معروف به “مادر آفریقا” است.
«شهر به من مأموریت داد که داستان جاز آفریقای جنوبی را تعریف کنم.
«گرافیتی فرهنگ اعتراضی است، اغلب سیاسی، اما هنر خیابانی بیشتر روایتی است. من رویای خود را زندگی می کنم و می خواهم جوانان روستا مرا الگوی پیروی کنند و رویاهای خلاقانه خود را باور کنند.»
برگشت همیلتونیملیسا کولوچی، برگزار کننده جشنواره سالانه هنرهای عمومی بین المللی کیپ تاون، می گوید ژوهانسبورگ “مکه ای برای گرافیتی است”.
«فرهنگ آنجا مهمان نوازتر است تا از آن به نفع شهر استفاده شود.
“در طول 20 سال گذشته پیشرفت کرده است و اکنون سطح بسیار خوبی است – برخی از هنرمندان حتی به خارج از کشور رفته اند.”
ما از گالری بیرون می آییم و ماشین ما برای جلوگیری از یک چاله بزرگ منحرف می شود و سپس از یک مسیر باریک که بوی ادرار می دهد می رانیم.
آقای مایرز می گوید: «این جایی است که بچه ها تمرین می کنند.
“آنها به یکدیگر کمک می کنند تا یاد بگیرند. این برادری است.»
برگشت همیلتونینکته برجسته این تور، مجموعه عظیمی از پانل های شگفت انگیز است که روی ساختمانی در مرکز شهر ژوهانسبورگ نقاشی شده است (به بالا مراجعه کنید).
«چنین کارها منطقه را بالا می برد. این کل خیابان را جوان می کند.» آقای مایز می گوید.
کار چشمگیر است. و ما متاسفیم که تور را به پایان می بریم، علیرغم این واقعیت که ما همه پنج بزرگ را ندیدیم.
راهنمای سافاری شهری گرافیتی ما در حین رانندگی می گوید: «گرافیتی همیشه در حال رشد است.
این در حال تبدیل شدن به یک نمایش مد برای شرکت ها است. ما معماران زیادی در این تورها داشته ایم که به دنبال راه هایی برای زنده کردن ساختمانی هستند که به رنگ نیاز دارد.”
برمی گردد و از روی صندلی راهنمای ماشین به من نگاه می کند: “می خواهیم جوبورگ را به بزرگترین پارک گرافیتی دنیا تبدیل کنیم.”
برگشت همیلتونیهمیلتون ونده یک روزنامه نگار آزاد از ژوهانسبورگ است.
شما همچنین ممکن است علاقه مند باشید:
گتی ایماژ/بی بی سی