به گفته دانشمندان، شامپانزه های وحشی گیاهانی را می خورند که دارای خواص ضد درد و ضد باکتریایی هستند تا خود را التیام بخشند.
آنها “کار کارآگاهی” خود را در جنگل های اوگاندا توصیف کردند – مشاهده حیواناتی که مجروح یا بیمار به نظر می رسیدند تا ببینند آیا آنها با گیاهان خود درمانی می کنند یا خیر.
هنگامی که حیوان آسیب دیده جنگل را برای خوردن چیزی خاص جستجو کرد، محققان نمونه هایی از آن گیاه را جمع آوری کردند و آنها را تجزیه و تحلیل کردند. اکثر گیاهان آزمایش شده دارای خواص ضد باکتریایی هستند.
دانشمندانی که نتایج خود را در مجله PLOS One منتشر کردند، فکر کنید که شامپانزه ها حتی می توانند در جستجوی داروهای جدید کمک کنند.
دکتر الودی فریمن، محقق ارشد از دانشگاه آکسفورد، گفت: ما نمیتوانیم خواص دارویی همه چیز را در این جنگلها آزمایش کنیم. “پس چرا گیاهانی را که ما این اطلاعات را در مورد آنها داریم – گیاهانی که شامپانزه ها به دنبال آنها هستند” آزمایش نکنیم؟
در چهار سال گذشته، دکتر فریمن چندین ماه را صرف نظارت و مشاهده دقیق دو جامعه از شامپانزههای وحشی در منطقه حفاظتشده جنگل مرکزی بودونگ کرده است.
او و همکارانش نه تنها به دنبال علائم درد – لنگیدن حیوان یا نگه داشتن بدنش به روشی غیرعادی – – مدفوع و نمونه ادرار را برای بررسی بیماری و عفونت جمع آوری کردند.
زمانی که یک شامپانزه زخمی یا بیمار به دنبال چیزی می گشت که معمولاً نمی خورد – مانند پوست درخت یا پوست میوه، آنها توجه ویژه ای داشتند.
دکتر فریمن توضیح داد: “ما به دنبال این سرنخ های رفتاری بودیم که گیاهان ممکن است دارویی باشند.”
او یک شامپانزه خاص را توصیف کرد – یک نر – که بازویش به شدت آسیب دیده بود.
او به یاد می آورد: «او با دست راه نمی رفت، او می لنگید. در حالی که بقیه گروه حیوان نشسته بودند و غذا می خوردند، شامپانزه مجروح در جستجوی سرخس به صدا در آمد. او تنها شامپانزه ای بود که این سرخس را پیدا کرد و خورد.
محققان یک سرخس، گیاهی به نام Christella parasitica را جمع آوری و تجزیه و تحلیل کردند که مشخص شد دارای خواص ضد التهابی قوی است.
در مجموع، محققان 17 نمونه از 13 گونه مختلف گیاهی را جمع آوری کردند و برای آزمایش به دکتر فابین شولز از دانشگاه علوم کاربردی نوبراندنبورگ آلمان فرستادند.
این نشان داد که نزدیک به 90 درصد از عصارهها رشد باکتریها را مهار میکنند و یک سوم دارای خواص ضد التهابی طبیعی هستند، به این معنی که میتوانند درد را کاهش داده و بهبودی را بهبود بخشند.
دکتر فریمن با خوشحالی گزارش داد که همه شامپانزه های مجروح و بیمار که در این مطالعه ثبت نام کرده بودند، بهبودی کامل پیدا کردند. او توضیح داد: “هر کسی که سرخس را خورد، ظرف چند روز آینده دوباره از دست خود استفاده کرد.”
او به بیبیسی نیوز گفت: «البته، ما نمیتوانیم 100 درصد ثابت کنیم که هر یک از این موارد نتیجه مستقیم مصرف این منابع بوده است».
اما دانش پزشکی را که می توان از مشاهده گونه های دیگر در طبیعت به دست آورد، برجسته می کند و نیاز مبرم به حفظ این “داروخانه های جنگلی” را برای نسل های آینده برجسته می کند.”