پا جین مک کنزی، بی بی سی نیوز، گزارش از کیف
گوشه ای از میدان مرکزی نمادین کیف اکنون با هزاران پرچم ریز آبی و زرد به نشانه احترام به سربازان کشته شده اوکراین پوشیده شده است. در اوایل این ماه، گروهی از فعالان گرد هم آمدند تا نوع دیگری از پرچم را به مجموعه در حال رشد اضافه کنند. آنها تک شاخ هایی در مرکز داشتند که نشان دهنده همه سربازان همجنس گرا بودند که در جنگ جان باختند.
مرگ سربازان دگرباش جنسی در اوکراین نابرابری را آشکار کرد. آنها حقوقی برابر با نیروهای دگرجنسگرا ندارند. ازدواج همجنس گرایان غیرقانونی است، به این معنی که وقتی این سربازان می میرند، شرکای آنها حق ندارند تصمیم بگیرند که چه اتفاقی برای بدن آنها می افتد و آنها واجد شرایط حمایت دولت نیستند.
Radzivon، طراح لباس 30 ساله، برای کاشت پرچم به افتخار دوست پسر سابق خود رومن، که در ماه های اول حمله کشته شد، یک روز قبل از تولد 22 سالگی خود آمد.
رومن و پنج نفر دیگر از تیپش در یک حمله موشکی در نزدیکی کوپیانسک، در نزدیکی خارکف، پس از خیانت یک خانواده محلی به موقعیت خود به روس ها کشته شدند.
رادزیون گفت: «این همه مرگ، این همه خون، فرقی نمیکند که راستی یا همجنسگرا باشی»، اما صدای آشنای آژیر حمله هوایی کوتاه آمد.
“دیدن؟” ادامه داد و به آسمان اشاره کرد. موشکها میتوانند ما را مانند بقیه بکشند.» جنگ مبارزه برای برابری را تشدید کرد. رادزیون گفت: “من 30 سال صبر کردم، نمی توانم 30 سال دیگر صبر کنم، زیرا نمی توانم تضمین کنم که پس از پایان آن زنده خواهم ماند.”
نگرش نسبت به حقوق دگرباشان جنسی در دهه گذشته به طور قابل توجهی تغییر کرده است زیرا اوکراین ارزش های اروپایی را پذیرفته است، اگرچه بسیاری از آنها هنوز دیدگاه های محافظه کارانه و حتی همجنس گرا هراسی دارند.
داشتن مردان همجنسباز که آشکارا در خط مقدم میجنگند و میمیرند، تعصبات مردم را بیشتر به چالش میکشد. اما مشاهده تغییرات مهم دشوارتر است.
بهار گذشته زمانی که لایحه ای برای اجازه دادن به زوج های همجنس برای مشارکت مدنی به مجلس ارائه شد، امیدها زیاد بود، اما 14 ماه بعد متوقف شد.
در همین حال، اعضای خدمات LGBT گزارش می دهند که در واحدهای خود مورد آزار و اذیت قرار می گیرند.
زمانی که ماریا وولیا در دفاع از زادگاهش ماریوپول در سال 2022 که اکنون تحت اشغال روسیه است، تقریباً جان خود را از دست داد، تصمیم گرفت که وقت آن رسیده است که از آنجا خارج شود.
اگرچه این زن 31 ساله از سال 2015 در ارتش خدمت کرده است، اما تهاجم گسترده روسیه آستانه ترس او را پشت سر گذاشت. فاش کردن تمایلات جنسی او دیگر چیزی نبود که از افشای آن می ترسید.
ماریا انتشار خود را در حساب TikTok برای سربازان LGBT منتشر کرد. وقتی فرمانده او پیام را دید، به او گفت که آن را حذف کند. سپس رگبار نفرت آنلاین از سوی فعالان ضد دگرباشان جنسی دریافت کرد. ماریا قطعات را عوض کرد و اکنون در منطقه دونتسک، در جبهه شرقی، به عنوان مهندس رادیو تیپ 47 کار می کند.
اما با این حال او باید نظرات تبعیض آمیز را بیان کند. “چرا نمی توانید تیم خود را تشکیل دهید؟” – از چند نفر از هم رزمانش بپرسید. او همچنان در فضای مجازی و خیابان ها مورد آزار و اذیت قرار می گیرد تا جایی که گاهی اوقات احساس ناامنی می کند و با لباس نظامی بیرون می رود تا شناخته نشود.
اما در 16 ژوئن، در خلال استراحت در خط مقدم، ماریا برای شرکت در اولین راهپیمایی غرور که از آغاز تهاجم در کیف برگزار میشد، شلوار استتار خاکی پوشید.
ماریا به همراه نامزدش دیانا به گروه کر پیوستند که شعار «پیروزی و برابری» می دادند. «ما دو خواسته داریم. تسلیحات و مشارکت های مدنی بیشتر،” سازمان دهندگان فریاد زدند.
قانونی کردن ازدواج همجنسگرایان اکنون یک گزینه نیست، زیرا نیاز به اصلاح قانون اساسی دارد، که در زمانی که اوکراین تحت حکومت نظامی است غیرممکن است.
ماریا گفت: “من رد نمیکنم که اتفاق جدی برایم افتاده باشد و میخواهم از عروسم محافظت شود.”
دیانا در حین صحبت با ناراحتی جابه جا شد و برگشت. او گفت: “من دوست ندارم وقتی شما اینطور صحبت می کنید.”
اما دایانا خطر را درک می کند. وقتی ماریا از خط مقدم با او تماس می گیرد، صدای انفجارهایی را در پس زمینه می شنود. ماریا گفت: «ما دوست داریم تا جایی که میتوانیم در تماس باشیم، اما همه چیزهایی را که از سر میگذرانم به او نمیگویم».
در باران شدید، حدود دوازده سرباز دگرباش جنسی به ماریا و دیانا پیوستند. برای برخی این اولین راهپیمایی پرایدشان بود و از فرماندهانشان مجوز ویژه برای حضور در آن روز دریافت کردند. این در سال 2021 غیرقابل تصور خواهد بود.
یک زوج از رژه برای بیرون آمدن نزد خانواده ها و واحدهای نظامی خود استفاده کردند. آنها به من گفتند: “این یک روز بسیار احساسی برای ما است.” ما مفتخریم که توانستیم به مردم نشان دهیم که ما سربازان همجنسگرای زیادی داریم و در خط مقدم دفاع از اوکراین هستیم.
بی بی سی از ارتش اوکراین در مورد رفتار با سربازان دگرباش جنسی سوال کرده است، اما هنوز پاسخی دریافت نکرده است.
ویکتور پیلیپنکو، اولین مرد آشکارا همجنسگرا در ارتش اوکراین، که در سال 2018 علناً در مورد تمایلات جنسی خود صحبت کرد، کار بزرگی برای افزایش دیده شدن سربازان دگرباش جنسی در خط مقدم انجام داد.
یک پزشک رزمی یک جامعه آنلاین راه اندازی کرد و سربازان را تشویق کرد تا تجربیات خود را در اینستاگرام به اشتراک بگذارند، پس از اینکه متوجه شد وقتی به افرادی که از روستاهای کوچک خط مقدم نجات داده است می گوید که همجنس گرا است، آنها اغلب پذیرفته می شوند.
نگرش مردم تغییر می کند زیرا داستان های ما را می شنوند. به عنوان مثال، در کیف، بسیاری از سربازان همجنس گرا از سیستم های دفاع هوایی استفاده می کنند و مردم از آنها بسیار سپاسگزار هستند.
ویکتور اعتراف می کند که ولادیمیر پوتین به جامعه او کمک کرده است، او با تمرکز بر ترویج ارزش های سنتی خانواده، هوموفوبیا را بخشی از ایدئولوژی خود قرار داده است. اوکراینی ها به هر طریقی می خواهند با او مخالفت کنند.
ویکتور گفت: «این یک جنگ ارزشی است و مردم میدانند که اگر میخواهیم به ادغام خود در اروپا ادامه دهیم، به اتحادیه اروپا و ناتو بپیوندیم، پس باید ارزشهای لیبرال را بپذیریم».
اما همچنان مقاومت در برابر تغییر شدید است. رویداد پراید به شدت توسط پلیس کنترل شد، تا حدی برای جلوگیری از تبدیل شدن به یک هدف روسی، اما همچنین به دلیل خطری که توسط گروههای ضد دگرباش جنسی که هر ساله راهپیماییها را مختل میکنند، ایجاد میکرد. فقط 500 نفر پذیرفته شدند.
راهپیمایان که در محدوده کوچکی از پیاده رو محصور شده بود و توسط ون های پلیس محاصره شده بود، توانستند تنها چند ده قدم بردارند و سپس در زیر زمین به داخل مترو هجوم آوردند که ضد معترضان راست افراطی با سر دادن توهین های خشونت آمیز همجنسگرا هراسی به داخل هجوم آوردند.
ویکتور قبل از سوار شدن به قطار گفت: «گروهی از افرادی که علیه ما هستند، کم هستند، اما خوش صدا و فعال هستند.
سناریوی مشابهی در مجلس اجرا می شود. به گفته اینا ساوسون، قانونگذار که سال گذشته این لایحه را ارائه کرد، در آنجا، یک لایحه مشارکت مدنی توسط کمیته ای از نمایندگان پس از فشار رهبران کلیسا مسدود شد. در برخی از مناطق اوکراین، همجنس گرا هراسی توسط باورهای مذهبی تقویت شده است.
خانم ساوسون گفت: “متاسفانه، ما می بینیم که پارلمان محافظه کارتر از جامعه است و سیاستمداران به جای گوش دادن به افکار عمومی، به کلیساها که اکثریت نیستند، اما بسیار پر سر و صدا هستند، پاسخ می دهند.” .
یکی از اعضای کمیته امور حقوقی، جایی که این لایحه در حال حاضر در حال بررسی است، به بی بی سی گفت که اکثر اعضای این کمیته خلاف قانون هستند و ناشی از نگرانی کلیساها و رای دهندگان آنها است.
معاون Mikalai Stefanchuk اشاره کرد که در حال حاضر حامیان این لایحه در تلاش هستند تا بر مخالفان آن پیروز شوند.
سربازان و فعالان دگرباش جنسی اکنون با این احتمال کنار می آیند که جنگ ممکن است دریچه ای را برای تغییری که آنها امیدوار بودند فراهم نکند.
روز بعد از راهپیمایی، ویکتور بیمار شد. او خود را متقاعد کرد که اعتراضات همجنسگرا هراسی متعلق به گذشته است. اما ماریا و دیانا قبلاً ناامید شده بودند.
هنگامی که این لایحه تنها ارائه شد، ماریا، پر از امید، نامه هایی به نمایندگان نوشت. اما او گفت که نپذیرفت زیرا این روند خیلی طولانی شد.
“من فکر می کنم این یک راه طولانی خواهد بود.”
گزارش اضافی توسط تانیارات دوکسون، آنا سیبا و آناستازیا لوچنکو