پا هیو شوفیلد، بی بی سی نیوز، پاریس
گتی ایماژدو کشور همسایه به انتخاباتی نزدیک می شوند که به طور غیر منتظره برگزار شد.
هر دو دولت هایی دارند که انتظار می رود سقوط کنند.
در هر دو کشور، تنش های سیاسی خانواده ها و دوستان را از هم جدا کرده است.
متوقف کردن. در حال حاضر، تمام تلاش ها برای تشبیه موازی بین انتخابات بریتانیا و فرانسه باید متوقف شود.
زیرا هر چقدر هم که در انتخابات بریتانیا در خطر باشد – و خیلی هم وجود دارد – در کنار خطراتی که در سراسر کانال مطرح شده است، کمرنگ می شود.
اینجا، در فرانسه، سرنوشت نه تنها دولت یا رهبر، بلکه نظام سیاسی نیز در هوا معلق است.
و خطر در امیدهای ناامید شده و مشاغل ویران شده، مانند یک دموکراسی صلح آمیز نیست، بلکه در خشونت واقعی نهفته است.
نیکلاس باورس، مفسر کهنه کار فرانسوی، می گوید: «موقعیت ها بسیار متفاوت است. در بریتانیا شما در پایان یک چرخه سیاسی هستید. اعلام انتخابات زودهنگام برای ریشا سوناک کاملاً منطقی بود و همه چیز مطابق با سیستم پارلمانی بریتانیا است.
“در فرانسه، ما به سوی ناشناخته ها می پریم.”
گتی ایماژرئیسجمهور مکرون دو هفته پیش با اعلام رأی‌گیری زودهنگام در واکنش به شکست جناح راست افراطی خود در انتخابات پارلمان اروپا، کشور را متحیر کرد.
به نظر می‌رسد او فکر می‌کرد که یک کمپین برق آسا رای‌دهندگان را از معاشقه‌شان با «افراطی‌ها» منصرف می‌کند و اکثریت میانه‌رو را به مجلس ملی باز می‌گرداند.
یک هفته قبل از دور اول، هیچ نشانه ای از درست بودن محاسبه او وجود ندارد. رالی ملی راست افراطی (RN) همچنان در نظرسنجی ها پیشتاز است و اکنون یک اتحاد جناح چپ وجود دارد که جزء اصلی آن حزب چپ افراطی فرانسه بدون فروتنی (LFI) است که در جایگاه دوم قرار دارد.
محتمل ترین نتیجه یا اکثریت مطلق برای RN – و در نتیجه یک دولت راست افراطی – یا پارلمان معلق است که به معنای فلج است.
باوِرز می‌گوید: در هر صورت، خطرات سه جانبه است: اول، بحران بدهی‌های مستقل فرانسه، زیرا بازارها دولت فرانسه را به چالش می‌کشند، همان‌طور که نخست‌وزیر سابق بریتانیا، لیز تراس را به چالش می‌کشید.
دوم، خشونت در خیابان. و سوم، فروپاشی نهادی.
«جمهوری پنجم ما برای هدایت ما از بحران ها طراحی شده است. اما ما در یک وضعیت بسیار ناپایدار هستیم. شهروندان از دست رفته اند زیرا خود رئیس جمهور گم شده است، بنابراین ما می توانیم یک فروپاشی خشونت آمیز نهادها داشته باشیم.”
در سراسر فرانسه، مردم می دانند که این کشور در یک چهارراه خطرناک قرار دارد.
گتی ایماژژولیت ویلگرین، نامزد حزب افق، یکی از احزاب متحد ماکرون، می‌گوید: «زمانی که مکرون در شب انتخابات اتحادیه اروپا انتخابات را اعلام کرد، من با فرزندانم تماس گرفتم و گفتم: می‌دانید که ما یک لحظه تاریخی را پشت سر می‌گذاریم. سن. بخش et-Marne در جنوب پاریس.
«مردم می دانند که خشونت یک احتمال است. مردم عصبانی و ناامید هستند – و سیاستمدارانی هستند که خواستار خشونت هستند. این یک دستکاری است، اما این طور است.”
خود رئیس جمهور مکرون حتی به احتمال “جنگ داخلی” اشاره کرد و گفت که این نتیجه منطقی برنامه های راست افراطی و چپ افراطی است.
سخنان او – در پادکست روز دوشنبه – به عنوان تلاشی برای ترساندن رأی دهندگان به مرکز تفسیر شده است، اما به گفته باورز، این عمیقاً اشتباه است.
«برای او بسیار خطرناک است که از این کلمه استفاده کند و با ترس سعی کند قدرت خود را حفظ کند. در یک دموکراسی، اگر با ترس بازی کنید، نفرت و خشونت را پرورش می دهید.»
جرالد دارمنن، وزیر کشور مکرون، گفت که مقامات روی این فرض کار می کنند که ممکن است در عصر دور اول و دوم (30 ژوئن و 7 ژوئیه) اعتراضات خشونت آمیزی برگزار شود.
یک سناریوی کابوس می‌تواند یک پیروزی RN باشد که منجر به فراخوان‌های چپ افراطی برای تظاهرات می‌شود که سپس به خشونت تبدیل می‌شود و مهاجران مناطق روستایی به آنها می‌پیوندند.
چپ افراطی LFI پایگاه وسیعی از حمایت در حصارها دارد و حمایت از غزه را به یکی از موضوعات اصلی کمپین خود تبدیل کرده است.
گتی ایماژاینکه بی‌ثباتی سیاسی چگونه می‌تواند بر بازی‌های المپیک که کمتر از سه هفته پس از رای‌گیری آغاز می‌شود، تاثیر بگذارد، سوال دیگری است که به نظر می‌رسد رئیس جمهور به آن توجه نکرده است.
از نظر باورس، به همان اندازه که تفاوت ها زیاد است، می توان یک موازی بین انتخابات فرانسه و بریتانیا ترسیم کرد.
او می گوید: «فرانسه در حال گذراندن دوران پوپولیستی خود است.
«آمریکا و بریتانیا ده سال پیش، با ترامپ و برگزیت، مال خود را داشتند. فرانسه به دلیل قدرت نهادهای ما و همچنین به دلیل چتر یورو در امان ماند.
«حضور در یورو به این معنی است که دولت‌ها می‌توانند همان کاری را که همیشه انجام می‌دهند ادامه دهند: با افزایش بدهی عمومی، صلح اجتماعی را بخرند. خب الان تموم شد.»